Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons fietsavontuur:
Fietserpad per fiets van Mesch naar Nijmegen
tijdens de paasdagen van vrijdag 2 april t/m maandag 5 april 2010

Vrijdag 2 april 2010
Mesch – Meerssen
Onlangs kochten we bij de VVV in Groningen de zesde druk van het Fietserpad. Tja, dan kom je er al snel achter dat in 2009 de zevende druk is verschenen. Nou ja, we doen het er maar mee. Toch een slechte zaak van die VVV in Groningen. Tijdens de planning loop ik meteen tegen een probleempje aan. Op kaart 1 staat een aanfietsroute gestippeld vanaf station Eijsden. Helaas, daar stoppen al jaren geen treinen meer. Met de bus vanaf Maastricht is geen optie, dus dat wordt fietsen.Ach, zover is het nu ook weer niet, het zal een kilometer of tien zijn. Dat betekent dat we de trein van 10.00 uur moeten nemen. Dan zijn we om 13.00 uur in Maastricht en dan kunnen we rond een uur of vijf in Meerssen zijn. Dat is de planning, nu de uitvoering nog. Het is zonnig en er staat nagenoeg geen wind. Vanmiddag wordt er vanuit het zuiden regen verwacht. Het wordt een graad of 10-12 in de plus. Helaas, vorig jaar was het weer een stuk beter tijdens de paasdagen. In elk geval halen we de trein. In het ‘fietsenhok’ staat al een vouwfiets en nu moeten er nog drie fietsen bij, waarvan twee met volle fietstassen. Dat is krap, heel krap. Vroeger, maar dat is echt heel lang geleden betekende de ‘S’ van NS: Service.
De conductrice komt langs. Ik overhandig mijn ingecheckte OV-chip kaart. Ai, haar afleesapparaat is defect en ze kan mijn OV-chipkaart niet lezen. Ik vraag nog even pesterig of de batterijen wel zijn opgeladen. Zo te horen is dat het geval, het afleesapparaat is gewoon defect. In Utrecht is de lift constant in gebruik door de horeca-ondernemers. Dat schiet niet op, dus zetten we de fietsen op de roltrap. Ik heb daar geen moeite mee, maar Orchideetje valt met fiets en al bijna van de roltrap. Gelukkig schiet iemand haar te hulp. De trein naar Maastricht zit ook goed vol, het lijkt wel of iedereen op reis gaat. Ook het afleesapparaat van deze conductrice is defect. Zijn die dingen over de datum of zo? Eindelijk, Maastricht! Tegenover het station weet ik ‘Brasserie Demi’. We kunnen buiten zitten op het terras. Geen KMA, maar Koffie Met Vlaai. Het boekje, een extra kaart voor de zekerheid en mijn GPS geladen met de fietsroute. Het kan bijna niet mis. Terwijl we hier zo zitten te genieten tegenover het station schiet mij wat te binnen.
We hebben niet uitgecheckt!! Snel terug dus en alsnog. Dat uitchecken moet nog routine worden.
Tegen tweeën gaan we van start, op naar Eijsden. De wind hebben we tegen, maar alles went. In Eijsden volgen we de bewijzering Mesch/Withuis. De wind hebben we globaal mee, maar we moeten wel klimmen. Eigenlijk start de route in Withuis, pal aan de Belgische grens. Hier hangt nog een nostalgische kaart en een informatiepaneel. Leuk!
Vanuit Withuis naar Mesch is een stukje van niets. De Sint Pancratiuskerk bezocht ik al tijdens de wandeling van het Pelgrimspad.
De oorsprong van de kerk – een Karolingische veldkapel – stamt uit het jaar 800.
Daarmee is deze kerk vermoedelijk de oudste van Limburg en mogelijk een van de oudste nog bestaande gebouwen in Nederland. Dat vertelt de koster ons.
Ach, het is vandaag Goede Vrijdag. Ter gelegenheid daarvan is de kerk vandaag sober gehouden. Wij krijgen nog een palmpasentakje. Tjonge, dat Pasen leeft nog echt in Limburg. Ik maak een foto van het interieur van de kerk en een foto van het kapelletje. Orchideetje steekt meteen een kaarsje op. Buiten staat nog een fraai beeld van Maria. Voor de kerk staat het nieuwe informatiepaneel van het Pelgrimspad. Het Pelgrimspad heb ik inmiddels gelopen. OK, op naar Mariadorp, Mheer en dan naar Banholt. Tussen twee haakjes, het Fietserpad is de fietsvariant van het bekende Pieterpad. Het Pieterpad beschrijft de route te voet van de St. Pietersberg naar Pieterburen. Het Pieterpad heb ik in 2005-2006 gelopen. Je zou dan verwachten dat de routes elkaar benaderen. Nou, voorlopig lijkt dat er niet op. Onderweg zie ik nog twee mooie vakwerkhuizen. Jammer, die dingen zijn toch echt zeldzaam. In Banholt is naast de kerk een imitatie Lourdesgrot. Ach, dit heeft wel iets. Wat ook wel wat heeft, is dat alle kruisbeelden voorzien zijn van gele linten en palmpasentakjes. Wij hebben onze palmpasentakjes zorgvuldig op onze fietsen bevestigd. Een bekend punt voor mij, een handwijzer met daarop het Krijtlandpad en het Pelgrimspad. Beide paden heb ik gelopen. Het viel me al eerder op, we fietsen niet het Pieterpad, maar veelal fietsen we delen van het Krijtlandpad en het Pelgrimspad. Via Margraten en Scheulder fietsen we naar Oud-Valkenburg. Rechts ligt Kasteel Genhoes uit 1539, echter verwoest tijdens de Tachtigjarige oorlog. In 1600 herbouwd en momenteel is de Vereniging van Natuurmonumenten de eigenaar. Het kasteel wordt bewoond door een kunstenaar. Nog een stukje verder staat kasteel Schaloen en het dateert oorspronkelijk uit de
14^e eeuw. Er is hier heel wat geschiedenis geschreven, dat spreekt voor zich.
Momenteel is aannemer Bot de eigenaar, die zelf in het hoofdgebouw woont.
De voorburcht, de voormalige stallen en de bijgebouwen zijn in gebruik als hotel (www.kasteel-schaloen.nl/home.htm). Het kasteel is niet te bezichtigen, ik zal er eens een weekendje moeten logeren om het van binnen te bekijken. Persoonlijk vind ik het de allure hebben van een echt ‘Loire’ kasteel. Net over het riviertje de Geul staan deze Drie Beeldjes. Ze dateren uit 1739, maar de beeldjes in de kapelletjes zijn kopieën uit 1973. Het kapelletje in de voet van de kruisiging bevat een beeldje van Sint Rochus, de heilige die werd aangeroepen tegen de pest. Min of meer zuid van Valkenburg fietsen we verder langs de Geul. Hier staat Kasteel Oost. De eerste vermelding dateert uit 1340, maar in 1587 is er voor het eerst sprake van een kasteel. Tussen 1830 en 1840 vindt er een ingrijpende verbouwing plaats met als resultaat een landhuis in neoclassicistische stijl. Sinds 1950 is het landhuis eigendom van de gemeente Valkenburg. De bijgebouwen zijn verhuurd en worden bewoond. Verder is het landhuis in gebruik als trouwlocatie en er is een restaurant gevestigd. Tja, het ziet er allemaal enigszins verlaten uit. Wat vind ik na wat surfen?
Het restaurant schijnt failliet te zijn! En trouwen, kan dat hier nog wel? Nou, verder maar weer. In Houthem verlaten we het Fietserpad – dat overigens niet bewijzerd is – en fietsen naar Meerssen. We hebben gereserveerd in hotel/restaurant SamSam (www.samsam-meerssen.nl/), daar zijn we al vaker geweest.We worden hartelijk ontvangen met koffie en vlaai. Daar zijn we wel aan toe, we zijn toch wat verkleumd. Toch geluk gehad, de verwachte regen is niet gekomen. Daarna zetten we de fietsen achter SamSam en brengen de fietstassen naar de kamer. Om zeven uur gaan we aan tafel om ons te laten verwennen door de kookkunst van Gert.De amuse – iets met wortel – bevalt ons goed. Als voorgerecht heb ik gekozen voor de salade met tamme eend en groene asperges.
Uit de kunst! Als tussendoortje Venkelsoep, heel bijzonder van smaak. Als hoofdgerecht heb ik gekozen – buiten de kaart om – voor ree. Dat smaakt me prima en doet me de ontberingen (sic) van vandaag vergeten. Als laatste het dessert, dat bestaat uit chocola-ijs, chocola-mousse en nog iets van chocola. Dit alles begeleid door de rode huiswijn. Als allerlaatste espresso met een likeurtje danwel thee. Om half elf gaan we naar de kamer, morgen weer vroeg dag.
Ook zin in lekker eten en eventueel slapen? Zet de TomTom op: Volderstraat 31, 6231 LA Meerssen of de GPS op: RD 181096 321708.