Donderdag 23 oktober 2008
Iraklio (Heraklion) – Amsterdam
Om half zeven sta ik op, reken af en loop in enkele minuten naar de bushalte aan het Elefterias plein. Dus niet naar het busstation zoals je zou verwachten, maar veel logischer ook, op de route naar het vliegveld. Even over zevenen ben ik op het vliegveld, ruim op tijd. Ik heb de HV 654 van 10.30 uur.Eerst maar eens ontbijten. Tegen half negen kan ik inchecken bij balie 10. Uiteraard sta ik aan de verkeerde kant en als ik bij balie 10 aankom, staat er al een hele rij.
Gelukkig hebben ze nog een mooie stoel voor me: 15A. Dat is bij de nooduitgang.
Mijn rugzak gaat gewoon op de band. Inclusief 5 liter olijfolie weegt hij 16 kilo. Door naar de security. Ik heb mijn groene afritsbroek aan. Daar zitten wat ritsen in en uiteraard gaat het rode lampje branden. Dat betekent fouilleren. Nou, ze doen hun best maar, mijn geweer vinden ze toch niet. Daarna uiteraard weer wachten. Ik bestel koffie en cake, de broodjes van Transavia blief ik niet. Om 09.30 uur komt het vliegtuig binnen. De bus, de trappen en de mannen van de bagage komen al aanlopen en aanrijden. Ik schrijf nog een laatste sms-je naar Menno en daarna zet ik de telefoon uit. Om 09.55 uur kunnen we boarden, daarna een klein stukje met de bus en nog een foto van Airport N. Kazantzakis. Er staat trouwens een straffe wind en het is half bewolkt. Om 10.20 uur gaan we taxiën en precies 10.30 uur gaat het gas erop. Tjonge, precies op tijd, dat mag gezegd! Nog een (verboden) foto van Grieks luchtafweergeschut, je kunt nooit weten tenslotte. Heraklion vanuit de lucht. We draaien en de kust van Kreta komt (nauwelijks zichtbaar) in beeld. Een half uurtje onderweg. De gezagvoerder vertelt dat we 15.000 liter kerosine hebben getankt. Dat komt dus neer op 100 liter per persoon. Nou ja, belastingvrije kerosine kost haast niets, dus feitelijk betalen we met onze brandstoftoeslag onze eigen kerosine.
Ik heb al eens eerder gelezen dat een vliegtuig erg zuinig omspringt met zijn brandstof. We vliegen opnieuw met een Boeing 737-800. Het is een rustige vlucht en om 12.25 uur (plaatselijke tijd) begint de daling. Hier zitten we boven Marken. We hebben pech, het is erg druk boven Schiphol en we moeten een extra rondje.
Ik zie het IJsselmeer, de Friese Meren, de Waddeneilanden en dan zitten we weer boven Lelystad. Nu mogen we door! Waar we nu boven hangen weet ik niet. We landen weer op de Bulderbaan en om 13.10 uur staan we aan de Gate. Tien minuutjes later sta ik bij de bagageband. Dit keer duurt het erg lang! Pas tegen twee uur komt de bagage. Het weer in Nederland valt mee, het is droog en zonnig. Wel voelt het een beetje fris aan. De treinreis naar huis verloopt zonder problemen. Het lijkt wel of ik maanden ben weggeweest. Terugblikkend, ik heb een hele mooie reis achter de rug.
Veel meegemaakt, fijn gewandeld, foto’s gemaakt, veel mensen ontmoet en gelukkig is alles goed gegaan. Wel een paar blaren, maar geen blessures. Menno: bedankt!