Woensdag 20 juli 2011
Canmore – Banff – Galgary
Om kwart voor negen staan we met de koffers bij de bus en na beladen en uitleg van het programma gaan we op weg. Na een kwartiertje zijn we bij Lake Minnewanka. Het is een stuwmeer en we mogen over de dam naar de andere kant lopen. De aanpalende bergen zijn imposant. Het weer zier er veel beter uit dan gisteren, kijken hoe zich dat ontwikkeld. Elke dag hangt Willy een print in de bus met de weersverwachting (van internet?).
Meestal klopt dat vrij aardig.
We rijden weer een stukje en komen bij het Two Jack Lake. Hier zijn Squirrels actief. Er zijn drie soorten, wij zien dus het beestje rechtsonder op het informatiebord. Leuke dieren zijn het wel.
Even verder zien we een roedel Elk’s.
We rijden weer verder en om half elf zijn we bij de Hoodoos. Het is geen Indianenstam, maar het zijn rotsformaties ontstaan door erosie. 
Eerst een fish-eye met de meanderende rivier. Helemaal linksonder zijn de Hoodoos.
Op de tweede foto zijn ze al beter zichtbaar en op de derde foto zijn de details te zien.
Het is trouwens bewolkt, maar soms komt er een klein zonnetje doo
We stappen weer in de bus en rijden naar Banff. Vanaf een hooggelegen punt kijken we naar Chateau Banff (www.fairmont.com/banffsprings/), ook al zo’n megalomaan hotel.
We worden ‘afgezet’ voor het hotel, waarvandaan we langs de rivier wandelend naar Banff kunnen. Ook hier is het toegestaan de begane grond met een bezoek te vereren.
Dat komt goed uit, want ik moet naar de wc. Vraag nooit naar de wc, dat is vulgair.
Vraag altijd naar de ‘Washrooms’ of naar de ‘Restrooms’. Ik kom in een lange gang terecht. Uiteraard zijn er geen grote borden met daarop ‘Wazshrooms’. Dat zou vulgair zijn. Achter de bruine deur links (toepasselijke kleur) moet ik zijn. Ook achter de deur is het piekfijn in orde.
Meteen kom je langs een aantal boetiekjes. Kijk niet naar de prijzen, die staan er gewoon niet bij. Hier wijs je gewoon iets aan en daarna wapper je met je platina creditcard.
We verlaten het Chateau aan de achterzijde.
Al snel komen we bij de Spray River uit. In het gras grazen Elks. Zouden dat tamme dieren zijn?
Hier begint het wandelpad naar Banff. We komen nog langs een heuse waterval.
Het weer is wisselvallig, het ene moment schijnt de zon volop, even later hangen er regenwolken en spettert het. Banff is echt een toeristische stad. Ik zie sowieso vier outdoor winkels en vele restaurants.
Wij genieten onze lunch in Evelyn’s Coffee Bar. Prima, ze hebben het goed voor elkaar hier.
OK, we lopen nog wat rond in Banff, we moeten de tijd volmaken tot drie uur.
Dit grote gebouw op de hoek is een warenhuis. Als je voorbij de ingang de roltrap neemt kom je uit op een ‘etensplein’. Van honger omkomen in Banff is onmogelijk.
OK, om drie uur rijden we weg. Na ampele tijd zijn we de Rockies uit en komen we op de prairy. Hier grazen de buffels.
Op deze recht toe recht aan highways rijden ook de grote trucks.
Tegen halfzes zijn we in hotel Sandman in Galgary. Dat wil zeggen, we zitten een eind buiten Galgary, maar wel dichtbij het vliegveld.
Willy stelt voor om de laatste avond gezamenlijk te dineren. OK, dat doen we en om half acht gaan we aan tafel in het hotel-restaurant.
Oh ja, wat mogelijk niet iedereen weet, in Canada (en ook in de V.S.) is het de gewoonte dat je bij de ingang van een restaurant wacht tot je naar een tafel wordt begeleid.
Soms staat er een bord, maar vaak niet.
Ook in dit restaurant is het de bedoeling dat je eet en niet converseert. Daartoe staat de radio op de stand ‘luid’. De gesprekken aan tafel gaan dus volledig langs mij heen.
OK, ik bestel een Canadees biertje, als voorgerecht Citrus Chicken en als hoofdgerecht Slow-roasted back ribs. Ik ben bang dat het allemaal lang gaat duren, maar dat valt erg mee. De keukenbrigade kan het goed aan. Het smaakt me ook nog prima, wat wil een mens nog meer.
René bedankt namens de groep Willy voor zijn begeleiding. Ik moet zeggen (ik heb er verstand van!), Willy staat bij mij in de top drie van allerbeste reisleiders. Willy bedankt de groep, ik moet zeggen (ik heb er verstand van!), deze groep heeft zich voorbeeldig gedragen. Altijd op tijd bij de bus en geen onvertogen woord.
Willy maakt de uitslag van ons examen bekend. Ja, gisteren hebben we in de bus een heus examen over onze Canada-kennis afgelegd. Ik zat ernaast met de afgelegde buskilometers, niet 4500 maar 3930 kilometer. Een aantal andere vragen had ik ook fout. OK, zoals de meesten mag ik Canada pas opnieuw bezoeken na het afleggen van een herexamen (grapje).
We rekenen af en ik ga nog even naar het toilet. Ik heb me laten vertellen dat daar een TV hangt, en waarachtig, het is waar.