Zondag 19 oktober 2008
Argiroupolis – Kato Poros – Argiroupolis
Tegen achten staan we op. Ik maak eerst een beker thee. Dat kan nu in onze keuken.
Dit is toch wel een ideaal verblijf. Vandaag willen we een rondwandeling maken. De E4 maakt hier een lusje en dat lusje willen we meenemen. Eerst lopen we naar de Taverna op de hoek. Echt ontbijten kunnen we daar niet, maar we bestellen nescafé, yoghurt (waar ik eigen muesli indoe) met honing en crackers. Dat moet voldoende zijn voor de eerste uren. Tegen tienen gaan we over de asfaltweg naar Kato Poros. Zo te zien is dit stukje ravijn de plaatselijke vuilnisbelt van Argiroupolis. Of zou het illegaal zijn? Vlak voor Kato Poros slaan we linksaf en daarna rechtsaf een slecht verharde weg in.Dit pad loopt dood bij een olijvengaard. Terug dus. We proberen een ander pad, maar dat loopt ook dood bij een geitenboerderij. Plotseling stuiven er op de slecht verharde weg een aantal Suzuki terreinauto’s voorbij. Zouden zij de weg weten? Nou ja, ze zijn allang weer weg.We proberen weer een ander pad, maar dat loopt dood op een hekwerk. Dat hek kan open en we lopen verder in de richting van Kato Poros. Een bijkomend probleem is dat dit gebied niet toeristisch is. Van dit gebied zijn geen GPS-compatible kaarten te koop.
Mijn GPS kan ik dus niet gebruiken. We komen een Duits gezin tegen dat een rondwandeling loopt met behulp van een Duits boekje. Zij komen er ook niet uit. We lopen maar weer verder en komen langs een geitenstalletje. Verder maar weer richting Kato Poros. Daar moeten we toch het pad kunnen vinden dat we zoeken. Dit schiet niet op natuurlijk. In de verte zie ik een dorpje en daarachter de zee. Is dat Kato Poros? Als we dichterbij komen zie ik het, dit is Argiroupolis. Hoe is het mogelijk! We hebben gewoon een rondje gelopen! Dit is klassiek! We zijn door al dat geprobeer veel te ver naar het westen afgedwaald. Het is bij half een, eerst maar op ons eigen terras een nescafé. Eigenlijk hebben we ook wel trek, dat ontbijtje vanmorgen stelde niet zoveel voor. Ik bestel… souvlaki en Menno avocado gevuld met tonijn salade. Dat ziet er ook wel lekker uit, vandaar deze foto. Tja, wat nu. Menno wil nog een poging wagen. O.K., maar nu lopen we via de necropolis eerst naar Kato Poros. Op deze manier zijn we er zo. Tjonge, het is vandaag bijna 30 graden, knap warm. Aan het eind van het dorp zien we een pad dat de goede richting uit loopt. Helaas, al na een paar honderd meter loopt het dood. Terug, en waarachtig, even verder hangt de markering E4. We volgen een smal pad. Even verder is een splitsing.
Hier staat een houten paal met daarop een bord in de vorm van een pijl. Tja, dit is niet de markering van de E4, mogelijk is het een andere route. Dit pad volgen we maar niet, we nemen het andere pad. Het is niet te geloven, maar na verloop van tijd komen we weer uit op het pad van vanmorgen. Even na half vijf zijn we weer in Argiroupolis en om vijf uur bij ons appartement. Wat een dag! Nou ja, we hebben leuk gewandeld. Ik ga eerst maar onder de douche, want ik zit onder de schrammen en het vuil. Dat krijg je op smalle doodlopende paadjes. Om half acht lopen we weer naar ons vaste restaurant.
Dit keer bestel ik ‘worstjes’. Dat is ook precies wat ik krijg. De worstjes zijn niet fotogeniek, maar wel lekker pittig. Een karafje wijn erbij is noodzakelijk. Daarna nog yoghurt met noten en honing.