Vrijdag 3 juli 2009
Chania – Omalos
Om half negen staan we op en lopen naar ons pleintje voor het ontbijt. Om tien uur lopen we terug naar het hotel om in te pakken. Tijdens het afrekenen vertelt de hotellier dat er al twee maanden een Canadees zoek is. Hij is alleen in de bergen gaan klimmen. Ik denk dat hij is gaan wandelen, want met klimmen raak je niet zo gauw zoek. Tja, als je alleen de bergen in gaat, neem je wel een groot risico. Tegen elven lopen we naar het busstation en kopen kaartjes (à €6,20) naar Omalos. De bus gaat pas om 14.00 uur. Menno gaat internetten en ik loop Chania nog even in. Op een pleintje maak ik een foto van deze martiale figuur. Om kwart over een ben ik weer bij het busstation. De bussen staan opgelijnd gereed, nu is het wachten op de (onverstaanbare) luidspreker die het busnummer omroept.
We informeren dus bij het loket welke bus we moeten hebben.Dat blijkt bus 34 te zijn. Nu is het nog zoeken naar bus 34. Meestal is de bus die je moet hebben, het best verstopt. Goed, om 13.50 uur zitten we in de bus en precies om 14.00 uur rijden we weg. Druk is het niet, we zitten met vijf personen in de bus. Deze rit hebben we vorig jaar ook al gemaakt, dus de route is bekend. Even na drieën rijden we Omalos binnen. Nou ja, het centrum van Omalos bestaat uit drie hotels en een handvol onduidelijke gebouwtjes. Bij het eerste hotel (Neos Omalos) zitten er twee personen op het terras, verder zie ik niemand.Wij lopen een paar honderd meter verder, want we willen weer naar ons vertrouwde hotel ‘Elliniko’. Ai, dat is toch leuk, de uitbater herkent ons. Toch een slecht teken, er zijn – denk ik – afgelopen jaar niet zoveel toeristen geweest. We bestellen eerst maar koffie (nescafé dus). We horen dat er vanmorgen 10 mensen zijn geweest om te ontbijten. Dat zijn dus toeristen die het rondje Chania – Omalos – Samaria kloof – Hora Sfakion – Chania maken. Daar zullen ze niet veel aan verdienen. We betrekken onze kamer en gaan om 19.00 uur eten. Ik bestel weer hetzelfde als vorig jaar, namelijk porc souvlaki special en een halve kilo rode huiswijn. Ja, de wijn gaat hier in kilo’s en niet in liters. Er is in dit restaurant capaciteit voor zo’n 120 eters. Wij zijn de enigen!