Zaterdag 13 oktober 2012
La Vacquerie – Lodève – Montpellier
Om acht uur staan we op en om half negen zitten we in de auberge aan het ontbijt.
Menno moet nog inpakken en ik reken €96,10 af voor het genotene.
Vandaag is het onze laatste wandeldag. Nou, we hebben er alles uitgehaald wat er maar uit te halen viel. Aan de ene kant is het jammer, aan de andere kant ben ik blij om overmorgen weer op huis aan te gaan.
Helaas, als we het dorp uitlopen pakken we tot tweemaal toe de verkeerde route. Het is altijd even lastig in dorpjes en stadjes, een duidelijke markering zou fijn zijn. Het is zonnig, maar slechts 10 graden in de plus. Toch is het prima wandelweer. In Nederland is het meteen zo klammig, vochtig. Hier is de lucht veel droger en voelt warmer aan. Eerst stijgen we langzaamaan naar 790 meter hoogte en daarna dalen we weer tot 500 meter. Dat gaat eerst over een keienpad en later over een gravelweg. Rond één uur genieten we de lunch gezeten tegen een boom in het zonnetje. Zo in het bos en uit de wind is dat prima te doen. We hebben er 14.48 kilometer opzitten, nog een stuk of tien te gaan.
Wat is dit voor fruit? Even na drieën lopen we door het gehucht Le Thérondel. Een gemeentehuis hebben ze wel. En een heus kasteel. We stijgen ongeveer 100 meter, maar het gaat wel geleidelijk. Daarna doen we niets dan dalen over een slecht verharde weg. Nog 6 kilometer naar Lodève. We lopen vlak langs het dorpje Soumont met uiteraard een monument gewijd aan de glorieuze doden. Zo te zien zitten we nog steeds op de pelgrimsroute naar Santiago, gezien de Jacobsschelp. Daar ligt Lodève, het einddoel van vandaag en van onze wandeling. Het was de bedoeling om te overnachten in Lodève en dan morgenochtend de bus te pakken naar Montpellier. Kijk, daar zien we een bushalte, even kijken hoe laat de bus morgenochtend gaat. Het is nu kwart over vijf en we hebben er 27.02 kilometer opzitten. Lodève ligt op 157 meter hoogte, we zijn dus aardig gedaald. Dat is ook meteen te merken aan de temperatuur, die is nu 20 graden in de plus. Oeps, over een kwartiertje gaat er een bus naar Montpellier! Die nemen we! Achteraf gezien had ik dus al morgen op huis aan kunnen gaan, maar stel dat je de bus mist, dan heb je echt een probleem. Bovendien weten we uit ervaring dat busdiensten zomaar kunnen wijzigen. De informatie op internet is vaak verouderd. Ook nu gaat het weer anders dan je zou verwachten. Bussen mogen Montpellier niet meer in en om kwart voor zeven moeten we overstappen op tram 3. Deze rijdt naar het station Saint-Roche in Montpellier. Om tien over zeven genieten we een espresso – niet zo’n beste – in een cafeetje nabij het station. Nu nog een hotel! Dat vinden we al snel en ook nog dichtbij het station. Het heet Hôtel d’ Angleterre. Dineren kunnen we hier niet, daartoe moeten we de stad in.
OK, restaurants zijn er te kust en te keur, een heel verschil met het ‘binnenland’. Het wordt restaurant Cervan, dat ziet er wel goed uit. We bestellen het menu van de dag, dat is net zo gemakkelijk. Het menu is prima, te weten: salade, kip en ijs toe. Maar… er loopt hier maar één ober en het is nog aardig druk. Tja, voor Fransen is eten een feest en ze doen er zo lang mogelijk over. Ik ben best wel moe en wil zo snel mogelijk naar bed. Onderweg naar het hotel maak ik nog een aantal foto’s. Het wordt elf uur voor ik in bed lig!