Woensdag 18 april 2007
Havana – Cienfuegos
Om kwart over zeven zitten we aan het ontbijtbuffet. Het weer is beter dan gisteren, het waait niet en het is zonnig. Dat belooft vandaag een tropische dag.
We beginnen vandaag met een rit in cocotaxis. In feite is het een soort overdekte scooter. Het oogt een beetje pretparkachtig en eigenlijk heb ik er niet zo’n zin in. Maar, dit is echt een fantastische belevenis. Met ons achttienen verdelen we ons over negen cocotaxis en we gaan op weg naar de markt. Onze ‘piloten’ hebben waarschijnlijk afgesproken dat we om het hardst gaan. Deze dingen lopen ruim 60 kilometer per uur en passen overal tussendoor. Dit is dolle pret, net kermis. In een oogwenk staan we bij de markt. Dit is een markt waar de gewone Cubaan z’n groente en fruit koopt en met de Nationale Pesos betaalt. Het kost hier dus bijna niets. Alles ziet er werkelijk verrukkelijk uit. Ik bedenk me, het kost hier bijna niets, maar ja, dat is als je de ‘harde’ Pesos Convertible bezit. De Nationale Pesos is 25 keer zo weinig waard en daarmee worden wèl de salarissen uitbetaalt. Hier klopt iets niet, er is hier iets oneerlijks aan de hand, maar ik kan er de vinger niet opleggen. We stappen weer in ons vervoermiddel en racen naar een plein waar John Lennon op een bankje zit. Een gedienstige bewaker (!) zet John zijn brilletje op. Als we verder lopen gaat de bril weer af en wacht de bewaker op nieuwe toeristen. Verderop zijn een aantal dames bezig met gymnastische oefeningen. Rekken en strekken is het parool. Op de hoek staat nog een koloniaal gebouw. We stappen weer in onze cocotaxi en los gaat het weer. In no time zijn we bij de bekendste begraafplaats van Havana te weten: Cementerio de Colón. Alle mensen, wat een knoepert van een begraafplaats, ik lees dat dit één van de grootste ter wereld is.
Hier hebben de rijken met elkaar gewedijverd om het protserigste familiegraf neer te zetten. Het resultaat is decadent en morbide tegelijk. We lopen naar de achteruitgang waar onze coco-coureurs al staan te trappelen. Nauwelijks gezeten of ze gaan vol op het gas naar de Plaza de la Revolución. Rond dit lelijkste plein ter wereld staan de regeringsgebouwen. Midden op het plein staat het reusachtige monument voor José Martí. Dit is onbetwist Cuba’s grootste held die leefde van 1853 tot zijn gewelddadige dood in de strijd tegen de Spaanse overheersers in 1895. Het Ministerio del Interior (binnenlandse zaken) met een gigantische afbeelding van Che Guevara aan de buitenzijde. Naar verluidt houd de geheime dienst hier kantoor. Het Ministerie van Defensie, dat moest ik natuurlijk even meenemen op de foto.
De cocotaxi op de voorgrond oogt wel enigszins futuristisch. We stappen weer in en in woeste vaart gaat het richting hotel. Het is uit met de pret. Wat een ervaring!
Naast ons hotel vieren een aantal jongelui carnaval. Zijn ze vast aan het oefenen? Uiteraard gaat er iemand rond met de kalebas. Volgens mij proberen deze jongelui gewoon wat te verdienen en daar is niets verkeerd aan. We lunchen in hotel Florida. Dat hotel ziet er prima uit, lijkt mij wel een aanrader.
We beginnen met een drankje waar uiteraard een fikse scheut rum in zit. Als versiering en ik vermoed ook voor de smaak steekt er een takje in met bladeren. Is dit mint of rozemarijn? In elk geval, het smaakt prima en aangezien Orchideetje geen alcohol mag, nuttig ik twee glazen. Dat hakt erin! Salade, een soepje, rijst met varkensvlees en als toetje een plak cake. Daarna espresso. Prima gegeten!
We lopen terug naar ons hotel en checken uit. De koffers gaan in de bus en rond 14.00 uur vertrekken we naar Cienfuegos, een afstand van ongeveer 255 kilometer. Onderweg bezoeken we een winkel waar rum, koffie en uiteraard de beroemde Cubaanse sigaren worden verkocht. Om 16.30 uur hebben we een koffiestop in Fiesta Campesina. Dit is werkelijk een klein paradijsje. Niet alleen de koffie is prima, als roerhoutje krijg je een stukje suikerriet, maar de prachtigste bloemen en planten staan hier.  Bananen en manja’s, helaas zijn deze laatste twee nog niet rijp. Suikerriet ligt er en er wordt sap uit geperst wat verwerkt wordt in een drankje. Tegen 18.45 uur zijn we in Cienfuegos en rijden direct door naar ons hotel. Dit hotel is niet verkeerd en de tuin mag er ook zijn, prachtige palmen staan er hier. Een mooie kamer met uitzicht op een sprookjespaleis. Op bed zijn de handdoeken opgerold tot een soort Cubaanse zwaan en er ligt een aandoenlijk briefje bij.We dineren in het hotel. Er is een uitgebreid buffet en de prijs valt ons dit keer erg mee.