Landgoed Ullerberg, Oostenrijk, Tsjechië (mei 2017)

Zaterdag 13 mei 2017
Vranov nad Dyji – Bitov – Vranov nad Dyji
Om kwart over acht genieten we het ontbijt. Nou ja, het valt me iets tegen. Wel broodjes en scrambled eggs, maar geen vleeswaren. Wel verpakte jam, honing, enz.
Om kwart over negen vertrekken we met een ‘lichte’ rugzak. We lopen vandaag naar Bitov en gaan daarna per bus of taxi terug naar Vranov. We overnachten weer in de Country Saloon. Volgens planning is het zo’n 20 kilometer lopen naar Bitov. Dat moet toch te doen zijn, zeker met een lichte rugzak.
Al snel lopen we Vranov uit en dit kapelletje geeft de burger moed.Maar na een paar honderd meter is het uit met de pret. De weg over de stuwdam is afgesloten. Het is vandaag zaterdag, dus er wordt niet gewerkt. Dit hek weten we aan de linkerkant te passeren, maar iets verder blijkt dat we het niet hoeven te proberen. De weg is totaal geblokkeerd. Wat nu?Iets terug hangt deze informatiekaart, maar Menno had het al op zijn eigen topografische kaart gezien. Het enige wat we kunnen doen is het rood gestippelde fietspad nemen naar Bitov. Dat is dan wel niet de E8, maar dit is een geval van overmacht.We lopen terug naar het kapelletje, want daar begint het fietspad. Het is nog aangegeven ook!Vanaf hier kan ik ook een mooie foto maken van het kasteel. Gaan we dat nog van dichtbij bekijken? Nu in ieder geval niet.Hebben ze dat koolzaad speciaal voor ons ingezaaid? Of heeft Menno rekening gehouden met de bloeitijd van koolzaad? Dat laatste denk ik.Om tien voor elf lopen we Lančov in.Wie is deze dappere strijder? Tja, van dat Tsjechisch kan ik geen chocola maken.Een kerk staat er ook. Verder een café en een supermarkt. Beide zijn helaas dicht.
Het dorpje maakt sowieso een uitgestorven indruk.Het koolzaad staat er trouwens mooi bij. Wat zie ik aan de rand van het bos, daar in de verte?Ai, een jachthut, ik dacht het al.Wat zou dit bord ons te vertellen hebben?Dit asfalt gaat door voor fietspad, toch rijdt er een enkele auto.Om halfeen zien we deze picknickgelegenheid. Hier nuttigen we onze lunch.
Ideaal zo’n overdekte zitbank, dat kom je vaak tegen in het buitenland. In Nederland worden dit soort dingen meteen gesloopt. Het zal wel in onze volksaard zitten.Er hangt hier een markering naar burcht Zornstein. Dat bospaadje nemen we.Hier staan we voor de burcht. Hm, we zijn te vroeg, de burcht gaat pas in juni open. Trouwens, verderop onweert het.Door het hek heen maak ik deze foto. De burcht oogt als een ruïne, hij doet mij denken aan de ruïne van Brederode. Burcht Zornstein is in de jaren 20 van de 14e eeuw gebouwd door Raimund van Lichtenberg als koninklijk domein en extra verdediging van slot Bitov, iets verderop. In 1464 is de burcht door Moravische landtroepen veroverd en eind 15e eeuw gereconstrueerd; later vervallen.Kijk, de rivier de Thaya en een camping.Markering en de E8 staat erop. Naar Bitov is het 2 kilometer. Tja, eigenlijk zijn we er, het is de bedoeling om morgen vanaf dit punt te starten.Het loopt tegen tweeën. Valt er ergens een bak koffie te scoren? Daartoe steken we de Thaya over.We lopen langs de rivier en passeren twee gesloten restaurants. Het is nog geen seizoen, sowieso oogt het allemaal wat gedateerd. Kijk, een camping en zo te zien is er een restaurant. Meteen begint het te regenen en even later echt te hozen! Net op tijd!Ik bestel koffie en Menno een ijsje. Ik mag alleen naar het ijsje kijken (en fotograferen).We hebben er bijna 17 kilometer opzitten en zijn 244 meter gestegen en 216 gedaald. Voor de bui losbarstte was het 22 graden in de plus. Ik bestel nog een koffie, deze is hier verrassend goed. Zullen we naar Bitov lopen en daar proberen een bus te scoren? Daar heb ik slechte ervaringen mee, bovendien is het vandaag zaterdag, dus rijden er geen schoolbussen. Laten we maar een taxi bellen, dat is in Tsjechië nog goed betaalbaar. Om halfvijf komt de taxi voorrijden en een kwartiertje later zijn we al in Vranov. Het is toch verrassend dat je een hele dag loopt en dan in een kwartiertje terug bent.
Kijk, de County Saloon.Het is nog vroeg en we besluiten om door het park naar het kasteel te lopen. Tja, een informatief bordje kon er niet vanaf, nu heb ik geen idee wie deze man is.Onderweg passeren we deze informatie, maar dat gaat alleen maar over het park.Kijk, kasteel Vranov. Helaas, we zijn te laat, het kasteel sluit om 16.00 uur.Het is nog een tamelijk degelijk hek ook! Helaas, een rondleiding zit er niet in, dus we missen het interieur.‘Oorspronkelijk was het kasteel op de steile rotsen boven de Dyje een onderdeel van een verdedigingssysteem langs de grens met Oostenrijk. In de 17e eeuw werd deze vesting omgebouwd tot een barokslot. Het interieur laat zien hoe de adel in de 18e en 19e eeuw leefde. De kapel en de zaal van de voorvaderen zijn de waardevolste delen van het kasteel’.
Ok, we lopen terug naar ons hotel en even na zessen zitten we aan… aan het diner.
Ik bestel een Tomatensalat, Hühnermedaillons special mit Gemüse en een halve liter bier. Nou, prima allemaal en de prijs valt ook weer erg mee.We gaan naar de kamer en ik ga onder de douche.
WiFi werkt, internet draait, mijn mails komen binnen, maar… ze gaan niet weg
Ik besluit om gewoon mijn hele (mail)account te verwijderen en opnieuw in te stellen. Doet ie het? Waarachtig, het werkt en mijn mails vliegen de deur uit.
Gerustgesteld ga ik om negen uur te bed.