Donderdag 16 maart 2017
Kyoto
In cursief de informatie voor vandaag van Eurocult-Lito:
Vandaag bezoeken we de geishawijk Gion en de theepotwijk, met links en rechts houten huizen en traditionele winkels. We bezoeken de Boeddhistische Shoren-in Tempel met een meer dan schitterende tuin en de woning van de abt met prachtig beschilderde papieren wanden. Na de lunch wandelen we via het filosofenpad naar de Ginkaku-ji, het zilveren paviljoen, met een nog mooiere tuin. Als we geluk hebben, komen we een geisha of maiko (geisha in opleiding) tegen.
We staan tijdig op, want de wandeling met René start om half negen. Maar eerst… is de uitslag van de verkiezingen in Nederland bekend? Dat blijkt:
VVD: 33 (41)
PVV (Partij voor de Vrijheid): 20 (15)
CDA: 19 (13)
Democraten 66 (D66): 19 (12)
GROENLINKS: 14 (4)
SP (Socialistische Partij): 14 (15)
Partij van de Arbeid (P.v.d.A.): 9 (38)
ChristenUnie: 5 (5)
Partij voor de Dieren: 5 (2)
50PLUS: 4 (2)
Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP): 3 (3)
DENK: 3 (2)
Forum voor Democratie: 2 (0)
Tussen haakjes de aantallen van de verkiezingen op 12 september 2012.
Tja, de VVD is de grootste partij geworden, maar feitelijk hebben ze 8 zetels ingeleverd.
De PVV is erop vooruitgegaan, maar toch véél en véél minder dan het zich enkele maanden geleden liet aanzien.
Het CDA is weer zo’n beetje terug op het oude niveau (2010).
D66 zit ook in de lift, maar GroenLinks heeft helemaal een klapper gemaakt onder de bezielende leiding van de nieuwkomer Jesse Klaver.
De SP is teruggezakt, het valt mij eigenlijk nog mee. Ik ga ervan uit dat Emile Roemer over een jaar of twee het stokje overdraagt aan Lilian Marijnissen. Nu is ze daar nog niet klaar voor.
De allergrootste ‘zeperd’ is voor de PvdA. Het is gewoon een complete afgang.
Zou Lodewijk Asscher mettertijd het tij kunnen keren?
Voor Marianne Thieme een compliment, de Partij voor de dieren spreekt toch een heleboel mensen aan.
Ondanks de vele schandalen is 50Plus er toch op vooruitgegaan.
Ok, nu de formatie van een nieuw kabinet. Dat gaat nog wat worden.
Om half acht lopen we naar het Excelsior café, dat zit links om de hoek. Nou, er zit niemand en een lege vitrine gaapt ons aan. We maken meteen rechtsomkeert – een beetje onbeleefd is het wel – en we lopen terug naar Starbucks. Daar nuttig ik een warme sandwich ham/kaas met een beker thee. Dat smaakt prima.
Daarna lopen we naar onze buren, de (kleine) supermarkt Lawson. Hier kopen we yoghurt, bananen, salade en frisdrank.
Tegen half negen zijn we in de lobby en als we compleet zijn vertrekken we te voet.
Een stukje verder lopen we langs het Minamiza theater. Zijn ze aan het verbouwen gezien het hekwerk? Even verder lopen we de Geisha wijk Gion in. ’t Is nog vroeg in de morgen, dus veel valt er niet te doen. Hier wonen de Geisha’s en de Maiko’s (Geisha’s in opleiding). Sowieso is het een prachtige oude wijk met veel houten gebouwen. Driemaal zie ik een bordje waarvan ik graag de vertaling wil weten.
Vertaling 6: hier staan de namen van de sponsors die dit gerealiseerd hebben.Vertaling 7: 16e tempel van de pelgrimstocht.
Vertaling 8: naam van de wijk, er staan hier 33 beelden waar je Boeddha of de goden kunt ervaren.
Nog even verder lopen we langs één van de ontelbare tempeltjes van Kyoto. Je kunt er bij gaan zitten. We vervolgen onze wandeling. Opnieuw een tempel. Het touw om de gong te luiden hangt ervoor en het offerblok staat ervoor om je muntjes op te vangen. En je wens schrijf je op een stukje papier dat je hier kunt ophangen. Of je laat het op een plankje schrijven, dat hier wordt opgehangen. En zo’n zuil heeft uiteraard het eeuwige leven. Dit geeft te denken. Er staan hier een aantal ‘Love-hotels’. Zeker in de steden zijn de Japanners klein behuisd, dus als je eens met je vriend(in) een ‘indringend gesprek’ wilt voeren, kun je hier voor een uurtje of zowat terecht. De receptie is geautomatiseerd en vanaf de parkeerplaats kun je achter het muurtje om anoniem naar binnen. Kijk eens wat een mooie pagode! Mijn GPS heeft het coördinaat niet ‘genomen’, dus ik weet niet hoe de pagode heet. Oh wacht, het is de Yasaka-pagode. Dit is een showroom van Hans Boodt, een Nederlander die het ver heeft geschopt (http://www.hansboodt-etalagepoppen.nl). Zijn etalagepoppen zijn levensecht, knap hoor! Op de plaquette staat ongetwijfeld beschreven wie deze monnik is. Vertaling 9: Naam van de geldschieter ter gelegenheid van de dood van monnik 50 jaar eerder. De naam van de monnik staat aan de voorkant: Shinran.
Hebben we de tempels van dit informatiepaneel bezocht? Zijn dit wellicht de tempels van het Higashi Otani Mausoleum? Vertaling 10: Inderdaad, dat staat op de informatie. In elk geval staat er hier een prachtige boom, nou ja, uit de kluiten gewassen struik. Als dit het Mausoleum is dan is hier een groot deel van de as van de monnik Shinran (1173 – 1263), de grondlegger van de Jōdo Shinshū, begraven. Hier staat iets, maar wat? Vertaling 11. De naam van de boom: Icho. Het is een Japanse notenboom
Omdat de as van de monnik hier begraven is willen vele anderen hier ook begraven worden. Ok, de as wordt bijgezet. Er zijn hier zo’n 20.000 graven! Even na tienen zijn we bij de Kiyomizudera Tempel. Het is een groot complex. De Kiyomizudera Tempel noemen ze ook wel ‘De Tempel Van Het Pure Water’. De tempel is vooral bekend om zijn houten balkon dat 13 meter boven de onderstaande helling uitsteekt. Mag ik een foto maken? Dat mag! Maar we kwamen natuurlijk voor de tempel. Dit stel – ik neem aan een echtpaar – is traditioneel gekleed. Dat heeft wel wat. Het ziet er vervaarlijk uit, maar misschien staat er wel een vriendelijke tekst op het bordje vermeld. Vertaling 12: mogelijk ‘Wolkendraad’. De karakters zijn kunstzinnig uitgevoerd en daardoor slecht leesbaar. Zo te lezen telt de Pagode vijf verdiepingen. Klopt dat wel? Ik zie een kussentje, dat zal er niet voor de sier liggen. Wat staat er op het bordje? Vertaling 13: Offers in de vorm van voedsel hier plaatsen.
Het is druk, maar goed te doen. Op de voorgrond scholieren. Zij zijn gekleed in uniform, een Japanse school mag zelf bepalen hoe het uniform eruit ziet. Ook deze Japanse is stijlvol gekleed. En zo kan het natuurlijk ook. Kennen wij elkaar ergens van? Dat is altijd een goede opening en inderdaad, wij kennen elkaar. En waar kennen wij elkaar van? De dames willen best voor mij poseren. Vader en moeder vinden dat selfie gedoe maar niets, dat zie je zo. Dochterlief is toch een exacte kopie van haar moeder. De sandalen komen uit dezelfde winkel, dat schept een band. Deze Japanse is toch werkelijk een ‘plaatje’! De prijzen liggen tussen de 16.000 en de 60.000 Yen. Dat is dus tussen de €130,- en de bijna €500,-. Ik zoek nog een groot mes voor in de keuken, maar ik kijk nog even verder. Halfelf, koffietijd. René heeft iets leuks uitgezocht. Er staat een Boeddhabeeld in de tuin. Is dat iets voor onze binnentuin? Het is even na elven en we lopen door een drukke straat. Is dit de Theepothelling? In elk geval kloppen de houten huizen links en rechts, de souvenirwinkels en de restaurants uit de beschrijving van René. Ze zijn toch een beetje verlegen. Toch doen ze niet anders dan elkaar fotograferen. Verder maar weer. In welk vakje had ik mijn mobiel nou weer gestopt? Deze dames hebben een boel pret. En je kunt ook een Riksja nemen. Eerst onderhandelen, want anders kan het erg duur uitvallen. Volgens mij hebben ze afgesproken om vandaag hun kimono aan te trekken. We gaan even een kijkje nemen bij het Kodai-Ji Sho Museum. Veel volk is er niet op de been, maar je kunt er wel bij zitten. Deze pagode staat vlakbij het Kodai-Ji Sho Museum, maar verder weet ik geen bijzonderheden. Dit zal ongetwijfeld een monnik zijn. Dit zeer informatieve informatiebord staat ook op deze locatie. Maar ja, de tekst is in het Japans gesteld. Vertaling 14: Informatiebord Maruyama-park.
Dit is in elk geval de Chion-in tempel uit 1234. Deze vier dames willen graag poseren. Nou, ze zien er prachtig uit. Dat V-teken zie je ze vaak maken, ik laat me vertellen dat ze hier ‘Peace’ mee bedoelen. Ok, dat is één van de betekenissen, maar voor mij persoonlijk betekent het ‘Victory’ oftewel ‘overwinning’. Aanvulling René: Het is het Y-teken, dat Yeah moet weergeven, een soort uiting van blijdschap, geluk, happiness. We naderen Shoren-in, één van de topattracties van Kyoto. Bij de ingang staan een aantal eeuwenoude kamferbomen. Maar eerst gaan we lunchen. Achter deze twee stelletjes ligt restaurant Yamanaka. Handig zo’n bord. Dit is niet zomaar de eerste de beste eetgelegenheid, vele beroemdheden gingen ons voor. Wij bestellen Vegetable fried rice en daar betalen we 900 Yen p/p voor. Ik heb geen foto van het gerecht genomen, u moet het maar van mij aannemen.
Kijk, dit is de ingang van Shoren-in, oorspronkelijk gebouwd eind 13e eeuw. In het complex bevindt zich de woning van een abt met mooie tuin. We moeten wel 500 Yen p/p aftikken, maar dat is toch alleszins redelijk. Nou, die tuin ligt er prachtig bij en verderop is het hoofdgebouw zichtbaar.
Het hoofdgebouw is uit 1895. Zou de naam van de monnik/abt in steen gebeiteld zijn? Vertaling 15: Shinran, beeld van de monnik als kleine jongen.
We gaan het hoofdgebouw van binnen bekijken en treffen mooie wandschilderingen aan. Zo’n draagstoel lijkt mij wel wat. Zoals gezegd, de tuin ligt er prachtig bij en de Japanse kers komt voorzichtig in bloei. Er zwemmen hier Koi (Karpers) in de vijver. Japanse rijstboeren hielden Karpers al vanaf de 5e eeuw om te eten en ze hielden de exemplaren met opvallende kleuren apart. En zo is het gekomen. Een goedkoop gerecht is het niet. Een Koi doet al snel enkele honderden euro’s, maar een Koi van €1600,- kan zomaar (http://www.watermolen.info). Wat hogerop in de tuin hebben we een mooi overzicht over het complex. Kijk, dit zojuist in de echt verbonden paar komt hier foto’s laten maken. Samenwonen (‘hokken’ zeiden we vroeger) is in Japan niet gebruikelijk, trouwen is de norm. Trouwen kan op de Shinto, de Boeddhistische of op de Christelijke manier. Het gemeentehuis komt er eigenlijk niet aan te pas, het inleveren van een ingevuld formulier is alles. Wel wordt er groots uitgepakt met foto’s, een video, veel gasten, een kimono (confectie begint bij €3.000,-), de kapster en een receptie gevolgd door een feest. Gemiddeld kost een huwelijk €25.000, maar daar komt de huwelijksreis nog bij.
Nou, kijk eens hoe knus. De kapster heeft bloemen in heur haar gedaan. Het is nog een heel gedoe om zo’n kimono op de juiste manier om te slaan. Tegen kietelen kan de bruid in elk geval niet.Nog maar wat foto’s van de bruid. We lopen weer verder. Volgens René is dit de grootste Torii (Japanse poort) van Japan. Aanvulling René: Het is in elk geval de grootste Torii die wij op onze reis tegenkomen. Wat staat er op dit bordje? Vertaling 16: Verboden te roken. Is dit de Nanzenji tempel uit 1291? Hier vlakbij ligt dit aquaduct. Iets verder staat dit beeldje. Is het misschien een bermmonument? En wat staat er op de pilaar? Vertaling 17: Het is geen bermmonument, maar de ‘godin’ ter bescherming van de kinderen. De naamvan de godin is: Jizo.
Aanvulling René: Het is geen ‘godin’ maar een Bodhisattva, kijk maar even op Wikipedia. Hij heet wel ‘Jizo’, de Japanse naam voor ‘Kshitigarbha. Een van zijn aspecten is dat hij kinderen zou beschermen, zowel levende als die in het dodenrijk.
En wat staat er op dit bordje? Vertaling 18: Verboden hier te parkeren, parkeren buiten het tempelterrein.
Deze dames nemen het ervan in de riksja. Rond kwart voor drie starten we met het Filosofenpad. Het pad loopt langs een smal watertje en is zo genoemd omdat de 20e eeuwse filosoof Nishida Kitaro hier dagelijks mediteerde. Langs het pad bevinden zich vele tempels en schrijnen. Ik kan niet goed zien wat het moet worden. Ongetwijfeld staat er hier informatie over het Filosofenpad. Tja, het pad staat bekend om zijn Japanse kersenbomen. Ze beginnen aarzelend te bloeien, het is nog erg koud voor de tijd van het jaar. Zou dat die opwarming van de aarde zijn? Dit lijkt me forel. Toch wel mooi die bloempjes. Tja, in de studio oogt dat natuurlijk erg mooi, maar buiten kun je beter een wat minder spiegelend materiaal gebruiken. Ook ter plekke is het nauwelijks leesbaar. De bloesem moet u er in gedachten bij denken. Deze meisjes zijn zeker op schoolreis. Of is de school net uit? Het Filosofenpad is maar 1,8 kilometer lang en inmiddels zijn we bij de Tempel van ’t Zilveren Paviljoen, de Ginkaku-ji. Het is nog een groot complex ook. Dit goudkleurige materiaal moet je dus ook niet gebruiken. We beginnen om 500 Yen p/p te betalen en daarna bekijken we de Zentuin met aangeharkt zand en rotspartijen. Er staat geen onkruidje in. Hoe zouden ze dat doen?
Met Round-up? De vijver ligt er ook prachtig bij. Vanaf een hoger gedeelte hebben we een mooi overzicht over het complex. Helemaal links ligt het feitelijke Zilveren paviljoen. Dit is de Tempel van ’t Zilveren Paviljoen, in eerste instantie gebouwd als villa voor de shogun Ashikaga Yoshimassa in de jaren tachtig van de 15e eeuw. Hij wilde hier gaan wonen na zijn abdicatie. Het was de bedoeling om de villa te bedekken met zilver, maar daar is het nooit van gekomen. Wel leeft dit voort in de naam van de villa. De laatste vijf jaar van zijn leven was de shogun een Zenmonnik en het was zijn wens dat na zijn overlijden de villa een Zentempel werd. De tempel staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en is één van de belangrijkste bezienswaardigheden in Kyoto. Het kan er druk zijn, maar tijdens ons bezoek viel dat alleszins mee. Deze dames staan het Zilveren Paviljoen te bewonderen. Het is ondertussen bij vieren en we nemen om kwart over vier de bus naar het hotel.
Zoals bekend rijdt Japan links, dus de chauffeur zit goed. Zijn neus-mondkapje zit wat minder goed. Op deze manier kunnen de virussen en bacteriën links en rechts en naar boven ontsnappen. Sowieso werkt dat ‘bussen’ perfect in Japan. Bovenaan in de bus staat aangegeven wat de rit kost. Dat (geringe) bedrag sprokkel je onderweg bij elkaar en die handvol munten mik je in het bakje bij de chauffeur (er zit een rode rand omheen). De machine telt razendsnel het geld en geeft ‘akkoord’. Daarna verlaat je de bus. Uiteraard houdt de chauffeur dit proces in de gaten. Wanneer je erachter komt dat je geen gepast geld hebt, geen nood, je loopt tijdens de rit even naar voren en plaatst een munt van bijvoorbeeld 500 Yen of een biljet in het systeem. Razendsnel wordt het wisselgeld in het bakje gestort. Goede systemen zijn altijd simpel. Oh ja, je stapt altijd achterin de bus of middenin.
Om kwart voor vijf zijn we bij ons hotel en we lopen meteen aan de overkant de kelder van het warenhuis Takashiyama in. Hier is een immens food court gevestigd. Het is er nog druk ook! Hier hebben ze werkelijk alles op eetgebied, maar voor ons is het wat minder handig. Vanmiddag hadden we al een warme hap genuttigd, we houden het bij een broodje en koffie bij de Starbucks. Op de kamer nuttig ik nog een bakje yoghurt met muesli en bovendien salade (en mijn pilletjes). Prima toch!
Hm, zo’n iPad is toch wel een uitvinding, maar ik weet nog goed dat het me niets leek toen Steve Jobs de eerste iPad presenteerde.
Tja, de VVD, het CDA en D66 komen vijf zeteltjes tekort, dat zag ik in januari al aankomen (https://www.hanshike.nl/?p=51853). Die vijf zeteltjes worden bezet door de CU. Maar ja, die zijn tegen euthanasie bij voltooid leven en daar maakt D66 zich sterk voor. GroenLinks dus, maar zij moeten dan wel een x-aantal groene punten laten vallen. Dat wordt een langdurige formatie! Tijdig gaan we te bed, we zijn de jetlag nog lang niet te boven!