Puglia (mei 2018)

Zondag 6 mei 2018
Mottola – Bari – Barletta – Masseria Celentano
Om zeven uur staan we op, pakken verder in en zetten de koffers in de auto. Tjonge, mijn tool komt tevoorschijn uit de handtas van Orchideetje! Om acht uur genieten we het ontbijt.We nemen afscheid, ook hier was alles al betaald en om tien voor negen rijden we weg. Volgens Google is het 213 kilometer naar Celentano, maar daar zullen er wel een aantal bijkomen. We rijden even naar het zuiden, naar Mottola en draaien daar de SP100 op in noordelijke richting. Onderweg zien we nog een paar trulli. Dit zullen wel de laatsten zijn, want we rijden het trulli gebied uit.Even na tienen rijden we Bari in. Daar willen we even rondkijken. Hm, alles staat zoals gebruikelijk mudvol geparkeerd. Toch vinden we een plekje in de oude stad. Er staat nog een aantal auto’s, maar mag het hier wel? We vragen het even en een jongeman wijst op een paal. Het verkeersbord dat hier ooit hing is verdwenen. Dus mag het!
We staan hier ten zuiden van het Museo Diocesano en lopen een straatje in dat in noordelijke richting loopt.Kijk, daar is de Cattedrale di San Sabino. Tjonge, er is een boel volk op straat. Helaas is er een kerkdienst (of heet dit een mis?) aan de gang (zondag vandaag), dus kunnen we er niet in.Hebben we nog bananen?De Chiesa di Santa Maria Del Carmine staat niet in de gids. De buitenkant is niet het fotograferen waard. We lopen naar binnen. Hier is ook een kerkdienst/mis aan de gang. Ik maak snel een foto.In sommige straatjes heeft de tijd stilgestaan.Maar in de richting van de Basilica di San Nicola is het druk. Tja, Bari heeft een grote haven (op naar Griekenland!) en ook meren hier vaak cruiseschepen aan. En al die toeristen bezoeken Bari en ik neem aan dat zij snuisterijen, souvenirs en dergelijke kopen. Overigens, het is prachtig weer en 25 graden in de plus.Hier binnen genieten we de espresso/thee.Daarna storten we ons weer in het winkelende publiek.Even na elven bereiken we de Basilica di San Nicola. Hier heb ik al de hele reis naar uitgezien, want San Nicola is mijn favoriete heilige. Bovendien staat de Basilica met twee sterren in de gids.Eerst iets over de figuur San Nicola, dit stukje tekst ‘leen’ ik van de Michelingids.
U koopt hem toch wel!
Op fresco’s en iconen herkent u hem aan zijn mijter en bisschopsstaf, soms met drie zakken goud in de hand. De H. Nicolaas werd in 270 in Patare geboren en stierf in Myra (in het huidige Turkije) op 6 december 345. Het doen herleven van drie in stukken gehakte kinderen is slechts één van de vele wonderen die aan hem worden toegeschreven. Zijn leven lang beschermde hij de zwakkeren, onschuldigen en kinderen (de drie zakken goud vormen de bruidsschat van drie jonge meisjes die hij redde uit de prostitutie). Al snel werd hij de meest vereerde heilige van de Byzantijnse Kerk.
Dit leidde ertoe dat toen de moslims Myra innamen, de relikwieën van de heilige de inzet werden van een felle strijd tussen Bari en Venetië, over wie ze veilig naar de christelijke wereld mocht brengen. 62 zeemannen uit Bari beslechtten het pleit: de relieken kwamen op 9 mei 1087 in Bari aan en maakten van de stad een cultusplaats van de Byzantijnse en Katholieke Kerk.
In de 18e eeuw stak de Nederlandse traditie van Sinterklaas de Atlantische Oceaan over om in Amerika beetje bij beetje tot Santa Claus uit te groeien; dat feest gaat samen met dat van kerstmis. Anders dan in Nederland en België wordt in Bari het feest van de H. Nicolaas op 9 mei gevierd. Hij is er de beschermheilige van kinderen, scholieren, zeemannen, vrijgezellen, maar ook van pandjesbazen en notarissen.
De bouw van de Basilica werd in 1087 begonnen om er de relikwieën van de
H. Nicolaas te bewaren. Het heiligdom werd opgericht op de locatie van het oude Palazzo del Catapano, genoemd naar de Byzantijnse gouverneur van de stad.
De buitenkant van de Basilica di San Nicola dat een van de beste voorbeelden van de Apulisch-romaanse stijl biedt, oogt als één enorme witte steen, geflankeerd door twee torens en versierd met blinde arcaden en tweelichtvensters.Alleen het bewerkte portaal, met zuilen gedragen door stieren – hun met goud bedekte hoorns zijn al lang geleden verdwenen – doorbreekt de soberheid van de façade.Aan de linkerzijde bevindt zich het rijke Leeuwenportaal (12e eeuw). De portaalzuilen tonen nog de inkepingen aangebracht door de duizenden ridders die zich hier, 200 jaar lang, lieten zegenen alvorens in te schepen richting het Heilige Land.Na binnenkomst valt meteen het standbeeld van San Nicola op.De kerkdienst/mis is zojuist afgelopen. De gelovigen ontvangen een hostie terwijl het koor enkele liederen ten gehore brengt. De solopartijen worden gezongen door de dirigente en ik moet zeggen, zij heeft een fantastische stem.De tekst op het altaar moet iemand maar eens voor mij ontcijferen.Linksvoor staat nog een standbeeld van San Nicola.De volledig kale muren contrasteren sterk met het van goud wemelende cassetteplafond (17e eeuw).Sinds 1089 bevindt zich in de crypte het gebeente van de meest vereerde heilige van de Orthodoxe Kerk. Ze liggen goed beschermd onder een altaar, dat wordt opgesierd door de vele cadeaus die de tsaren de afgelopen eeuwen schonken. Ze worden vereerd door bedevaartgangers afkomstig uit heel Oost-Europa.Maar er valt nog meer te zien in de crypte.We gaan op zoek naar de witmarmeren bisschopstroon. Volgens de Michelingids is hij een beetje verborgen.Dit is hem in elk geval niet.Kijk, daar staat hij, min of meer aan het oog onttrokken door het altaar en de zuilen.
De bisschopstroon wordt beschouwd als een van de mooiste voorbeelden van de middeleeuwse kunst in Puglia.Er is hier ook een winkeltje. Nou, de relikwieën zijn goed aan de prijs!Op het voorplein van de San Nicola staat het door Vladimir Poetin in 2003 geschonken beeld van de heilige.Kijk nu eens! Daar komt Sinterklaas in hoogsteigen persoon aanstappen. Oeps, het betreft een enigszins verlopen figuur en zijn bisschopsmantel oogt sleets. Je mag tegen betaling met hem op de foto.Afscheid van Bari, van de Basilica di San Nicola. Overigens, zijn we nu helemaal vergeten om nog even terug te lopen naar de Cattedrale di San Sabino? Of vonden we het te laat worden? In elk geval stappen we in de auto (geen parkeerbon) en rijden in zuidelijke richting Bari uit.
Ik heb de stad Barletta geprogrammeerd en Sygic stuurt ons de A14 op. Dit is een tolweg, maar ik weet dat de tol wel meevalt in Italië. Sowieso is de tolweg niet druk en we schieten goed op.
Na zo’n uur en twintig minuten verlaten we de tolweg (€3,70) en rijden Barletta in.
We parkeren de auto en lopen naar de Cattedrale di Santa Maria Maggiore. Kijk, daar is de toren te zien. Maar ook een aantal van die donker getinte mannen met hun handel onder de arm. In Bari had ik ze niet gezien, worden ze daar weggestuurd?Deze jongeman heeft zijn handel al uitgespreid, eigenlijk is het tragisch.Tja, we hadden het kunnen weten, het is na tweeën en de Cattedrale is gesloten.
’t Is jammer.Het is siësta, er is geen kip op straat.We lopen door naar de achterkant van de Cattedrale. Tja, hier kun je er ook niet in.We zijn hier vlakbij het kasteel. Zou dat ook gesloten zijn? Sowieso een imposant kasteel met zijn hoge natuurstenen muren en brede slotgracht. De Normandiërs maakten in de 11e eeuw een begin met de bouw. Al hun opvolgers hebben het aangepast en versterkt. Tussen 1225 en 1228 maakte Frederik II van Hohenstaufen er een paleis van. In 1291 bouwden de Angevijnen de toren en de kapel, maar het was Karel V die er in de 16e eeuw de vesting van maakte die het nu is.We gaan kijken want zoveel kastelen hebben we nu ook weer niet bezocht. ’t Is open en nog gratis ook!De schootsvelden zijn 100%.Op de binnenplaats is het fijn exerceren en het nabijgevecht beoefenen.Ik weet niet van wie dit wapen is.Maar dit moet toch wel het wapen van Karel V zijn.We nuttigen nog een espresso/thee en bezoeken het toilet. Ik programmeer de B&B in en om drie uur rijden we Barletta uit.
Sygic stuurt ons weer de A14 op. Prima, want we hebben nog een behoorlijk stuk te rijden. Onderweg kopen we nog yoghurt, water en nog zowat.
Ik moet er in Foggia af, maar dat gaat mis en we komen in San Severo uit. Is dit de snelste route? Wat moesten we ook alweer aan tol betalen? Ik meen een euro of vijf.
In en na San Severo rijden we een paar keer fout, maar komen uiteindelijk toch op de SP20 terecht. Kijk, dit bord (http://www.masseriacelentano.com/en/) is niet te missen, we zijn er. Het is halfzes, voor ons doen aan de late kant. Hoeveel kilometers hebben we erop zitten? Zijn dat het echt 270?We parkeren de auto, nou we zijn niet de enigen, er staan hier tientallen auto’s. Er komt een oudere man op ons af en we tonen onze voucher. De man spreekt alleen (onverstaanbaar) Italiaans en ik merk al snel dat hij aan het dementeren is.
De man verwijst ons naar weer een andere man en die wijst ons de receptie. Ha, deze mevrouw spreekt heel behoorlijk Engels. We kunnen morgen om halfnegen ontbijten en op mijn vraag of we vanavond mee kunnen eten is het antwoord bevestigend. Er wordt een eerste communie gevierd, dus toevallig komt het goed uit.
Mevrouw wijst ons de kamer, dat is de trap op en binnen nog een trap. Sowieso een ruime kamer en van alle gemakken voorzien. Ook dit keer een B&B op het platteland. Hadden we daar bij de boeking om gevraagd? Dat weet ik niet meer, maar het is prima zo.We hebben nog tijd tot acht uur, want dan kunnen we aan tafel. Ik loop de tuin even door, nou, hier werkt een enthousiaste tuinman. Een zwembad is er ook.Zo te lezen ligt er rond de masseria zo ongeveer 25 hectare aan wijngaard. De wijn die hier wordt geproduceerd is ook beschikbaar voor de gasten.De boerderij bestaat al 400 jaar en is prachtig gerenoveerd met elegante antieke meubels. Naast de ruimte waar ontbijt en diner geserveerd worden, beschikt Celentano ook over een tv-kamer, een wijnkelder, een prieel en een goed gemeubileerde binnenplaats. Er zijn 5 kamers allemaal ingericht met eenvoudige elegantie en alle benodigde apparatuur en airco.We gaan aan tafel en het voorgerecht komt door. Nou, ze gaan ervan uit dat we honger voor ‘tien’ hebben. Een schaal met hapjes bestaan uit kwark, nog een schaal met hapjes, gewoon brood en brood gevuld met kwark en Parmaham.Het tweede gerecht is Lasagne gevuld met gehakt uit de oven. Tjonge, werkelijk erg lekker. Ik drink er de rode huiswijn bij, deze is prima.Het derde gerecht is kalfsvlees met champignons. Tja, wij ‘Hollanders’ vinden dit een vreemde manier van opdienen, maar wij weten dat dit in Italië gebruikelijk is.Als nagerecht meloen met aardbeien. Nederlanders verwachten ijs met slagroom, maar ijs eet een Italiaan alleen overdag. Fruit als nagerecht is gebruikelijk.Tjonge, werkelijk fantastisch gegeten! We merken bij het afrekenen bij vertrek wel hoe diep we in de buidel moeten tasten. Ach, tot heden hebben we zeer goedkoop gegeten.
Als laatste de GPS track (vanaf Bari), let wel, de track die we morgen rijden staat hier ook al op.Douchen en om halftien gaan we te bed.