Maandag 11 juli 2011
Port Hardy – Prince Rupert
Tegen vijven staan we op en nuttigen op de kamer ons ontbijt. Dit keer sowieso geen ontbijt in het hotel, want we moeten al om 05.40 uur met onze koffers bij de bus staan. Ontbijten doen we aan boord, maar dat vind ik te laat. Om 06.00 uur kunnen we boarden. Eerst worden de paspoorten stuk voor stuk vergeleken met de namen op de tickets.
Tja, vandaar dat we zo vroeg moeten boarden. Een paar jaar geleden is er hier een ferry aan de grond gelopen en toen bleek de passagierslijst niet te kloppen.
Tjonge, dit is best een grote ferry (www.bcferries.com/) en onze bus staat op het onderste dek. Er kunnen 600 passagiers mee en 130 voertuigen.Vandaag varen we van Port Hardy naar Prince Rupert. De route heet de ‘Inside Passage’. Veelal loopt de route tussen eilanden door, maar ook over stukken open zee.Onze boot is de ‘Northern Expedition’ en het is best een snelle jongen. De kruissnelheid is 20.5 knoop (37.9 km/uur) en we gaan bijna 15 uur varen. Reken de afstand dus maar uit. Er is geen kustweg naar Prince Rupert, dus de boot is feitelijk de enige optie. Goedkoop is deze grap niet, voor een middenklasse auto betaal je $410,- en per persoon $180,-.
Daar zit nog geen hap eten bij! Wij hoeven voor de overtocht de portemonnee niet te trekken, die is bij de reis inbegrepen.
We lopen naar boven en daar verdeelt Willy de pasjes voor de hutten en voor de stoelen in de Aurora Lounge. Nou, wij hebben zeker iets gemist bij de boeking, want dat van die hutten en stoelen is mij totaal ontgaan. OK, sowieso hoef ik geen hut en zo te zien staan er overal op het schip stoelen. Vol is de boot bij lange na niet, dus geen zorgen.
Ik loop even naar het dek. Het is bewolkt en soms regent het iets. Daarna nuttigen we in de cafetaria een beker koffie. Dat had ik vanmorgen nog gemist.
Tegen halfacht loop ik naar dek. De trossen gaan los en we vertrekken. OK, ik zoek weer een stoel op. De purser komt langs en maakt reclame voor een bijeenkomst in de lounge. Er kan informatie worden ‘genuttigd’ en de film ‘Wildlife’ zal worden vertoond. Ach, we moeten de tijd toch doorkomen, dus dat doen we.
De purser vertelt een en ander over Canada en over deze cruise. Dan begint de film.
De film gaat uiteraard over de dieren die in Canada in het wild voorkomen. De beren die op zalm vissen, tja, ik vind dat toch wel zielig voor de zalmen. Ik eet ze zelf ook, maar dit gaat er wel ruig aan toe. Om half elf nuttigen we koffie met iets erbij in de cafetaria.
Het wordt wat lichter buiten en soms verschijnt een waterig zonnetje. Ik ga maar weer eens aan dek kijken. Tja, het heeft wel wat. Het landschap doet mij een beetje aan de Noorse fjorden denken. Dat is mogelijk een bestemming voor volgend jaar. Ik ben er al vele jaren niet meer geweest. Tjonge, wat is dat een mooi cruiseschip! Het is de Disney Wonder. (www.dcruiselineinfo.com/dcruiselineinfo/Home/tabid/36/language/en-US/Default.aspx). Het Disney concern heeft vier van deze schepen in de vaart. Ach, als je de Disneyparken met je kinderen gehad hebt, dan is zo’n cruise een optie. Om tien voor een varen we langs het dorpje Bella Bella. Er is een school en zelfs een ziekenhuis. Men leeft hier van visvangst en de houtindustrie. Iets verder staat deze vuurtoren. En zo verglijdt de ene na de andere kilometer. Met twee motoren van elk 6124.5 PK wil dat wel. Is dit het dorpje Boat Bluff? We krijgen trek en nuttigen in de cafetaria een hamburger. Daarna ga ik weer naar dek, het weer is stukken beter dan vanochtend. Naar horen zeggen is dit toch echt de kapitein van dit schip. Vele hellingen zijn van boven tot onder bedekt met bos. Vanmorgen zat er niemand, nu genieten velen van de zon (fish-eye). En zo varen we verder, uur na uur. In de verte vaart een schip en langzaam halen we hem in. Het blijkt de ‘Zaandam’ te zijn. Het is een cruiseschip van de Holland America Line. Ze hebben 15 van deze schepen in de vaart. Ai, dit is echt luxe (http://nl.hollandamerica.com/ennl/find-cruise-vacation/CruiseDetailsShip.action?destCode=N&voyageCode=M143)
Eh, je moet ervan houden natuurlijk. Om half zes besluiten we om naar het restaurant te gaan. In weer een ham- of kipburger hebben we geen trek. Het is een buffetsysteem, dat spreekt mij wel aan. De tafels zijn luxe gedekt. Kijk, we beginnen met een soepje ‘Clam Chowder’. Daarna haal ik aardappelsalade en Griekse salade met brood. Als tweede voorgerecht Griekse salade met zalm. Als hoofdgerecht kalkoen, rosbief, varken, groente en rijst. Alles smaakt prima, alleen de rijst is niet goed gaar. Als tweede hoofdgerecht gegrilde kip, varken, kalkoen en chili con carne. Als nagerecht twee soorten chocoladetaart en aardbeiensaus met slagroom. Nou, prima, niets dan lof! We rekenen (inclusief de drankjes) $77,- af. Dat is toch meer dan redelijk.
Wat hebben we nog te goed? Dat is de zonsondergang! Eerst uitbuiken, dat heb ik wel even nodig. Om haf tien gaan we naar dek. Het is redelijk fris, maar de zonsondergang is prachtig. Ai, een tegenligger. Het is de Northern Adventure van BC Ferries. Dit schip is iets kleiner dan onze ferry. Om 22.10 uur meren we aan in Prince Rupert. We lopen naar het autodek, naar onze bus. Nou, het autodek staat behoorlijk vol. Deze trekker mag er wezen. Uiteraard duurt het even, maar om kwart voor elf kunnen we rijden. In een paar minuutjes rijden we naar ons hotel, het Pacific Inn. Om elf uur zijn we op onze kamer. Tjonge, het was wel een lange dag.