Zaterdag 2 mei 2009
Woestijn
Om half zes sta ik op. Het is nog donker. Hm, hier achter de kamelen sta ik wel goed.
Al spoedig begint het spektakel. Een puntje zon, het begin van een nieuwe dag. Tja, het is nu al aardig licht. Slapen kamelen zo? Deze beesten zijn voor 100% aangepast aan de woestijn. En dit is ons tentenkampje, het ontbijt staat al klaar. Bij de ingang van ons tentenkampje beginnen deze bedoeïenenkinderen hun koopwaar uit te stallen. Het is gewoon aandoenlijk. Waar komen deze kinderen in vredesnaam vandaan? Zouden ze wel naar school gaan? Onze kamelen zijn er helemaal klaar voor, we gaan zo direct terug naar de Auberge. Hebben onze kamelen al ontbeten? Ik hoor dat ze dit ‘gras’ eten en wekenlang zonder eten of drinken kunnen. Orchideetje en ikzelf hebben ons voorgenomen om niet, nooit en never meer op een kameel te gaan zitten. We lopen wel, zover is het nu ook weer niet. En we kunnen gewoon het spoor van gisteren volgen. Dat is het voordeel van de woestijn, verdwalen is uitgesloten. De kamelenjongen heeft Orchideetje het touw van de voorste kameel gegeven. Het lijkt net of de kameel haar volgt. Uiteraard is dat niet zo, deze kamelen kennen de weg naar de Auberge van buiten. Het is weer van buitenaardse schoonheid, het is gewoon genieten. Wat mij opvalt, elke kameel zet zijn achtervoetjes precies in de afdruk van zijn voorvoetjes. Dat loopt uiteraard een stuk beter dan in het ongerepte zand. En niet alleen dat, elke volgende kameel zet zijn voetjes weer precies in de voetafdrukken van zijn of haar voorganger. Wat een slimme beesten! Verder weten ze dat ze straks voedsel en water krijgen, daarom lopen ze een stuk harder dan gisteren. Wat een leuke beesten, jammer dat we zo klein behuisd zijn. Als we bij de Auberge zijn is onze woestijntocht voorbij. We stappen weer in de 4-wiel Toyota’s en in Merzouga stappen we in de bus. Een stukje verder moeten we doorwaden. Toch een vreemd land, het ene moment zit je midden in de woestijn en even later stroomt er een rivier. Later bekijken we een bijzonder soort irrigatie. Op regelmatige afstand van elkaar zijn schachten gegraven. Op een tiental meters diepte worden deze schachten met elkaar verbonden door een tunnel, khettara geheten. Op deze wijze kunnen droge gebieden van water worden voorzien. Dit systeem is uiteraard bijzonder arbeidsintensief en wordt momenteel niet meer gebruikt. De heuvels (mogelijk lastig te zien) zijn ontstaan door het uitgeworpen materiaal uit de schachten en de tunnels. Via Errachidia rijden we naar de Todra Gorge. We rijden door dorpjes waar de tijd al een hele tijd stilstaat. De Todra kloof valt mij een beetje tegen. De rotsen zijn aan weerszijden wel 300 meter hoog, maar de kloof is hooguit 500 meter lang. Ik zou het eerder een geologische breuk willen noemen. Druk is het wel, er staan de nodige bussen. Onderweg maken we een fotostop, ik heb geen idee hoe het dorpje heet. Mohammed zal het wel gezegd hebben, maar het is mij ontschoten. We rijden naar een dorpje waar we een tapijthandel bezoeken. Deze dame laat zien hoe ze van wol, uit de losse hand, een draad trekt. Dit tapijt vinden we wel erg mooi. Maar ja, hoe zou het thuis staan? En is het niet te groot? Het kost €400,- maar als we aarzelen gaat er meteen €100,- vanaf. Tja, het gaat ons niet eens zozeer om de prijs. We zouden het thuis willen neerleggen en er dan een nachtje over willen slapen. Dat kan natuurlijk niet, we laten de aankoop achterwege. Uiteraard is de verkoper zeer teleurgesteld. Later maken we nog een fotostop. Ook de naam van dit stadje is mij ontschoten. Tegen zevenen bereiken we het dorpje Dades en we gaan naar hotel Kasbah de la Vallée. We moeten de nodige smalle trappen op en helemaal bovenin krijgen we een zeer kleine kamer zonder raam. Tja, daar kunnen we niet goed tegen en we vragen een andere kamer. Dat kan, een verdieping lager krijgen we een kamer met een raam dat uitkijkt op de gang. Nou ja, het moet maar. Helaas is dit ook een hele kleine kamer, er is niet eens een kast en ook geen stoel. De lamp in de wc/douche is defect, de wastafel en de spiegel hangen scheef en het koude/warme water van de douche is verkeerd om aangesloten. Het zijn gewoon Griekse toestanden. Ik hoor dat een ander echtpaar pas redelijk tevreden was met de derde kamer.
Het eten is hier wel goed, de saladeschotel is zeer overvloedig. We hadden ook ‘Poulet’ besteld, maar per abuis brengen ze maar één portie. Nou ja, het komt eigenlijk goed uit, want met de salade hebben we met ons beitjes meer dan genoeg.