Donderdag 2 juli 2009
Chania
We slapen uit en om 09.15 uur nuttigen we op een terras het ontbijt. Vandaag maken we er maar een rustdag van. Tegen elven lopen we terug naar ons hotel. Eerst doe ik een wasje. Menno wil naar het Archeologisch museum en ik wil naar het War Museum of Chania. De toegang is nog gratis ook, ik denk dat ze hier ook aan werving doen.
Ach, het is maar één zaal met voornamelijk foto’s. Dat zegt me niet zoveel.
Verder een vijftigtal handvuurwapens achter glas en op de grond een 57mm raketwerper en een watergekoelde .30 (als ik het goed heb). Naast het museum is een parkje, daar loop ik eerst doorheen. Prachtige bloemen staan er en een reusachtige ficus. Op naar de haven, altijd leuk. Het gewone spul ligt er en een paar patserige jachten.Tja, ik heb twaalf jaar geleden een dag in Chania doorgebracht, een aantal plekken herken ik wel. Vorig jaar ben ik niet verder geweest dan het busstation. Vanaf de haven loop ik de toeristische straatjes in. Tja, de toeristen haal je er zo uit. Wat zullen de Kretenzers er wel niet van denken. Ik vind het toch een teken van beschaving om je kleding een beetje aan te passen aan de plaatselijke gewoonte. Uiteraard hangen de straten weer vol met allerhande prullaria, het lijkt Marokko wel. Een pracht van een bougainville met daaronder een overjarige bromfiets. De Kathedraal van Chania, vreemd, er staat niet eens een bordje bij. Hij wordt ook niet genoemd in de Lonely Planet, dat zal het wel zijn. De overdekte markt, ook altijd leuk om te zien. Inmiddels is het tijd voor de lunch, dat kan uitstekend hier. Ook koop ik hier drie ansichten voor het thuisfront, dan heb ik dat vast gehad. Het is 28 graden in de plus, dus dat is te doen. In de ‘vleeshoek’ kip en dat beest met nog een restje vacht om zijn pootjes is volgens mij een haas. De vishoek is ook goed voorzien. Bij toeval stuit ik op deze Archeologische site. Er staat (nog) geen bord bij, dus ik heb geen idee wat het is en hoe oud het is. Dit weet ik wel, het is de Moskee Kioutsouk Hasan gebouwd in 1645. In ditzelfde jaar veroverden de Turken Kreta op de Grieken. De moskee schijnt gerestaureerd te zijn, maar aan de luiken valt dit niet af te zien. Overigens zit het ding potdicht. Zo te lezen vinden er regelmatig exposities plaats, dus als moskee zal het gebouw niet meer functioneren.
De voorgrond wordt ontsiert door aardewerk, het moest verboden worden. Tja, als stad valt Chania mij een beetje tegen, ik loop maar weer richting haven. Hier staan nog wat resten van Venetiaanse wallen en fortificaties. Zo te lezen is hier voor 1.5 miljoen euro verspijkerd of moet dit nog gebeuren? Ik kan niet zo één, twee, drie zien waar het geld gebleven is. Het is bij vijven, tijd voor een korte siësta in het hotel. Mijn wasje is ook al zo goed als droog. Om half acht lopen we richting haven op zoek naar een restaurant. Tja, hier is het wel erg toeristisch. We lopen wat verder en vinden een rustig restaurant in een zijstraat vlakbij het strand. We wijzen aan wat we willen eten, ik wil rijst met wat bonen en zo’n rolletje vlees. Wat frites erbij, dat is ook wel lekker. En een mythos natuurlijk.
Menno bestelt iets soortgelijks. Wat overkomt ons, de uitbater brengt per persoon drie hoofdgerechten. Dat is wat veel van het goede, dus gaat een groot gedeelte retour. De landkaarten komen op tafel en we nemen ons voor om morgen de bus te nemen naar Omalos. Zaterdag willen we dan via de Aradena-kloof naar Sougia. Tegen tienen lopen we richting hotel en onderweg bel ik even naar huis. Alles gaat goed, makkelijk toch zo’n mobiel.