Donderdag 15 april 2010
Palermo
Om acht uur staan we op en genieten daarna van een zelf bereid ontbijtje. We hadden nog wat ‘restanten’ uit Nederland en gisteren hebben we nog wat gekocht in het supermarktje. We zijn van plan om vandaag het centrum van Palermo een goede beurt te geven. Daar is echt heel veel te zien. Vreemd, ik las vorig jaar op een site dat Palermo werd afgeraden om daar op stedentrip te gaan. Het werd ook in de betreffende gids (OAD?) niet aangeboden. Ik dacht nog omdat er mogelijk geen hotels in Palermo zijn.
Ik kan u verzekeren, die zijn er genoeg. Verder nog appartementen en B&B’s. Wordt er misschien niet op Sicilië gevlogen? Dat is het ook niet. Komt het door de Maffia?
Volgens mij is Palermo en Sicilië zo veilig als maar kan. Is er niets te zien in Palermo?
Ook niet, er is zelfs heel veel te zien. Ik begrijp dat advies echt niet. OK, via Quattro Canti lopen we de Emanuele af. Quattro Canti dateert van 1600 toen de stad in vier delen werd opgesplitst. De vier straathoeken zijn uitgevoerd in holle gevels met een fontein en beeldenpartijen. Hier twee gevels, de andere twee liggen momenteel in de schaduw.
De fontein doet het! We lopen door naar de Cappella Palatina, tijdens ons vorige bezoek was het in renovatie. Na de kassa lopen we door een overloop voorzien van zuilen. Dan lopen we door een dubbele houten deur en komen in de kapel. Nu ben ik wel wat gewend, maar wat ik nu zie is werkelijk adembenemend. De eerste twee en de vierde foto is gemaakt met de Fisheye, dus vertekenen, maar de kapel is van boven tot beneden één groot mozaïek. De 1^e, 2^e en 3^e foto zijn naar voren, dus richting altaar gemaakt. De 4^e, 5^e en 6^e foto zijn naar achteren gemaakt. Het is echt schitterend en dit moet iedereen toch gezien hebben. De kapel is in 1132 door Roger II gesticht en is een mengeling van Arabische en Normandische kunst. Op de bogen zijn Oudtestamentische koningen en profeten en op de muren zijn scènes uit het Evangelie afgebeeld. Er staat een prachtige marmeren kandelaber. Die is in zijn geheel niet te fotograferen, ik volsta met de voet met vier leeuwen. Het is gelukkig niet druk in de kapel, soms moet ik toch even wachten omdat mensen minutenlang een mozaïek staan te bewonderen. Ach, we hebben de tijd, dat is een voordeel als je op eigen gelegenheid gaat.
Als we weer buiten komen is de zon volop aanwezig. Bij het souvenirstalletje kopen we meteen een kalender voor 2011. Overigens, het nabij gelegen Palazzo dei Normanni slaan we bewust over. De (Capitool)gids is niet echt lovend en verder bewaren we zo nog iets voor een volgend bezoek.
Op naar de Cripta dei Cappuccini. Dat doen we te voet, zover is het nu ook weer niet.
We lopen de Via Cappuccini in, maar de Cripta is niet aan het begin (wat ik dacht), maar een kilometertje verder. We betalen entree en dalen een aantal trappen af. We bereiken de catacomben waar de gemummificeerde lichamen van rijke burgers uit Palermo van 1599 tot 1881 zijn uitgestald. Hoewel, er is een uitzondering gemaakt voor een meisje dat in 1920 stierf. Ik dacht dat het om enkele tientallen ging, maar hier staan en liggen honderden zo niet enkele duizenden doden. Het is een macaber gezicht vooral omdat zij hun – toentertijd – mooiste kleding dragen. Tragisch is het ook, er zijn heel wat baby’s in hun wiegje en kleuters in hun ledikantje aanwezig. Een aantal mannen hebben een strop in hun handen. Zijn zij soms opgehangen? Het is zonder meer beklemmend en waarschijnlijk niet voor iedereen geschikt om te bezoeken. Fotograferen is hier niet toegestaan, daarom kopen we een aantal ansichtkaarten. Als we weer buiten komen maak ik wat foto’s van een groentenstalletje. Eerst een espresso, dat heet hier gewoon café, daar ben ik wel aan toe. De baristo doet er zijn uiterste best op en… voortreffelijk! We lopen de Via Cappuccini terug. Het is een doodgewone straat, maar ja, dan zie je deze bende. ’s Nachts wordt het vuilnis opgehaald, maar hier zijn ze zeker een paar dagen niet geweest. De Porta Nuova werd in 1583 opgericht ter ere van het bezoek van Karel V aan Palermo in 1535. Bizar is dat het verkeer hier van twee, drie rijen dik zich met enen door de poort moet wringen. Iets verder ligt links de kathedraal. Deze is gebouwd van 1179 – 1185, maar in latere eeuwen telkens uitgebreid en verbouwd. Op de eerste foto staat het linkergedeelte en op de tweede foto het rechtergedeelte. Waarom heb ik de fisheye niet gebruikt? Is de kathedraal mooi? Tja, apart is het wel. Dan een detailfoto van de torens links. Het is een allegaartje van stijlen. Het Catelaans-Gotisch portiek uit 1430 bestaat uit drie spitsbogen en een gotisch timpaan met Bijbelse voorstellingen en het stadswapen in bas-reliëf. Detail van een mozaïek boven de ingang. Het interieur van de kathedraal is van immense afmetingen. Op de foto komt dat er niet uit. Rechts en links zijn een groot aantal kapellen. Ik heb de mooiste vier op de foto gezet. De vorige keer hadden we daar geen tijd voor, nu bezoeken we ook de schatkamer
(€3,- p/p), waar ik deze ‘zon’ fotografeer. Ook aan de crypte brengen we dit keer een bezoek. Door de kathedraal zou de kreeftskeerkring lopen. Nou, die ligt toch een heel stuk zuidelijker! Achterin de kathedraal is een gedeelte afgeschermd, maar met ons kaartje mogen we ook hier kijken. Hier staan een aantal sarcofagen, maar ik ben helaas vergeten wie hier begraven liggen. Het is bij enen en we hebben intussen wel een beetje trek. Zo’n toeristisch terras vol toeristen trekt ons niet aan. Hoe is het mogelijk, we zien een broodjeszaak, dat er goed uitziet. Er zijn wat tafeltjes en stoelen, wat wil je nog meer. Wat zullen we gaan doen? OK, op naar Quattro Canti. Is dit Cuba? Nee, het is een vervallen stukje Emanuele. Op de derde holle gevel van Quattro Canti staat nu de zon. Hier vlak achter is de Fontana Pretoria. Oeps, hier is een demonstratie aan de gang.
Ze zijn hier aan het goede adres, rechts staat een overheidsgebouw (het gemeentehuis?). In elk geval heeft de ME de ingang hermetisch afgesloten. Waar gaat het over? Nou, echt duidelijk wordt dat niet, het gaat over de problemen op Sicilië. Vanaf het veilige balkon wordt de menigte bekeken. Wie zijn deze magistraten? Dit is de Fontana Pretoria, oftewel de ‘Fontein der Schaamte’. De fontein is ontworpen in 1552 – 1555 voor een Florentijnse villa, maar neergezet op de Plaza Pretoria. Op drie niveaus staan mythologische wezens, monsters, tritons en sirenen. Het doet me een beetje denken aan het Vigelandpark in Oslo. Maken deze studentes een verslag van de demonstratie? Of zitten ze hier gewoon in het zonnetje en bereiden een tentamen voor? De demonstratie loopt op zijn eind. Deze groep ME’ers rukt in met hun vrouwelijke groepscommandant. OK, op naar de San Cataldo (€2,- p/p), die ligt hier om de hoek. De San Cataldo was de kapel van een palazzo uit de 12^e eeuw en uitgevoerd in Arabisch-Normandische stijl. De rode koepels bovenop zijn karakteristiek. Op de mozaïekvloer na is de kapel niet gedecoreerd. In het midden van het schip zijn een aantal Arabische bogen zichtbaar, gedragen door zuilen. Daarboven zijn de drie taps toelopende gewelven te zien. Hier pal naast staat de Santa Maria dell’Ammiraglio, maar deze kerk wordt La Martorana genoemd (toegang = collecte). De kerk is in 1143 gebouwd door de admiraal van koning Roger II. De gevel is 16^e eeuws. De koepel van de klokkentoren is in 1726 door de aardbeving verloren gegaan. Het interieur is barok, opgesierd met stucwerk en glazuur. De gewelven zijn voorzien van fresco’s. Op de koepel is Christus Pantocrator omringd door engelen afgebeeld. Op de tamboer zijn de profeten en de evangelisten te zien. Hier tegenover staat de Santa Caterina (€2,- p/p), oorspronkelijk uit de 14^e eeuw. De gevel dateert uit 1580 en is uitgevoerd met dubbele trap en een beeldje van Santa Caterina boven het portaal. De grote koepel dateert uit de 18^e eeuw. Het interieur is rijk gedecoreerd met marmeren inlegwerk, beelden, stucwerk en fresco’s. Het geheel oogt ietwat ‘over-the-top’. De kapelletjes zijn ook bijzonder rijk gedecoreerd. Drie kerken op één klein pleintje, het is niet te geloven. Blauw op straat, dat is hier heel gewoon. We nuttigen een ijsje, dat is hier overal te koop. Ze zijn niet kinderachtig, je krijgt hier waar voor je geld. We kijken nog even bij de San Giuseppe dei Teatini (net na de hoek van Quattro Canti), maar de kerk is gesloten. De San Domenico is ook gesloten, evenals het Oratorio del Rosario di San Domenico. We lopen langs de ‘Valverde’, welke kerk is dit nu weer? Hij staat niet in de Capitool-gids. We zien nog meer kerken, maar allen zijn op slot en ogen min of meer vervallen.
Iets verder is de haven, veel bijzonders is het niet. Het cruiseschip van TUI ‘Mein Schiff’ vaart net het zeegat uit. Zo kun je ook op vakantie. Mooi, we hebben al bij al heel wat gezien, op naar ons appartement.
Bijna op de hoek van de Via A. Paternostro (onze eigen straat) en de Emanuele hadden we al een bakkerij en een specialiteitenzaak gezien. Hier gaan we eerst inkopen doen voor het ontbijt en de lunch. Ai, wat hebben ze hier veel en wat ziet het er lekker uit. Goedkoop is het hier niet, maar dan heb je wel kwaliteit. Pal tegenover ons appartement is een restaurant. We vragen de ober hoe laat we zo ongeveer terecht kunnen, maar de man reageert nogal kribbig. Hij heeft het zeker gehad voor vandaag, nou, wij zullen hem verder niet lastig vallen. We zoeken wel iets anders. Eerst maar wat foto’s van Palazzo Cattolica, ons eigen paleis. Dit is de binnenplaats. Het trappenhuis is immens en alles is van marmer. Ze zijn aan het restaureren geweest, maar het is nog lang niet af. Tegen achten gaan we de straat op en even later zijn we bij Casa del Brodo. Het is open en het zit nog aardig vol ook. In onze directe omgeving zit een enkele toerist, maar meest zijn het Italianen. We bestellen voor het gemak een compleet menu. Het voorgerecht is raviolisoep. Het hoofdgerecht is kalfsvlees. Het ziet er eerlijk gezegd niet uit, maar het smaakt voortreffelijk. We krijgen er salade bij en brood. Verder bestellen we water en voor mij rode wijn. Als nagerecht ananas, die smaakt zoals gebruikelijk in zuidelijke landen echt naar ananas. We besluiten met espresso en thee.
Om half tien lopen we ons eigen straatje weer in.