Donderdag 7 mei 2009
Essaouïra

Vrijdag 8 mei 2009
Essaouïra – Marrakech
Ik heb gisteren nagenoeg de hele dag geslapen. Woensdagnacht kreeg ik buikpijn en moest naar de wc. Later moest ik ook nog overgeven. Ik voelde me echt doodziek.
Wat een malheur, echt iets voor mij. Donderdagochtend bleken mijn diarreepilletjes vér over de datum. Ook dat nog. Ook de receptie en Mohammed konden Orchideetje niet aan pilletjes helpen. Gelukkig kreeg zij een doosje immodium van een groepslid. Nog hartelijk bedankt! Ik probeerde op te staan, maar het ging echt niet. Ik voelde me nog zieker dan ’s nachts. Ik werd meteen misselijk en alles draaide om me heen. Wat een narigheid, zo kon ik de bus niet in om naar Marrakech te rijden. Orchideetje regelde dat we hier nog een dag konden blijven. De donderdag bracht ik door met onrustig slapen, thee drinken en voorzichtig een stukje stokbrood eten.
Het is nu vrijdagochtend en ik heb vannacht goed geslapen. Ik voel me wel heel ‘gammel’, maar in elk geval een stuk beter dan gisteren. Orchideetje wil nog even de stad in, om de Notre-Damekerk en de synagoge te bekijken. Ik overweeg om mee te gaan, maar dat lijkt me niet verstandig. Ik ga douchen, me aankleden en een tijdje op het dakterras zitten. Ik heb een mooi uitzicht op het strand en de zee. Jammer dat er een hoog gebouw voor mijn neus staat. Tja, we zitten nu eenmaal niet in het Miramar. Tegen enen loop ik met Orchideetje naar de stad. Zij wil beslist dat ik de kanonnen bekijk die staan opgesteld op het Noorder Bolwerk. Het ziet er inderdaad indrukwekkend uit. We kopen nog een Nederlandse krant en wachten in de lobby op de taxi, die ons naar Marrakech zal brengen. Precies 17.00 uur komt een zo goed als nieuwe Hyundai voorrijden. In een rustig tempo rijden we weg. Plotseling steken er een aantal honden de weg over. Het lijkt wel of de chauffeur daar al een beetje rekening mee hield. Tja, volgens de Koran (en de Bijbel!) is de hond een onrein dier. Van wie zouden die beesten zijn? Zouden ze te eten krijgen? Ik zit me af te vragen of ik al eerder honden heb gezien. Ik meen dat dit de eersten zijn. Er is veel politie op straat en ze maken veel gebruik van radar om de snelheid te controleren. Iemand is de klos, oom agent schrijft een bon uit. Ook zie ik veel vrachtwagens en een aantal is zwaar overbeladen. In Marrakech is het even zoeken naar ons hotel, maar uiteindelijk zijn we er om half negen. Het is toch een rit van rond de 200 kilometer. Het hotel heeft een (ommuurd) zwembad, met aanliggend restaurant. Ik bestel nog wat te eten en houd het bij yoghurt. Of dat eigenlijk wel kan, weet ik niet. Even na tienen gaan we naar onze kamer.