Israël (okt 2014)

Zondag 19 oktober 2014
Amsterdam Schiphol – Tel Aviv
Om half zeven worden we telefonisch gewekt en mijn mobiel laat ook van zich horen. We bereiden thee om op gang te komen en checken om kwart over zeven uit. Ik begin met een foto van Lounge 3.8. Lounge 3 OK, we starten met de bekende wandeling. Eerst weer door de paspoortcontrole, dan door de bagagehal, naar boven richting vertrekhal en dan door naar balie 32. We zijn ruim op tijd en we kunnen vanaf 08.25 uur inchecken.9. Check inOeps, dat wist ik natuurlijk wel, maar de KMar (de Koninklijke Marechaussee) is in uniform en zwaar bewapend paraat. Tja, er is nog steeds (al jarenlang) sprake van een substantiële dreiging. Het is niet anders. Foto’s maken laat ik maar uit mijn hoofd, deze mannen (en een enkele vrouw) zijn daar niet blij mee. Oeps, dat wist ik natuurlijk wel, maar de KMar (de Koninklijke Marechaussee) is in uniform en zwaar bewapend paraat. Tja, er is nog steeds (al jarenlang) sprake van een substantiële dreiging. Het is niet anders. Foto’s maken laat ik maar uit mijn hoofd, deze mannen (en een enkele vrouw) zijn daar niet blij mee.
Onze dochter is er ook al, zij gaat deze reis met ons mee.
Om de hoek van balie 32 is een koffiepunt. We bestellen koffie/thee en iets erbij. Om half negen lopen we naar balie 32. Eerst worden we ondervraagd door veiligheidspersoneel. De vragen ga ik natuurlijk niet verraden, dan is de aardigheid eraf. Links en rechts worden stickers geplakt en nu pas mogen we door naar de balie. We zijn bijna meteen aan de beurt, een rij staat er gelukkig niet.
Op naar de paspoortcontrole. Gisteravond stond er geen kip, nu is het erg, erg druk.
We staan bijna een half uur in de rij, vliegen is geen pretje. Ik lees op een informatiepaneel dat het na de renovatie een stuk sneller zal gaan. Hm, ik zie een aantal mensen die met een speciaal pasje langs de paspoortcontrole lopen. Dat wil ik ook wel, hoe kom ik aan zo’n pasje? Kijk (http://www.schiphol.nl/Reizigers/OpSchiphol/Privium/Lidmaatschappen.htm), maar dat kost wel even €121,- per jaar. Dat is best wel veel geld voor een plastic kaartje. Mogelijk worden ze op termijn goedkoper, daar wacht ik wel op.
We lopen meteen door naar gate G6, dat is nog een heel eind.10. Gate G6 Is dat hem? Het zou zo maar kunnen.11. Vliegtuig We bestellen nog wat te eten en te drinken, het is altijd maar afwachten of je wat aan boord krijgt. Om 10.10 uur kunnen we door de security. Ik word handmatig gefouilleerd, dat is het voordeel van een pacemaker.
Nu is het wachten op het sein dat we kunnen boarden. Tjonge, dat is niet om 10.55 uur, maar pas om 11.10 uur. Ik zit al snel op stoel 49K, dat is aan het raam op de achterrand van de vleugel. Op dit punt is het vliegtuig het sterkst, maar voor foto’s is het niet zo gunstig. Het is niet gelukt (in verband met de herfstvakantiedrukte) om een stoel met meer beenruimte te boeken, maar ik kan heel redelijk zitten. Tja, vliegen is wachten en afzien.12. Boarden Trouwens, het is inmiddels al 11.40 uur en er wordt nog volop ingestapt. Het tijdstip ‘take-off’ van 11.25 uur is allang verstreken. Is er soms een probleem? Overigens, we zitten in een Boeing 767-300, dat is zo’n tweemotorig ding waar met een beetje persen 300 personen in passen (sommige configuraties tot maximaal 375 personen).
We gaan toch niet ons ‘slot’ missen? ’t Valt mee, om 12.00 uur gaan we taxiën.13. Taxien Het is zwaar bewolkt en er valt een spetje regen. Geen mooi fotoweer dus. Zo te zien zitten we helemaal vol, tja, herfstvakantie. Dat doen we een volgende keer toch anders.
Waar taxiën we helemaal heen? Naar de Polderbaan zeker, die ligt het verst weg.
Om 12.16 uur gaat het gas erop en even later zijn we ‘los’.14. Start15. Los Ik vind het altijd weer verbazend hoe snel zo’n relatief groot toestel zo snel hoogte wint. Helaas, de GPS op mijn Nikon doet het niet, het ding moet in reparatie. Ik kan dus niet ‘zien’ waar we ons precies bevinden.16. Hoogte17. Hoogte18. Hoogte19. Hoogte Om 12.50 uur komt er een drankje langs, ik kies voor cola. Een half uurtje later wordt de lunch geserveerd. Gelukkig is het gratis. ’t Is niet dat ik niet wil betalen, maar dan duurt het uitserveren allemachtig lang. Ik kan kiezen, ik meen te horen pasta of kip. Ik kies voor het laatste. ’t Is niet heel veel, maar de kip en de couscous zijn heet en smakelijk. Linksonder staat een bekertje water, daar is niets mis mee. Een (droog) broodje, dat gaat er ook wel in. Onder het broodje een plak kaneelcake, die hoort zeker bij de koffie straks. Rechtsonder een bakje salade. Om de salade goed bewaarbaar te maken is ruim gebruik gemaakt van azijn. De salade gaat straks retour. Rechtsboven staat een bakje Hummus Abu Gosh. Het is een soort pasta, dat krijg ik echt niet weg. De Hummus gaat straks ook retour. Sowieso is het allemaal ‘kosher’, er ligt een certificaat onder het bekertje water.20. Lunch Op mijn Garmin GPS kan ik zien dat we bij Dieren de grens overgaan en dan verder vliegen over Leipzig en Dresden. In sommige vliegtuigen kun je de voortgang volgen op de monitor. Monitoren hangen er wel, maar er draait een film op uit de jaren negentig. Op mijn iPad staan een aantal films. ‘The Fault in Our Stars’ heb ik thuis al tweemaal gezien en het boek (‘Een Weeffout in onze Sterren’ van John Green) al tweemaal gelezen. Echt een aanrader! Helaas, thuis doet de ondertiteling het wel, maar op mijn iPad niet. Ben ik vergeten de ondertiteling mee te kopiëren?
OK, ik wil me nog een beetje inlezen over de reis. Om te beginnen, waarom hebben we een individuele reis geboekt? Nou, ik wil alles op mijn gemak bekijken en er foto’s van maken. Dat lukt met een groepsreis meestal minder goed.
Het voordeel van boeken bij een reisorganisatie is dat de vliegtickets, de huurauto en de hotels/B&B’s zijn geboekt. Mocht er onderweg een probleem zijn, dan kun je terugvallen op de reisorganisatie. Ook hoef je niet zelf de (rond)reis te plannen. Bij Harel kun je kiezen uit standaardreizen, maar deze ook aan eigen wensen laten aanpassen. Daar hebben we gebruik van gemaakt. De optionele excursie naar Petra hebben we laten vallen, daar zijn we al geweest. Ook de rit door de woestijn naar Eilat hebben we laten schrappen. We zijn al eens in Akaba geweest, dat ligt tegenover Eilat in Jordanië en bovendien zijn we niet van die ‘strandmensen’. In plaats daarvan hebben we een extra dag in Jeruzalem en brengen we zo hier en daar wat meer tijd door.
Tja, Israël. Ik ben er in 1982 op doorreis geweest. Veel meer dan het vliegveld nabij Tel Aviv, een hotel in Netanya en de Libanese/Israëlische grens heb ik niet gezien. Nu dus een rondreis. Ik ben heel benieuwd!
De Capitool-reisgids Jeruzalem & Het Heilig Land hebben we al vele jaren in huis. Hij is uit 2001, maar zoveel zal er toch niet veranderd zijn? Bovendien bezitten we de Dominicus reisgids Israël uit 1993. En ook nog de Lonely Planet Israel & the Palestinian Territories uit 1996. Leesvoer genoeg dus.
Eerst enige algemene (recente) informatie.
Israël is half zo groot als Nederland en heeft 7,5 miljoen inwoners. Het is vanaf Amsterdam vier uur en dertig minuten vliegen. Het is er een uur later.
Er zijn stranden aan de Middellandse Zee, besneeuwde bergtoppen in het noorden, woestijnen, de Dode Zee (- 408 meter) en het is subtropisch in het zuiden bij de Rode Zee.
De beste reistijd is van maart t/m juni en van september t/m november.
Er wordt Hebreeuws, Engels en Arabisch gesproken. Joods is 75,6%, moslim is 16,9%, christen is 2%, druze is 1,7% en anders is 3,8% van de bevolking.
Het voltage is 230 Volt en de ‘dunne’ stekers passen.
De munteenheid is de Nieuw-Israëlische Shekel (spreek uit ‘sjekkel’) oftewel de ‘NIS’.
€1,- is momenteel NIS 5,- waard. Let op: veel pinautomaten werken alleen met Israëlische pasjes of creditcards. Gebruik maken van de laatste is een dure grap, beter is pinnen waar dat kan en voortdurend zorgen voldoende ‘cash’ op zak te hebben.
Hoever zijn we nu? Volgens mijn GPS bevinden we ons iets voorbij Sofia. Het is nu kwart over twee en we zijn zo’n beetje op de helft.21. Sofia Daar zo ongeveer ligt Antalya (iets voor de liefhebbers).22. Antalya Ik zet eerst mijn horloge en de klok in mijn Nikon op de Israëlische tijd.
We zijn al een kwartiertje aan het dalen. De bewolking neemt toe en de turbulentie ook.23. Landing Land in zicht! Ik heb geen idee welke stad dit is.24. Land Het regent en behoorlijk ook! Het toestel gaat behoorlijk tekeer.25. Regen Ik denk dat we zo direct gaan draaien en tegen de wind in gaan landen in westelijke richting. Er zijn wat dorpen/steden te zien, maar wat mij opvalt is de grote lege woestijnachtige ruimte.26. Dorpen Hier wordt ‘iets’ in dagbouw gewonnen. De flaps zijn helemaal uit, we zijn er bijna.27. Dagbouw Om precies 17.20 uur touch-down. Nou, dat was een beste bons! Dat kon zeker niet normaler met dat slechte weer. De remkleppen staan omhoog.28. Touch down Tjonge, Tel Aviv of beter gezegd vliegveld Ben Gurion is sinds 1982 volledig vernieuwd.
Ik herken echt niets.

29. Tel Aviv30. Druk En we zijn niet de enigen, het is redelijk druk.
We moeten tamelijk lang wachten op de ruimbagage. Soms heb je geluk en soms pech. De koffers zijn tegelijk ingecheckt, maar mij valt telkens weer op dat ze met grote tussenpozen op de band verschijnen. Hoe zou dat toch komen?31. Bagageband OK, op naar de autoverhuurbedrijven, dat wijst zichzelf. Ze zitten allemaal bij elkaar en onze auto is door Harel gehuurd bij Thrifty. Ik heb nog nooit van die maatschappij gehoord, maar het schijnt best wel een grote te zijn.32. Autoverhuur Ik toon mijn paspoort, rijbewijs en creditcard. Het klopt, de auto staat voor ons klaar en we worden verzocht ons een etage hoger te melden bij uitgang 32.
Tja, daar staan we dan. Het is donker en het regent een beetje. Verder is er geen mens te zien. OK, taxichauffeurs en afhalers. Staan we hier wel goed? Ik zie ook geen enkele huurauto en ook niemand die ons opvangt. Dit schiet niet op natuurlijk en we denken terug te lopen naar de balie van Thrifty. Bij uitgang 32 staat een dame ‘op wacht’, je kunt niet zomaar naar binnen lopen. Ai, deze dame vertelt ons dat er zo een pendelbusje komt van Thrifty. Nou, daar wachten we dan maar op. Na een kwartiertje komt er inderdaad een busje voorrijden die ons naar de parkeerplaats van de huurauto’s brengt. Dat ritje duurt een kwartiertje en ik heb werkelijk geen idee waar we nu zijn. In het kantoortje toon ik mijn huurcontract en daarna lopen we naar een grijze VW Passat. Tjonge, wat een mooie auto! Hoewel, nu ik iets beter kijk blijkt de auto rondom gekrast en rechtsachter iets gedeukt. Daar heeft ook een lampje gezeten, maar nu is er een mooi rond gaatje te zien. OK, de jongeman toont mij een formulier waarop hij alle krassen en butsen heeft aangetekend. Daar krijg ik een kopie van. Tja, foto’s maken van de auto heeft niet zoveel zin, het is hier te donker. De jongeman toetst de veiligheidscode in (die ik meteen noteer + het kenteken) en laat zien hoe de auto start. De werking van de handrem wordt uitgelegd en dat is het zo’n beetje. Hij wil naar huis, ik ben waarschijnlijk de laatste klant. Het is een automaat, die rijd ik gelukkig thuis ook, een automaat is toch wel even wennen. Oh ja, hoe zit het met de GPS? De jongeman gaat informeren in het kantoortje en komt even later terug met een tasje waarin een GPS zit. De drie koffers gaan achterin, dat past precies.
Voorlopig gebruik ik om te navigeren Sygic op mijn mobiele telefoon. Het eerste hotel in Tel Aviv had ik er al ingezet. Het werkt en we gaan op weg. Oeps, deze auto remt erg bruusk, daar moet ik wel even aan wennen. Verder rijdt de auto erg fijn.
Het is druk op de weg, maar het rijdt prima door. Hoe laat gingen we weer rijden? In elk geval zijn we tegen achten bij het hotel. We checken in en krijgen de kamersleutels. Ontbijten kunnen we in het hotel, maar voor de warme hap moeten we de straat op.
We krijgen een plattegrond van Tel Aviv, om de hoek aan de boulevard zijn er een aantal restaurants.
Dit restaurant lijkt ons wel wat. Het heet ‘Jessica’, maar dat hadden degenen die Hebreews kunnen lezen al gezien.33. Restaurant De ‘muziek’ staat aan de harde kant, dus zoeken we een tafel uit zo ver mogelijk van de speakers vandaan. Tja, waarom draaien ze nu niet Israëlische volksmuziek voor de toeristen, om vast in de stemming te komen? Het is gewoon Hip-Hop, of zoiets.
Ze hebben hier WiFi en we kunnen met onze creditcard betalen. Morgen moeten we eerst wat ‘sjekkeltjes’ uit de muur trekken.34. Tafel We krijgen lekker brood vooraf en we bestellen één salade die we met zijn drietjes gaan delen. Zo’n salade voor mij alleen is veel te veel, ik ben toch geen konijn! Nou, prima!
Oh ja, de Merlot smaakt ook goed.35. Salade Ik heb ‘Forest Sirloin’ besteld. Nu weet ik wel wat ‘Sirloin’ is, maar ik snap niet wat ‘Forest = bos’ hier aan toevoegt. In elk geval smaakt het prima. Het zal toch allemaal wel kosjer zijn hier? Nu ik in Israël ben probeer ik me maar zoveel mogelijk aan te passen. 36. HoofdgerechtWe rekenen NIS 457,- af met de creditcard. Op naar de hotelkamer. Om half elf gaan we te bed.