Zondag 2 april 2017
Tokio
In cursief de informatie voor vandaag van Eurocult-Lito:
Deze ochtend of een andere is het mogelijk een bezoek brengen aan een training van sumoworstelaars. Je kunt de training gadeslaan vanaf de straatkant door een raam. Grappig om te zien is de ochtendspits in de metro met speciaal personeel dat de passagiers in de metrostellen propt. Yaesu is een wijk grenzend aan het centraal treinstation. Er zijn twee monumenten die herinneren aan de Nederlander Jan Joosten van Lodesteijn, die in 1600 met het eerste schip uit Nederland Japan bereikte. Vlakbij is een monument met een bronzen schaalmodel. In het stadhuis heb je vanaf tweehonderd meter hoogte gratis uitzicht over Tokio. Leuk voor zowel overdag als ’s avonds.
Om halfacht staan we op. Het weer ziet er veel beter uit dan gisteren! Eerst een beker thee en een croissant, straks ontbijten we wel in de ‘Coffee Moments’.
Oh ja, die training van de Sumoworstelaars had ik wel willen zien. Maar ja, dat is van 06.30 tot 10.00 uur en het is helemaal aan de oostkant van Tokio. Dat betekent eerst met de Yamanote-lijn en dan twee keer met de metro. Daar zag ik toch niet overheen.
En de Tsukiji vismarkt betekent ook dat je om 02.00 uur het hotel uit moet om rond 02.30 uur aanwezig te zijn. Tja, ik ben net over mijn jetlag heen, de vismarkt is ook een brug te ver.
Ok, om halfnegen vragen we René hoe het metronet in Tokio in de war zit. Na enige uitleg begrijp ik het, eigenlijk is het simpel.
Bij de ‘Coffee Moments’ genieten we ons ontbijt. Gezien het mooie weer en het bericht dat de Japanse kers al goed in bloei staat besluiten we om naar het Ueno park te gaan. Gelukkig hebben we onze metropas, dus kunnen we zo inchecken (systeem Parijs). We moeten eerst de metro nemen naar station Kasuga.Daar stappen we over op de rode lijn naar Ueno-okachimachi en daar overstappen op de oranje lijn naar Ueno. Dat gaat allemaal goed. Vandaar lopen we door een drukke winkelstraat naar het park.Kijk, daar is het park.Deze man is zijn honden aan het uitlaten. Wat zouden de honden ervan denken?Het is nog druk in het park ook! Ok, ’t Is zondag vandaag. Die Japanners staan te fotograferen of ze van het eerst van hun leven een Japanse kers in bloei zien staan.
Wat zouden ze met al die foto’s doen?Een tempel staat er ook. Kennen ze in het Boeddhisme ook een ‘rustdag’? En zo ja, valt die rustdag ook op zondag?Er staat een heel rijtje eetkraampjes. Ook hier kom je niet van de honger om.Het Ueno park is ook bekend om het hier gevestigde Tokio National Museum en het Tokio Metropolitan Art Museum. Maar wij gaan een bezoek brengen aan het Shitamachi museum. We zijn er al tweemaal aan voorbij gelopen, maar hier is het.De entree is 300 Yen p/p en het is maar een klein museum dat het dagelijkse leven in de traditionele Japanse buurten rond 1900 toont. Er mogen foto’s worden gemaakt, die ik zonder verdere toelichting toon.Om halftwaalf hebben we het wel gezien. We lopen weer terug naar station Ueno en stappen in de metro naar Ueno-okachimachi. Daar overstappen op de metro naar Kasuga en vandaar met de blauwe lijn naar station Otemachi. Op alle perrons staat zo’n handige paal zodat je meteen kunt zien dat je goed zit.
Vanaf station Otemachi is het een klein stukje lopen naar de Oostelijke Tuin van het Keizerlijk Paleis.Het Palace Hotel is zeker niet verkeerd.Nog 310 meter te gaan.Ook dit optrekje is zeker niet verkeerd.Dat brugje iets verder gaat naar de ingang. Kijk die Japanse kersen eens in bloei staan!’t Is gratis!Het is best wel een groot park!Ok, ’t Is prachtig weer, dus we lopen op ons gemak een rondje. Ook in dit park zijn we niet de enigen! Hier volgen de foto’s.Ok, we zijn rond, het brugje over en we bevinden ons weer in de stad.Je kunt natuurlijk op elke dag van de week trouwen in Japan, ’t is een kwestie van de fotograaf bestellen. En natuurlijk de familie, vrienden, enz. enz. De bruid is niet gekleed in een kimono, maar in een westers aandoende bruidsjapon. Sowieso prachtig!
De bruidegom is gekleed in uniform, ik heb geen idee welk beroep hij uitoefent.Nou, mooi toch! Ik bedoel natuurlijk de Japanse kers.Op het station Otemachi scoren we een broodje en koffie/thee.De Shinjuku Gyoen National Garden is ook een aanrader, had René ons gezegd.
Als we hier de rode lijn nemen kunnen we zonder verder overstappen naar station Shinjuku-gyoenmae. ’t Is dus twee haltes vóór Shinjuku.Daar komt de metro! Het is hier superveilig, pas als de metro stilstaat schuiven de poortjes open. Ogikubo is de eindhalte, het werkt eigenlijk net zo als in Parijs.Na vijf minuutjes wandelen zijn we er. Dat was me al eerder opgevallen, maar werkelijk op de gekste locaties staan automaten waar de gekste dingen uit getrokken kunnen worden.Oeps, er staat gewoon een rij! Toch gaat het snel (laat dat maar aan de Japanners over). We tikken 200 Yen p/p af en lopen de tuin in.Er is een plattegrond na de ingang, maar er liggen ook papieren exemplaren.Tjonge, het is hier werkelijk ongelooflijk druk! Maar het gaat prima.Ik maak weer een aantal foto’s zonder verder commentaar.Rond halfvier hebben we het wel gezien. Tjonge, we hebben vandaag echt geluk gehad met het weer! Maar liefst drie tuinen bezocht, ’t is wel mooi zo.
We zoeken het station weer op. Ok, we moeten de nodige keren overstappen, maar tegen vijven zijn we in ons hotel. Om halfzes lopen we naar een restaurant vlak om de hoek. ‘Ramen’ hoef ik niet, maar ik zie verschillende schotels, die mij wel aanstaan.Dit gerecht bijvoorbeeld.En met een biertje erbij is het prima eten.Om halfzeven zijn we weer ‘thuis’. Douchen, lezen, nieuws en mails, maar ook vandaag gaan we weer tijdig te bed.