Puglia (mei 2018)

Woensdag 9 en donderdag 10 mei 2018
Masseria Celentano – Bari – Amsterdam
Om kwart voor acht staan we op. We pakken verder in en zetten de koffers vast in de auto.
Om halfnegen nuttigen we het (uitgebreide) ontbijt. Voor het diner de eerste avond rekenen we €55,- af, dat valt toch alleszins mee. We nemen afscheid, ook hier was verder alles al betaald. Om halftien rijden we weg. We nemen weer de tolweg, dat schiet tenminste lekker op en bovendien is het rustig rijden. Zoals gebruikelijk is het zonnig, die regen van gisteren is weer voorbij.
Om kwart voor twaalf rijden we langs Bari richting vliegveld. We moeten de auto nog ‘volgooien’, uiteraard zo dicht mogelijk bij de parkeerplaats van Maggiore. Ok, het kan niet ver meer zijn en we tanken voor €15,-. Klopt dat wel? We hebben er toch weer 175 kilometer opzitten (bij Bari eerst te ver doorgereden, want volgens Google zou het 151 kilometer moeten zijn!).
Om halféén leveren we de auto in. Er zit geen krasje op, alleen stof. We krijgen een nota van €60,52. Vreemd, want de nota van het te laat ophalen bedroeg €68,08.
Ok, we zijn toch ruim op tijd (de laatste dag hebben we nooit zin om nog iets te ondernemen), dus loop ik naar het kantoortje van Maggiore. Er staat weer een hele rij met mensen te wachten. Hier moeten ze echt iets aan doen, dit kan echt niet zo. Toevallig tref ik dezelfde man van de eerste dag en hij staat mij buiten de wachtrij om te woord. Ik vraag nogmaals of de ‘boete’ echt voor het te laat ophalen van de auto was en niet (zoals Tururi opperde) voor een aanvullende verzekering. Inderdaad, de ‘boete’ was echt voor het te laat ophalen van de auto en op mijn verzoek schrijft hij dat op de huurovereenkomst. Meer kan ik niet doen en ruzie maken heeft toch geen zin.
We kunnen nog niet inchecken, dus lopen we naar een restaurant. We bestellen pasta en cola/jus. Ok, prima en we zitten hier goed.We verhuizen naar de aankomsthal, daar zijn meer zitplaatsen, maar na een uurtje lopen we weer naar de vertrekhal en nemen plaats in een ander restaurant.
We bestellen espresso/thee en zitten hier prima. WiFi draait vlot, wat wil je nog meer. Om half zeven bestellen we een Classic burger en een Veggie sandwich.
Om kwart over zeven kunnen we inchecken. Er is één balie bezet, maar even later gaat de tweede open. Om halfacht zijn we aan de beurt.De security gaat vlot en we hoefden maar heel even te wachten. Ai, die fles cola en idem water aan de zijkant van mijn rugzak was ik vergeten om weg te gooien en tot mijn verbazing hebben ze die niet opgemerkt. Of dachten ze, ach, het slaat nergens op, we laten die meneer gewoon doorlopen.
We staan op departures, we vliegen om 21.40 uur met de HV 5822.Mooi, we kunnen boarden. We zitten op de stoelen 17E en 17F, dat is de rij achter de nooduitgang, maar hier hebben we ook meer beenruimte. Daarvoor hebben we wel per stoel een tientje bijbetaald.
Om 21.50 uur gaan we taxiën om 22.00 uur is de take-off. Uiteraard is het donker, dus foto’s maken is er niet bij. Volgens de gezagvoerder is het twee uur en vijftien minuten vliegen, dus zouden we om 00.15 moeten landen. Dat is tien minuten voor op het vluchtschema. Verder verloopt de vlucht prima en inderdaad is de touch-down om 00.12 uur. We zijn geland op de Kaagbaan, ziet u het dunne zwarte lijntje?Vijf minuutjes later staan we aan de gate. Op naar de bagageband. Daar heb ik het nog nooit zo druk gezien, maar ja, ’t is meivakantie. De koffers komen nog redelijk vlot, op naar de STA-balie. We moeten een halfuurtje wachten, dat is niet anders. Om halftwee komt de taxi voorrijden. Er zou nog een andere passagier meegaan, maar die is niet op komen dagen. Om halfdrie zijn we thuis, deze chauffeur hield zich keurig aan de snelheid. We rekenen €80,85 af en uiteraard ronden we dat naar boven af. Ok, een reis als deze kost natuurlijk wat, maar in Italië zelf hebben we maar weinig uitgegeven. De centjes die over zijn bewaren we voor een volgende reis.
Al bij al een prachtige reis achter de rug. Tururi (Clara), de B&B’s, Transavia, enz.: bedankt!