Zondag 21 mei 2017
Ernstbrunn – Stetten – Wenen
Ik sta om kwart voor acht op en om halfnegen genieten we het ontbijt. Om 10.32 uur pakken we de bus naar Stetten. Het valt me 100% mee dat de bus op zondag rijdt.
De bus kost ons €2,60 p/p en daar krijgen we een rit voor van drie kwartier. Stetten ligt een heel stuk zuidwaarts en we rijden natuurlijk niet de kortste route.
In Stetten vallen we met de neus in de boter. Ik hoor blaasmuziek, er is iets voor ons georganiseerd! Ik moet even diep graven in mijn herinnering, maar dit is een heuse Eerste Communie. Ik weet nog dat mijn 6-jarige ‘roomse’ vriendjes dit ritueel moesten ondergaan. Ze deden daar wat geheimzinnig over, want dit is iets wat een ‘heiden’ niets aangaat. Is dit ritueel in Nederland in onbruik geraakt? Of houden ze het tegenwoordig binnenskamers? In elk geval verdwijnt de stoet in de kerk. Wij nemen een restaurant waar en daar genieten we de KMA.We lopen Stetten uit, deze huizen zijn zeker niet verkeerd.Ik neem aan dat dit het oord Enzersfeld is.Een stukje verder lopen we door Königsbrunn. Het gemeentehuis krijgt een opknapbeurt.Ook in dit dorp wordt een aantal helden herdacht. Ik realiseer mij dat er in totaal toch een zeer groot aantal slachtoffers is te betreuren.Het is vandaag bewolkt en fris. Gelukkig hebben we de koude wind min of meer in de rug. Vergeleken met een week geleden zit er heel wat meer blad aan de druivenstokken.Wat zouden ze in Oostenrijk in de centrales verstoken om het land te voorzien van elektriciteit?Dit kapelletje is gewijd aan Anna Solmidt in 1914. Hoewel, dat kan bijna niet kloppen. Ik zal het wel verkeerd vertalen/interpreteren.We gaan stijgen. Dit is de Bisamberg die noord van Floridsdorf ligt. Feitelijk is Floridsdorf een voorstad van Wenen.Markering is er genoeg, je moet alleen wel weten welke je moet volgen.Ok, we moeten inderdaad naar de Elisabeth-Höhe. Dus dat betekent nog een stukje stijgen.Het gaat dan wel niet steil omhoog, maar al bij al maken we toch heel wat hoogtemeters. Ik heb het zwaar, maar dit is de laatste heuvel van deze wandeling. En mijn laatste beklimming in het buitenland, dat realiseer ik mij terdege. Het is niet anders.Helaas, dit restaurant is ter ziele. Maar 100 meter verder is er een mobiele snackbar annex koffiepunt. De koffie van deze uitbater is trouwens uitstekend en ik bestel meteen een tweede bak. Ik hoor dat het restaurant hierachter al een jaar of 3 – 4 dicht is. Het is inmiddels dusdanig verpauperd dat afbraak onvermijdelijk is.We stijgen nog iets door en bereiken de Elisabeth-Höhe. Er is een speeltuintje voor de kinderen en de zon komt door.Zou het waar zijn dat Elisabeth hier de ‘krijgsverrichtingen’ van haar echtgenoot waarnam? Ik geloof er eigenlijk niets van.Wat wel waar is, van hier zien we de Donau. Verderop ligt Wenen!Hier zou de Elisabethsäule moeten staan, maar die heb ik zeker over het hoofd gezien.
Een ander informatiebord is er wel.En opnieuw de Donau gezien in westelijke richting. Vele, vele jaren geleden ben ik langs de Donau van Wenen naar de oorsprong in het Zwarte Woud in Duitsland gefietst.
En vandaar naar huis. Tjonge, dat zou ik nu niet meer kunnen!We gaan steil dalen over een geitenpad. Voor ons ligt Langenzersdorf, ook een voorstad van Wenen.Beneden aangekomen lopen we door Langenzersdorf heen. Daar is niet zoveel aan.
Vlak voordat we de Donau bereiken zien we een ‘restaurant’. Het loopt tegen halfvijf, het is inmiddels zonnig en 21 graden in de plus. Een halve liter ijskoude Radler gaat er wel in, op cola ben ik een beetje uitgekeken.Kijk, de Donau, dat wil zeggen het kanaal langs de Donau.We moeten nog een kilometer of zes in zuidoostelijke richting langs de Donau tot de volgende brug.
Gelukkig, daar is de brug, ik heb het wel een beetje gehad voor vandaag.Pech, deze brug is het niet, deze ligt er nog niet zolang. Het asfalt ligt achter ons, we lopen verder over een slecht verharde weg.Het is bij zessen en dit is de beoogde brug. Ons appartement ligt in Floridsdorf, een voorstad van Wenen.Om twintig minuten over zes bereiken we het appartement. De uitbaters – Menno had ze gebeld – staan voor de deur op ons te wachten. Ok, van buiten ziet het er niet uit met die graffiti, maar binnen is het prima voor elkaar.Tegen zevenen gaan we op zoek naar een restaurant. Iets verder is de hoofdstraat en zien we een ‘chinees’. Ik bestel Thaisuppe mit Hühnerfleisch, Thay Curry Chicken mit wok Gemüse und Reis en een Gösser biertje. Oeps, het is wel erg veel en dat voor maar €14,20.Vandaag hebben we 24,36 kilometer afgelegd en zijn 297 meter gestegen en 307 gedaald. Nou, ’t is mooi geweest. In de planning is niet voorzien in een rustdag in Wenen. Menno gaat morgen het traject Ernstbrunn – Stetten dichtlopen. Nou, dat heb ik vanuit de bus gezien en dat is voor mij genoeg. Het is vele, vele jaren geleden dat ik een dag in Wenen heb rondgefietst en ik wil het graag nog een keer terugzien. Morgen Wenen!
In het appartement ga ik onder de douche, bel naar Orchideetje – zij heeft onlangs nog met dochterlief een weekend in Wenen doorgebracht en pak ik mijn rugzak uit. Om negen uur kruip ik erin.
Ai, ik krijg nog een berichtje van bahn.com. Zo te lezen is er een probleem met de reis terug. Ik ga dat morgen wel navragen op het Hauptbahnhof van Wenen.