Dinsdag 7 oktober 2008
Heraklion – Chania – Paleochora
Om 07.00 uur gaat de wekker(telefoon). Ja, ik had uiteraard mijn telefoon gisteravond op de Griekse tijd gezet. Ik heb goed geslapen, ondanks dat er tot diep in de nacht nog veel verkeerslawaai was. Tja, dit is een stad, dat is niet anders. Tegen half acht rekenen we af en lopen in een kwartiertje naar het busstation. Menno koopt kaartjes naar Chania (€10,50 per stuk) en ik bestel vast koffie. Uiteraard bestel ik geen koffie, als je dat per ongeluk toch doet, krijg je Griekse koffie. Dat is dus een soort ondrinkbare drab. Ik bestel nescafé.
Je moet dan ook precies aangeven of je de nescafé met melk, met suiker of met beide wilt. Ze vragen dan ook nog hoeveel klontjes suiker je wilt en hoeveel melk. Waarom geven ze dat er niet los bij, denk je dan. Maar ja, dat is nu eenmaal niet de gewoonte. Ik bestel er nog een dikke plak cake bij als ontbijt. Om 08.20 uur komt de bus voorrijden en kunnen de rugzakken onderin.Denk niet dat je zomaar kunt instappen, nee, een Griekse bus heeft een chauffeur (uiteraard) en een conducteur. Deze laatste functionaris is behulpzaam bij het inladen van de bagage en hij controleert voor het instappen de kaartjes. Kijk, daar kan een OV-chipkaart niet tegenop.
Precies om 08.30 uur rijden we weg. Exact op tijd! We rijden over de kustweg. Het stuk tot Rethimno is nieuw voor mij, het stuk daarna heb ik 9 jaar geleden al eens gedaan.
Precies om 11.25 uur rijden we het busstation van Chania in. Ik herken het. De poort is nog precies hetzelfde. Wat mij verbaast, er staan allemaal splinternieuwe bussen. Dat was 9 jaar geleden wel even anders. Toen stond er hier uitsluitend oud roest. Ik hoor van Menno dat er een aantal jaren geleden met EU-geld een nieuw wagenpark is aangeschaft. Ja, zo kan hij wel weer! Die bussen zijn dus betaald van mijn geld! Nou ja, de klandizie is eerlijk over Europa verdeeld. Ik zie Mercedes, Volvo en Van Hool bussen.
Eigenlijk begint de E4 op Kreta in Kissamos, daar komt de veerboot aan vanaf het Griekse vasteland. Maar ja, het geitenpad (de E4 dus) dat vanaf hier naar Elafonissos liep, is al jaren geleden geasfalteerd. Die 50 kilometer asfalt wil Menno mij niet aandoen. We willen dus de bus nemen vanaf Chania naar Elafonissos. Daar eindigt het asfalt. Van Elafonissos loopt er een voetpad langs de kust naar Paleochora. We komen erachter dat er maar één keer per dag een bus gaat naar Elafonissos en die is natuurlijk vanmorgen vroeg vertrokken. We besluiten daarom de bus naar Paleochora te nemen die om 12.15 uur vertrekt. Het kustpad Elafonissos naar Paleochora bewaren we voor een andere keer. Menno koopt weer kaartjes (€5,60 per stuk) en ik bestel weer koffie, pardon nescafé.
We wachten in het busstation tot we kunnen instappen. Ai, hier wordt nog volop gerookt! Het is trouwens prachtig weer, de temperatuur is 28 graden in de plus. Wij gaan achterin de bus zitten. De bus loopt helemaal vol, tja, op Kreta is er geen spoorlijn.Menno zit naast een Griekse jonge vrouw. Ze is lerares economie en op weg naar school. Ze spreekt prima Engels, en met Menno kan ze mooi oefenen. De route naar Chania ging helemaal langs de (noord)kust, nu draaien we na een half uurtje het binnenland in. Hoger en hoger gaat het. Na Kantanos gaan we weer dalen en om 14.10 uur zijn we in Paleochora. Eerst moeten we maar eens een hotel opzoeken. Dat is geen probleem, er zijn er genoeg. We kiezen voor Hotel Oriental Bay. Toevallig heeft dit hotel ook een restaurant aan het water. Daar bestel ik kip met gebakken aardappels. Een Mythos erbij, dat smaakt me toch beter dan Heineken. Het is wat zachter, lijkt me toe. Voor degenen die niet zo bekend zijn in Griekenland, Heineken en Amstel is overal verkrijgbaar! Na het eten bestuderen we de kaarten van Kreta. Omdat we nu niet in Elafonissos starten, moeten we de boel een beetje omgooien. Daarna maken we nog een korte wandeling. Even verder ligt het (keien)strand vol met badgasten. Let op, als je naar Kreta gaat voor het strand, ga dan vooral naar de zuidkust. We lopen naar het einde van het schiereiland, hier zijn nog wat resten van een Venetiaans kasteel uit de 13^e eeuw. We lopen het stadje weer in, het is toch wel erg toeristisch. Ik lees dat Paleochora al door de hippies in de jaren zestig is ontdekt. Hoe kan ik dit nu hebben gemist? Ik heb zeker een aantal jaren in een grot gewoond. De avond valt, het strand oogt verlaten.We lopen terug naar het hotel en we besluiten om nog wat te eten. Dat doen we weer bij hetzelfde restaurant van vanmiddag, dat beviel tenslotte goed. Dit keer bestel ik een Griekse salade en Kalamaris. Dat is inktvis en dat heeft mij vorig jaar op het vasteland van Griekenland altijd prima gesmaakt. De Griekse salade is een bord vol vitaminen. De Kalamaris is ook prima te eten. Opnieuw een Mythos erbij, thuis doe ik wel weer rustig aan met de alcoholische versnaperingen. Uiteraard brengen ze de Kalamaris een paar minuten na de Griekse salade, dat is zo de gewoonte hier. Na het eten post ik nog mijn ansichtkaarten. Ik hoop dat ze aankomen voor ik terug ben in Nederland. Tegen elven gaan we naar de kamer en ga ik na een douche te bed.