Donderdag 8 mei 2008
Sant’Alfio – Modica – Ragusa – Modica
We staan op tijd op om in te pakken. Om kwart over acht loop ik met de koffers naar de parkeerplaats. Tot mijn verbazing zie ik de besneeuwde toppen van de Etna in volle glorie. Het is helemaal helder. Sprakeloos mooi is het. Dit aanschouw ik voor het eerst.
Ik loop snel terug om mijn fototoestel te halen en Orchideetje te waarschuwen. Helaas, als we weer op de parkeerplaats staan zit de Etna weer in de wolken. Om half negen gaan we ontbijten, en rond half tien rijden we weg. Tja, ons verblijf hier zit er alweer op.Een aanrader deze B&B, zondermeer.
Vandaag gaan we naar een B&B in Modica. Eerst rijden we over de tolweg richting Catania en voorbij het vliegveld draaien we de 194 op. We gaan dus niet langs de kust, maar pakken een stuk ‘binnenland’ mee. Een stuk voorbij Francofonte gaan we linksaf, maar we blijven op de 194. Verderop heet de weg de 514. Zo langzamerhand krijgen we trek in een espresso danwel een thee, maar in Vizzini zien we zo gauw niets. Verderop ligt Monterosso, de naam zegt het al, het ligt hoog. We draaien het dorpje in en komen spontaan terecht op een pleintje. Er is ook een restaurant. Ik bestel een espresso en zowaar, dit is de lekkerste tot nu toe. Werkelijk fantastisch!
De uitbater zet er nog een schaal koekjes bij en tijdens het afrekenen blijkt dat deze van het huis waren. Na de espresso kijken we even rond, er is geen toerist te zien en men kijkt ons verbaasd aan. Er komt een man naar ons toe die een gesprek begint. Zo te horen is deze man belast met de public relations van dit dorp. Hij vertelt ons dat er hier nooit toeristen komen. We krijgen van hem folders en ansichtkaarten. Het is gewoon aandoenlijk. De kerk mag er wezen voor dit kleine dorpje, maar zit helaas op slot. Even na enen bereiken we Modica. Volgens de routebeschrijving is er een Modica hoog en een Modiva laag. We komen nu van een ongebruikelijke kant, dus waar zitten we.
Het kaartje schept geen duidelijkheid, dus we vragen de weg maar even. Tja, na zo’n kwartiertje door smalle straatjes gereden te hebben, staan we weer op ons beginpunt. Weer vragen we de weg en gaan nu een smal straatje in waar ik eerder voorbijreed.
Het lijkt me dat ik in een voetgangersgebied terecht ben gekomen, maar het blijkt toch goed te zijn. Tjonge, deze stad is veel groter dan ik had verwacht. Nog weer verder zien we dat we in de goede hoofdstraat rijden. We zitten nu in Modica laag, we hebben wel een halfuur rondgereden in Modica hoog. We zien het benzinestation wat op de routebeschrijving staat. Hier vlakbij is het! We zetten de auto neer en vinden al snel het bordje van de B&B ‘I tetti di Siciliando’. We hadden ons kunnen melden tot 13.30 uur en daarna weer vanaf 16.00 uur. Het is nu 14.00 uur en uiteraard is de B&B gesloten. Zin om twee uur te wachten hebben we niet, dus wagen we er een telefoontje aan. We hebben geluk, er wordt opgenomen en mevrouw vertelt ons dat ze er over tien minuten is. Kijk, dat is nu eens service! Na even wachten doet Rosellina de deur voor ons open en wijst ons de kamer. We zetten de koffers neer en vertellen dat we van plan zijn om naar Ragusa te gaan. Rond half drie rijden we weg en rijden ondanks de uitleg van Rosellina toch nog verkeerd. Tja, aan de bewegwijzering zijn we nog niet gewend. Er zijn veelal drie mogelijkheden:
1) er staat geen bord; 2) er staat een bord met een plaatsnaam die we niet op kaart kunnen terugvinden; 3) het bord ‘pijlt’ verkeerd, zodat we verkeerd rijden. Goed, we komen met enige vertraging in Ragusa. Tja, met zo’n kaartje in de Capitool-gids valt niet te navigeren. We zijn in het centrum, zo te zien, en ik zie een parkeerplaats. Ik draai erop, het is wel een piepklein pleintje en met veel sturen zet ik ons autootje in een piepklein hoekje. Nu blijkt dat je hier maar een uur mag parkeren, we staan hier voor het postkantoor.
We vragen een Siciliaan – die zeer goed Frans blijkt te spreken – waar we nu precies zijn. Hij vertelt dat het een half uurtje lopen is naar Ibla, het oudste gedeelte van de stad. Tja, dat redden we niet, dus pakken we weer de auto en rijden richting Ibla. Net voor Ibla is een grote, gratis parkeerplaats. Waarom verwijst hier geen enkel bord naartoe? Ibla ligt op een heuvel, dus klimmen we naar de Dom (San Giorgio). De gevel is indrukwekkend met zijn in drie rijen geplaatste zuilen. Binnen oogt het aardig, er is een huwelijk aan de gang, dus kunnen we niet rondkijken. Daarna lopen we naar de San Giuseppe. Ook hier een indrukwekkende gevel voorzien van Korintische zuilen. Aan het eind van Ibla is de Giardino Ibleo, een soort palmentuin. Er staan hier ook enkele kerken, maar ze zijn alle gesloten. Wat nu, de kathedraal willen we nog bekijken, maar die staat in het nieuwe gedeelte van Ragusa. Dat is dus iets voorbij het postkantoor. We kennen de stad nu aardig, die Siciliaan had met z’n halfuur zeker rekening gehouden met onze leeftijd. We nemen dus de benenwagen naar de kathedraal S. Giovanni Battista, gebouwd tussen 1706 en 1760. De kathedraal staat bekend om zijn portaal en het terras met zuilengangen. Onderweg naar de auto lopen we nog even een ‘tearoom’ in. Orchideetje kiest ijs, ik neem een espresso. Tegen zevenen stappen we in de auto en rijden in een kwartiertje – in één keer goed – naar Modica. Onderweg naar de B&B stappen we een restaurant in en reserveren voor acht uur. Na douchen en omkleden lopen we tegen achten naar ons restaurant. De kaart is gesteld in het Italiaans, Duits en Engels. Toch is het lastig en min of meer op goed geluk plaatsen we onze bestelling. We krijgen: stokbrood met een ‘tapas-schotel’, gevulde macaroni, vlees en salade. Daarna bestellen we nog koffie en thee. Het is alweer over half elf als we opstappen. Oh ja, dit was toch een redelijk sjiek ogend restaurant, toch valt de prijs alleszins mee.