Donderdag 11 oktober 2012
Le Vigan – Navacelles
Om half acht staan we op en als ontbijt nuttig ik crackers en de gistermiddag gekochte yoghurt met honing en muesli. Twee bekers thee erbij en ik kan weer voort. Als we om negen uur vertrekken komt de beheerder nog even langs. Hij vraagt waar we heen gaan en we zeggen dat we eerst teruglopen naar Le Vigan om daar de GR7 op te pakken.
De beheerder legt uit dat we niet langs de drukke weg hoeven te lopen, maar dat het langs de rivier korter en mooier is. Dat doen we dus.
Als we in Le Vigan dit bordje staan te bestuderen – we moeten namelijk hetzelfde pad terug – komt de beheerder aanrijden. Ik was mijn batterijoplader vergeten! Wat een service! Hulde! Menno gaat eerst nog even internetten en ik geniet intussen van een – slechte – espresso. OK, even na tienen gaan we op pad. In het dorpje Avèze steken we de rivier over. Op naar Montdardier, dat is 6.6. kilometer. Avèze is best een leuk dorpje, maar zoals meestal in die kleine Franse dorpjes is er geen kip op straat. Oeps, de GR7 draait het bos in en meteen gaat het zeer steil omhoog! Om twaalf uur pauzeren we op 611 meter hoogte na 8.61 kilometer. Het is 20 graden in de plus en bijna helemaal bewolkt. Daarna stijgen we nog even door, dan wordt het min of meer vlak en daarna lopen we over asfalt naar Montdardier. Onderweg is het uitkijken geblazen met koeien en stieren. Om kwart over één lopen we Montdardier in. Nou, daar staat nog een imposant kasteel! Het plaatselijk restaurant blijkt open, dat is nog eens een meevaller. Gezien mijn min of meer Spartaanse ontbijt lust ik wel een hapje. Als eerste komt de salade met een stuk quiche door. De kok van dit restaurant beheerst zijn vak, het smaakt prima. Een cola erbij voor de dorst en een kwart litertje rode wijn, dat moet kunnen. Als tweede komt frites met een stuk kalfsvlees (?). Als toetje chocolademousse en vanille met slagroom. Als we om half drie vertrekken is de zon doorgekomen. Het kasteel ziet er nu heel anders uit. Wat zijn dit eigenlijk voor onduidelijke vruchten? Richting Blandas moeten we en dan nog een klein stukje verder. Oeps, het wordt een latertje vanavond. Vanaf nu lopen we min of meer vlak over de hoogvlakte. Het ziet er hier wel even anders uit. In deze eenzaamheid komen we een Française tegen. Ze wil naar Le Vigan. Dat gaat wel allemaal omlaag, maar het is toch een heel eind. Even na vieren lopen we door het gehucht Le Barral. Het loopt tegen vijven en het is nog 4.3 kilometer naar Navacelles. Dit dorpje kon Blandas wel eens zijn. Even na vijven staan we bij de Belvédère de Blandas. Helaas is het aanpalende restaurant gesloten, maar gezien de tijd is dat misschien ook wel zo goed. We hebben er 24.27 kilometer opzitten en bevinden ons op 613 meter hoogte. We staan hier bovenop een natuurverschijnsel, te weten de Cirque de Navacelles. Miljoenen jaren geleden heeft de rivier hier een enorm rond dal uitgesleten. Inmiddels is de loop van de rivier veranderd. In de diepte ligt het dorpje Navacelles, daar is de gîte. Om te beginnen dalen we een stuk over asfalt, maar al snel kunnen we verder over een geitenpad. Over deze brug uit de 10^e eeuw kunnen we droog over. Het is tien over half zeven en het begint al te schemeren. We hadden vanmorgen toch echt eerder op pad moeten gaan. Alhoewel… precies gehaald, hier is het! We hebben er in totaal 28.22 kilometer opzitten en bevinden ons op 340 meter hoogte. We maken kennis met de Nederlandse familie Hans en Inia van Brakel. Zij wonen en werken sinds 2004 in Navacelles en runnen een Chambre & Tables d’Hôtes, een Gîte d’étape en een Crêperie. Hier dromen toch vele Nederlanders van! (http://www.frankrijkinbeeld.nl/cms/index.php?option=com_igallery&view=igcategory&id=158&Itemid=50).
Ik drink er een Leffe Blond op. Trouwens, ik probeer mobiel te bellen, maar in dit keteldal heb ik uiteraard geen bereik. Als je eens helemaal tot rust wilt komen dan is deze locatie een aanrader! We zitten een kwartiertje en… het begint te regenen en niet zo zachtjes ook. Eerst maar onder de douche. Ik heb sinds een paar dagen een nieuwe truc. Het is hier warm genoeg om zonder T-shirt, dus alleen in een wandelshirt te lopen. Ik ga nu met mijn wandelshirt aan onder de douche. Dan was ik eerst mijn wandelshirt, spoel het uit en trek het daarna uit. Het is een sneldrogend type, dus ’s morgens kan ik hem weer aan. De truc bevalt mij prima.
OK, tegen achten gaan we aan tafel. Ik begin met een halve maaltijdsalade en een kwart litertje rode wijn. De crêpe die ik in gedachten had laat ik achterwege. Ik heb meer dan genoeg en besluit met een beker thee. Mag ik een foto maken van Hans en Inia? Dat mag, nog hartelijk bedankt voor de gastvrijheid. We rekenen meteen af, morgenvroeg moeten Hans en Inia naar Lodève. Een overnachting in de gîte kost €21,- en met de drankjes en het hapje ben ik €33,80 kwijt. Dat is toch heel redelijk.