Zondag 14 mei 2017
Vranov nad Dyji – Drosendorf
Om kwart over zeven sta ik op en pak vast mijn rugzak in. Om acht uur zitten we in het ontbijtzaaltje aan het ontbijt. De verlichting is matig, vandaar de iets bewogen foto’s.Er staat geen ontbijtbord, dat wordt even later mét worstjes (opgewarmd en zo uit het blik) voor ons neergezet.De taxi van gister hebben we besteld om acht uur en prompt komt hij op dat tijdstip voorrijden.
Na een kwartiertje staan we bij de markering van gister. Het uitzicht op de Thaya is prima en het weer ziet er goed uit.Daarboven ligt de burcht van Bitov. Oorspronkelijk gesticht in de 11e eeuw, maar helaas, daar gaan we niet naartoe.Is dit geitenpad de E8? Op de rots staat markering, dus het moet kloppen.Het blijkt een smal bospad, maar na 500 meter gaat het steil naar beneden. Het ziet er glad en gevaarlijk uit. Dit doen we maar niet en we lopen terug.We nemen de asfaltweg naar Vysočany, nou ja, veel stelt het dorp niet voor.Een monument voor de gevallenen tijdens WO-I staat er wel. Hebben ze niet meegedaan met WO-II?We nemen deze landweg door het koolzaad naar Osinovice.Op het hoogste punt staat dit kruisbeeld compleet met een wrak bankje.In Osinovice staat een kerk en dan heb je het eigenlijk wel gehad.En markering natuurlijk. We zitten weer op de E8, en vervolgen onze weg.Gelukkig is het vlak, stijgen hoeft van mij niet meer.Over dit halfverharde pad lopen we in algemeen zuidelijke richting. Het is warmer dan gister, zo’n 24 graden in de plus.Is dit de route? Hebben we hier recht van overpad? Het huis blijkt bewoond, tenminste we treffen een vrouw en twee of drie kinderen aan. We vragen of we op de E8 zitten danwel dat dit pad doorloopt naar Podhradi verderop. Helaas, mevrouw spreekt alleen Tsjechisch en ze denkt dat als ze maar langzaam en duidelijk spreekt wij het wel verstaan. In elk geval begrijpen we dat het pad hier doodloopt. Toch kijken we even en het klopt. Er staan verderop alleen maar brandnetels.Terug dus! Menno probeert verschillende bospaden, maar uiteindelijk lopen ze allemaal de verkeerde kant uit. Het betekent wel constant stijgen en dalen! Daar ben ik niet blij mee en ik blijf achter. Sowieso kost dit gezoek verschrikkelijk veel tijd.Dit pad loopt de goede kant uit en uiteindelijk bereiken we Podhradi.Hier ligt in de Thaya een ‘stuw’.We steken de Thaya over, gelukkig ligt er een brug.Maar liefst twee restaurants is dit stadje rijk, maar ze zijn beide dicht. Kunnen we niet eens regelen in de EU dat als er twee restaurants zijn er altijd eentje open is! En er is een bushalte, maar zo te zien hoeven we niet op een bus te rekenen. Het begint te spetteren, vanmorgen hoorde ik het in de verte onweren. Krijgen we weer een hoosbui?
Sowieso kunnen we schuilen in het bushokje. Ik geniet een meegenomen bakje yoghurt met muesli en honing. Ik begin een beetje bij te komen, want ik voelde mij redelijk uitgeput. We hebben tot nu 351 meter gestegen en zijn er 324 gedaald.
Zullen we een taxi bellen? Maar ja, een telefoonnummer hebben we niet. En dan krijg je natuurlijk iemand aan de lijn die uitsluitend Tsjechisch spreekt. Dat schiet niet op.
Kunnen we niet in de EU bepalen dat we vanaf nu allemaal Engels spreken? Maar liefst 24 talen worden er gesproken in de EU, dat is toch niet meer van deze tijd! Kan die, hoe heet hij zo gauw, oh ja Timmermans of zoiets dat niet regelen? Wat doet die man eigenlijk de hele dag in Brussel?
Het is inmiddels drie uur en Menno heeft een goed idee. Hij gaat het hotel bellen en vragen of ze iets kunnen regelen. Nou, dat kunnen ze en de hotellier komt ons over een uurtje ophalen. Met dat bericht ben ik erg blij!
Inderdaad komt om vier uur Dominique voorrijden. Twintig minuutjes laten zijn we in Drosendorf in Gasthof Failler ‘Zum Goldenen Lamm’. In Oostenrijk dus, hier spreken ze gelukkig Duits.In de Gaststube drink ik een biertje op de goede afloop. Wat een dag!
We brengen de rugzakken naar de kamer (dit keer hebben we twee kamers geboekt), we blijven hier twee nachten. Om zes uur gaan we aan tafel, gelukkig kunnen we hier ook dineren. Zo te horen is de kok dit weekend vrij, dus de hotellier heeft voor ons Spargelcremesuppe mit Brot in petto, gevolgd door salade en daarna Burgrunderrindbraten mit Reiz und Preiselbeeren (vossenbessen). Nou prima, ik maak er een foto van met mijn iPhone. Maar waar heb ik die foto bewaard? Heb ik de foto wel bewaard?Ik bestel nog een espresso, op koffie had ik nog recht. Om halfacht gaan we naar de kamer, helaas is er op de kamer geen WiFi (wel in de Gaststube). In elk geval zijn mijn mails de deur uit. Ik doe een wasje, douchen en op tijd lig ik erin.