Zaterdag 20 mei 2017
Mailberg – Ernstbrunn
Om half zeven sta ik op en pak vast in. Om zeven uur genieten we het ontbijt.
Mw. Puhwein eet gezellig met ons mee. Rond acht uur stappen we op. Het is bewolkt en veel frisser dan de afgelopen dagen.
Mw. Puhwein staat erop om de wijnkelder te laten zien. Nou, vijfhonderd meter verder staat een heel rijtje.Kijk, hier rijpt de wijn. Als ik het goed heb begrepen kunnen de grootste wijnvaten maar liefst 10.000 liter wijn bevatten.Ok, nu gaan we echt op pad. Het plan is om vandaag naar Ernstbrunn te lopen. Dat is maar liefst 30 kilometer zuidoostwaarts. Maar… de E8 loopt dwars door het Oedenkirchenwald. Dat gaat natuurlijk hopeloos op en neer. Om het Wald heenlopen is geen optie, dat is veel te ver om. Ok, het plan is om samen naar Grossharras te lopen, Menno gaat daarna op de splitsing rechtsaf en ik loop door naar Stronsdorf. Daar is een bushalte.
Op deze muurschildering is te zien hoe de druiven uitgeperst worden.En hier is te lezen hoe dat in zijn werk gaat.En hier staat zo’n ding. Ik neem aan dat de druiven nu uitgeperst worden door een roestvrijstalen centrifuge.Hier loopt de Grenzlandweg.Tjonge, het is hier ook één en al wijnkelder. Toentertijd was de Oostenrijkse wijn booming in Nederland. Maar in 1985 werd bekend dat Oostenrijkse wijnboeren di-ethyleenglycol (anti-vries) in de wijn deden om deze zoeter te maken. Dat werd een enorm schandaal, ik kan het me nog goed herinneren. Oostenrijkse wijn was van de ene op de andere dag onverkoopbaar. Inmiddels ‘loopt’ de Oostenrijkse wijn weer.Hier loopt de E8 samen met de Grenzlandweg.Tegen halftien lopen we door Grossharras. Zo te zien verkeert het dorp nog in diepe rust. De rolluiken van Kaufhaus Frank zijn toe, maar mogelijk zijn ze dat al jaren.Zo’n standbeeld heeft wel wat.Johann en Jusstina Dürnssteiner hebben dit standbeeld neergezet in 1876.De splitsing ligt alweer achter me en Menno loopt richting Oedenkirchenwald. Zelf bereik ik om kwart over tien Café Rupprecht in Stronsdorf. Het café is open en zit vol met kaartende, rokende en bierdrinkende gasten. Maar koffie kan ook. Daar durven ze €2,60 voor te vragen. WiFi is er niet, logisch, want dat gaat ten koste van de bier(omzet).
De bushalte is recht voor de deur, maar helaas is er geen school vandaag, dus de bussen rijden niet. En in Oberschoderlee of Eichenbrunn? Nee, nergens rijden bussen vandaag. Nou, mooi is dat. Ik geniet eerst maar van mijn koffie, gezien de prijs.
Tja, ik loop maar naar Eichenbrunn. Dat ligt in zuidoostelijke richting aan de B6 naar Ernstbrunn. Misschien dat er daar toch een bus rijdt. Ik stap maar op, klaverjassen kan ik niet, voor bier is het me (veel) te vroeg, WiFi is er niet, ze roken en ze spreken hier dialect.
Zoals bekend het is bewolkt en maar 14 graden in de plus. Precies de helft van gister.
Ik heb mijn softshell aan, want ook de wind is fris. Het landschap is niet echt aantrekkelijk en ik loop over asfalt.Om kwart over elf loop ik door Stronegg. Hier valt echt niets te beleven en ik loop snel door het dorp.Een enkele auto passeert mij en ik steek mijn duim op. Ik hoop wel dat dit teken gebruikt wordt in Oostenrijk als je een lift zoekt. Nou, volgens mij denken de passerende automobilisten dat ik aangeef dat het prima met mij gaat, in elk geval stoppen ze niet. Tot… de zevende auto stopt. Het is een monteur die terugkomt van een haastklus en op huis aangaat. Hm, zijn huis woont in Eichenbrunn, een kilometer of drie hier vandaan.
Daar doen we vijf minuten over, maar het scheelt toch (een jas).
Even over halftwaalf sta ik op de B6. Eigenlijk realiseer ik mij nu pas dat er geen bussen rijden over de B6. De bussen rijden door de dorpen langs de B6. Het is 12 kilometer naar Ernstbrunn, op zich kan ik dat makkelijk halen.Maar ja, zo gaat het 12 kilometer door.Even na twaalven geniet ik de meegenomen lunch op dit ‘uitzichtpunt’. Sowieso is het niet druk op de B6 en de enkele auto die mij passeerde stopte niet. Om half één stap ik weer op.Vier auto’s rijden langs, maar… de laatste zie ik in de verte stoppen en keren. Tjonge, zouden ze me meenemen? Een paar honderd meter verderop is een zijweg, daar draaien ze in. In versnelde pas loop ik naar de auto. Het blijken pensionado’s die op familiebezoek gaan in Ernstbrunn. Ze willen mij meenemen en vertellen honderduit. Ze houden hier van doorrijden, dus na een kwartier sta ik op het marktplein in Ernstbrunn. Nog bedankt!
Is Doris open? Ik heb wel trek in een espresso. En ik moet toch op Menno wachten, het is nog veel te vroeg om het hotel op te zoeken. Zouden ze WiFi hebben?Nou, al mijn ‘wensen’ worden verhoord. En een grote espresso doet maar €3,50.
WiFi draait als een speer. Hm, ’t Is noodweer geweest in Noord-Duitsland. De VVD schort het integriteitsonderzoek naar Dhr. Keizer op. Hij is inmiddels opgestapt als voorzitter van de VVD, de man is niet belangrijk meer en je kunt de VVD niet meer met hem plagen. Vanaf nu horen we niets meer van hem.
Oh, Pieter Lakeman doet aangifte tegen Dhr. Keizer. Pieter Lakeman houdt zich bezig met de bestrijding van fraude.
De man van het bloedbad op Times Square was een oud-militair. Hij is ontslagen wegens wangedrag en heeft twee veroordelingen achter de rug wegens rijden onder invloed.
’t Is dus gewoon een verwarde man die ze al jaren geleden hadden moeten opbergen in een psychiatrische inrichting.
De kabinetsformatie zit in een impasse. D66 sluit de ChristenUnie uit en de SP wil niet met de VVD in een kabinet. De PvdA wil voorlopig rust in de tent. Edith Schippers heeft de partijen dit weekend gegeven ter reflectie. Tja, ik weet niet wat dit moet worden. Het land is gewoon hopeloos verdeeld en dat zie je nu terug.
Om halfdrie loop ik naar Gästehaus Luger. Ik bel aan, maar er wordt niet opengedaan. Ik pak mijn mobiel en jawel, ze komen eraan. Hm, het blijkt maar een kleine kamer terwijl dit toch één van de duurste overnachtingen is. Helaas zijn alle overige kamers volgeboekt, er is momenteel een seminar aan de gang. Nou ja, ’t is maar voor één nacht. Ik ga onder de douche en mij omkleden. WiFi is er niet, wel een kabel waarmee je je laptop kunt aansluiten. Dat is technologie van vele jaren geleden. Ok, laat maar.
Om halfvijf krijg ik een sms’je van Menno. Hij is in Ernstbrunn!
Om zes uur lopen we naar restaurant ‘Speranza’ aan het marktplein. Ik bestel een glas rode wijn, Salat gemischt en een Putenschnitzel (wat het ook moge wezen). Heb ik daar nog een foto van gemaakt?Ok, het eten kan ermee door, wel is er hier (’t is een soort pizzeria-tent) een kinderfeestje aan de gang. Tjonge, wel een leuke moeder trouwens, die druk met de kinderen in de weer is. Pa blijft trouwens lekker op zijn krent zitten.
Duur is het hier niet, ik ben €11,- kwijt.
Om halfacht lopen we naar het Gästehaus en spreken de tijd af voor het ontbijt. Ik pak vast gedeeltelijk in en lees nog wat tot een uur of tien.