Maandag 3 juni
Batumi – Akhaltsikhe
Om kwart over zeven gaat de wekker. Inpakken en om acht uur genieten we het ontbijt. Door de spiegels lijkt het ontbijtbuffet erg uitgebreid. Ik houd het bij een gekookt eitje, geroosterd brood en yoghurt met cornflakes. ’s Morgens heb ik nooit zo’n trek in salade. Twee bekers thee erbij en ik kan er weer tegen.We doen nog wat inkopen in de Spar tegenover het hotel en om kwart over negen zitten we in de bus. Even later vertrekken we, iedereen is – zoals altijd – ruim op tijd.
Vandaag wordt het een echte ‘busdag’. We rijden voor een groot gedeelte dezelfde weg als gisteren terug en rijden langs Kutaisi. Dan is het nog een heel eind naar Akhaltsikhe.
Hier zitten we nog op de E70, noord van Batoemi.En hier zijn we alweer een heel stuk verder op de E60. Nog even en we passeren Kutaisi aan de zuidkant.Dat is hier, heel in de verte ligt Kutaisi.Zou deze fabriek nog in bedrijf zijn? En zo ja, wat wordt er hier geproduceerd?Tegen twaalven genieten we koffie/thee in dit wegrestaurant, meteen de gelegenheid om het toilet te bezoeken.We rijden langs de Dzirula-rivier. De weg slingert behoorlijk.Overal verkopen ze hier aardewerk.Is zo’n wijnvat niet iets voor ons?We rijden nog steeds langs de Dzirula over de E60.Om één uur heeft Jeroen net voor het dorp Ubisa een restaurant geregeld waar we de lunch kunnen genieten. Het is trap op en plaatsnemen aan een lange tafel. We hebben zicht op de… Dzirula.De tuin ligt er wel mooi bij.En een kapelletje is er ook.Er is salade, brood, kaas, gegrilde kip, frites en een kaassoufflé.We rekenen 20 Lari p/p af.
Om twee uur rijden we weer. Spectaculair is het landschap zeker niet, ik schiet vanuit de bus een enkel fotootje.Inmiddels zijn we naar het zuiden gedraaid en rijden we langs de Koera-rivier.
Jeroen vertelt dat er hier opnames zijn gemaakt voor ‘Wie is de Mol’. Naar aanleiding van dat programma hebben veel mensen een reis geboekt naar Georgië. Mij zegt het niets, ik heb nog nooit naar ‘Wie is de Mol’ gekeken.Deze hangbrug zijn we te voet overgestoken, maar ik weet echt niet meer wat daar de reden van was.Dit zijn nu echte scharrelvarkens.Dit is het Atskuri-fort. Dat fort hebben we niet bezocht.Vanaf de brug zicht op de snelstromende Koera. Zo te horen is het kajakken van ‘Wie is de Mol’ hier opgenomen. Ja, die John (de Mol) weet het wel te verzinnen.Zoals al opgemerkt, het landschap is niet echt spectaculair. Of ben ik al te verwend?Nog steeds de Koera, maar we zijn er nu toch bijna.Tegen kwart voor vijf bereiken we Hotel Grand Palace in Akhaltsikhe.Hm, je moet eerst met je koffer de trap op. Daarna is er een lift, maar die stopt niet op alle verdiepingen. We kunnen naar keuze een halve verdieping omhoog danwel omlaag met de trap. De kamer is niet al te groot, maar voor ons ruim voldoende. WiFi is niet al te snel, dat is een beetje jammer.
Aan de overkant van het hotel is een ‘Smart’, is dat even handig! Zouden die Georgiërs nu zo’n liefhebber zijn van sterke drank? Ik zie hier drankjes die ik in Nederland nog nooit heb gezien.Ook de wijnafdeling is goed gesorteerd. Of zou dit voor de toeristen zijn?Wij schaffen broodjes aan, yoghurt, fruit, water en frisdrank. Wijn heb ik nog voldoende. Aan de frites en de kip van vanmiddag (ik heb nog een aantal malen bijgehaald), heb ik wel voldoende.Tjonge, in deze ‘Smart’ is een bank gevestigd (je kunt er ook pinnen) en er is ook een grote koffiehoek. Hier kan de ‘Appie’ nog een punt aan zuigen.
De broodjes, yoghurt en het fruit nuttigen we op de kamer en we bereiden er thee bij. Prima zo. Tijdig liggen we erin. Als laatste de GPS-track van vandaag.