Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Reisverslag Kreta van zaterdag 15 oktober t/m dinsdag 1 november 2011
Ter informatie een kaartje van Kreta.
Even vooraf, dit is de vierde keer dat ik op Kreta ga wandelen (eigenlijk de vijfde keer). Menno en ik lopen de E4, dat is een Europese wandelroute.
De E4 start in Gibraltar en eindigt op Cyprus. In totaal is het ruim 10.000 kilometer. Nu heb ik niet de intentie om de hele E4 te lopen. Griekenland, Kreta en mogelijk Cyprus is me meer dan voldoende.
Overigens, mocht u voornemens zijn om ook de E4 op Kreta te gaan lopen, helaas, er is geen boekje te koop zoals bijvoorbeeld het bekende ‘Pieterpad’ (www.wandelnet.nl/wandelroute/pieterpad-deel-1). Het enige boekje dat (mogelijk) nog te koop is, is ‘Griechenland: Trans Kreta E4’ van de Duitse uitgever Conrad Stein Verlag.
Het is geschreven door Sven Deutschmann en dat moet welhaast een cycloop zijn.
Hij sjouwt een complete kampeeruitrusting met zich mee en loopt (nagerekend) gemiddeld 7 km/u.
Update: bij de Griekse bergsportvereniging (www.eoshanion.gr/en/) staat op hun site: ‘Guide book E4’. Volgens de beschrijving is de route van Kastelli tot Asi Gonia opgenomen. Wat het boek kost en of ze het verzenden staat er niet bij.
Wel zijn er topografische kaarten te koop, bijvoorbeeld de ‘Rough Guide’, schaal 1:140.000. De Griekse kaartenmaker Anavasi (www.anavasi.gr/en/) heeft kaarten in de schaal 1:100.000 (drie stuks, geheel Kreta) en 1:25.000 (slechts vijf stuks). Verder een Atlas van geheel Kreta in de schaal 1:50.000 (www.anavasi.gr/en/greece.php?c=13).
Ook heeft Anavasi sinds 2010 een digitale (CD-ROM) kaart van Kreta (www.anavasi.gr/en/digitalp.php?id=64). Ook is er een micro-SD kaart, maar die moet via het contactformulier besteld worden. Op de digitale kaart staat ook de E4 en eigenlijk is een GPS voorzien van deze kaart onmisbaar.
Op al de genoemde kaarten staat de E4 aangeven, maar NIET eenduidig!
Dan is er nog de markering in de vorm van zwart/gele verfstrepen en E4-bordjes. Veelal ‘loopt’ de markering in de pas met één van de genoemde kaarten, maar niet altijd.
Naar mijn mening is het toch de Griekse bergsportvereniging (www.eoshanion.gr/en) die in gebreke is gebleven. Zij is de organisatie die het traject van de E4 vaststelt en markeert. De kaartenmakers hebben zich daar maar aan te houden. Menno en ik hebben een vorige reis een bezoek gebracht aan de dames en heren van de bergsportvereniging. Helaas, slechts een enkeling spreekt behoorlijk Engels, er is een tekort aan vrijwilligers en bovendien heb ik de indruk dat de E4 niet direct hun interesse heeft.
Overigens, grote delen van het traject zijn niet of nauwelijks gemarkeerd en delen zijn door erosie onbegaanbaar. Verder zijn delen van het traject overwoekerd door de vegetatie. Toch wil ik de E4 niet afraden, vooral aan de zuidkust liggen prachtige, goed gemarkeerde paden.
Overigens, in mijn vorige reisverslagen van Kreta heb ik al heel veel toeristische informatie verwerkt. Dit keer laat ik dat (gedeeltelijk) achterwege.
Zaterdag 15 oktober 2011
Amsterdam
Precies om vijf uur in de ochtend zit ik achter mijn iMac om elektronisch in te checken.
Dat kan vanaf 24 uur voor vertrek. Ik kan meteen mijn stoel reserveren en uiteraard kijk ik direct bij de rijen van de nooduitgang. Krijg nou wat! Alle stoelen zijn al vergeven! Dat kan natuurlijk niet kloppen, Transavia houdt deze stoelen achter de hand! Ook zie ik dat er al ‘tig’ stoelen zijn gereserveerd. Ook dit klopt niet! Op één of andere manier zien mensen kans om ‘voor te dringen’ bij het reserveren van stoelen. Dat is niet eerlijk, want op de site wordt hier niet over gerept. Ik ga een klacht indienen bij Transavia en als dat niet helpt boek ik voortaan bij een andere maatschappij. Rij 1 heeft ook wat meer beenruimte, dus boek ik 1A (bij het raampje), die stoel is gelukkig nog vrij. Mijn boardingpas wordt gelukkig geprint. Ik heb nogal eens ruzie met mijn printer, ik zou graag zien dat Apple eens een fatsoenlijke printer uitvond, want mijn HP vind ik maar ‘zozo’.
Ik ga nog even te bed, het is tenslotte zaterdag.
In elk geval maak ik er vandaag een rustige dag van. De ochtend begint koud, maar al snel komt de zon door. Het weer is een stuk beter dan het begin van de week met al die regen.
Tegen zessen loop ik naar het station. Ik zet mijn telefoon aan en meteen komen er een aantal sms’jes van Menno binnen. Ik beantwoord ze (met tegenzin), want ik vind het gepriegel met die lettertjes maar niets. Op termijn moet ik maar eens een andere telefoon kopen. De trein is mooi op tijd en de overstap is probleemloos. Mooi op tijd kom ik in Amsterdam aan, waar ik word afgehaald door dochterlief. Bij haar kan ik nog een paar uur slapen.