Dinsdag 5 mei 2009
Aït Benhaddou – Marrakech – Essaouïra
Om zeven uur ontbijten we bij het zwembad met uitzicht op de kasba. Het ontbijt is voor Marokkaanse begrippen heel redelijk. Er staan hier een aantal planten, die het heel goed doen. Om acht uur vertrekken we. Hoger en hoger stijgen we, en om kwart over tien bereiken we de Col du Tichka op 2260 meter. Het landschap is adembenemend, hier en daar ligt op de toppen nog sneeuw. Hier verkopen ze mineralen. Tja, waar moet je dat thuis nu weer uitstallen? We laten de mineralen maar in Marokko. Even na tienen hebben we een koffiestop in een klein dorpje. De slager verkoopt het vlees ‘vers van de haak’. Tegen het maken van foto’s heeft hij geen bezwaar. De kleinere ‘beestjes’ zijn geiten en de grotere soort zijn schapen. De geitenkoppen liggen naast de toonbank, zo kun je persoonlijk controleren of de waar wel gezond is. Waarom doen we dat niet zo in Nederland? Overigens, varkensvlees is nergens te koop. In het restaurant staan de ‘tahines’ in het gelid. Ach, zo wordt de couscous schotel met vlees en groenten dus bereid. De tahines kun je overal op straat kopen, zou je zo’n bijpassend fornuis bij de Blokker kunnen bestellen? Dit is nog een echte ‘groentenboer’. Het mobieltje is nog geen gemeengoed in Marokko, vandaar deze telefoonzuilen. De telefoon in de rechterzuil schittert door afwezigheid.
Het ding is zeker in reparatie. Aan de rand van het dorp schiet ik dit plaatje. In een kleine twee uur rijden we naar Marrakech. Hier hebben we anderhalf uur de tijd om te lunchen en wat rond te kijken. Straks rijden we door naar Essaouïra en blijven daar twee nachten. Daarna keren we terug naar Marrakech om daar de twee laatste nachten van deze Marokko reis door te brengen. Marrakech zullen we dus nog uitgebreid kunnen bekijken. We stappen uit de bus, tjonge, wat is het hier heet! Het zal wel rond de 40 graden in de plus zijn! Deze man is met zijn handeltje op weg. Het verbaast mij dat in zo’n grote stad als Marrakech nog met handkarren wordt gewerkt. Eerst maar eens lunchen. Dit pand staat mij niet aan, ze zullen je meteen een tapijt willen aansmeren. Even verder zien we een shoarma zaak die er goed uitziet. Het bestelde smaakt prima en het stond nog vlot voor mijn neus ook. We gaan de straat maar op, hoewel het daar eigenlijk te warm voor is. Marrakech is uiteraard een must voor de toerist. Toeristen lopen er dus genoeg rond en ze zijn ‘toeristisch’ gekleed. De Marokkaanse gemeenschap loopt ook op straat en het verschil in kleding is aanzienlijk. Een vrouw van top tot teen bedekt en dat met deze hitte. Haar man (?) loopt naast haar. Lopen ze hand in hand? Ai, ook al zo warm gekleed. Moeder (?) traditioneel gekleed en haar dochter (?) in een minirokje. Dit lijkt me toch een Marokkaanse op haar brommer. Een man met krukken. Een moderne Marokkaanse? Of is het een Française? Traditioneel en modern gaat hier samen. OK, tijd om de bus in te stappen. Op naar Essaouïra. Onderweg bezoeken we nog een fabriekje waar ze handmatig noten ontdoen van hun schil. De noten hebben wel iets weg van eikels. Hier wordt een soort olie uit geperst die als basis dient voor cosmetische producten. Het is allemaal erg primitief. Zo ook de ladder die buiten staat. Deze ladder is deskundig gespalkt en kan nog vele jaren mee. Tegen zessen bereiken we Essaouïra. Eerst maar douchen en omkleden. Daarna lopen we de stad in. Tja, Essaouïra is een badplaats. Is het de bedoeling dat we hier morgen aan het strand gaan liggen? Dat trekt me niet zo aan. Verderop zien we een leuk restaurant aan de boulevard. Oeps, de prijzen zijn op toeristisch niveau, maar dat moet een keer kunnen. Op de tahines met couscous ben ik nu wel uitgekeken. Ik bestel een salade en gevogelte. Het ziet er allemaal geweldig uit en het smaakt ook geweldig. We besluiten met koffie en thee.