Cuba (apr 2007)

Vrijdag 27 april 2007
Havana – Amsterdam
Om 01.30 uur gaat de telefoonwekker en de hoteltelefoon. Het is geen grap, we moeten eruit. Om twee uur zitten we in de lobby en krijgen een pakje sap en een ingepakt broodje. Dat kan ik echt niet weg krijgen, gelukkig is de bar open en kan ik een – gratis – espresso krijgen. Tegen half drie zitten we in de bus en twintig minuten later staan we op het vliegveld. De koffers gaan op de band, die zijn we kwijt. Helaas is het geldwisselloket gesloten, jammer van de laatste Pesos. Er staat een behoorlijke rij voor de emigratiecontrole en snel gaat het niet. Als ik eindelijk aan de beurt ben, wordt opnieuw mijn paspoort en het visum uitputtend bestudeerd. Ook deze dame doet haar best om zo gemeen mogelijk te kijken, je zit tenslotte bij de Geheime Dienst of niet. Gelukkig mag ik doorlopen. Achter de deur begint de vrije wereld. Hier is nog een bank en kunnen we onze Pesos inwisselen voor euro’s. We houden er nog een paar achter voor koffie en thee.
Het vliegtuig staat er al gelukkig. Nu wachten tot we kunnen boarden. Dat kan om 04.30 uur precies. Zo te zien zit het vliegtuig weer helemaal vol. Ik zou bijna zeggen ‘bomvol’, maar dat is niet zo’n gelukkig woord in dit verband.370. Vol De vliegtijd is acht uur en veertig minuten, we hebben dit keer de wind mee. Om 05.00 uur gaan we taxiën en tien minuten later hangen we in de lucht. We hebben 7830 kilometer voor de boeg en hopen om 19.46 uur op Schiphol te landen. Dat laatste is plaatselijke tijd, we ‘verliezen’ immers 6 uur.
De gezagvoerder vertelt dat de vertraging is veroorzaakt door een op Schiphol geconstateerde verstopping van het toiletsysteem. Iemand heeft op de vorige vlucht van Curaçao naar Amsterdam iets in het toilet gegooid wat daar niet in thuis hoorde. Daardoor kon de vuilwatertank niet worden geleegd en moest de beplating van het vliegtuig af om de verstopping op te sporen. Wat zou die iemand nou in het toilet hebben gegooid, vraag ik me af. Een pamper of zoiets? We krijgen een ontbijtje en de purser verzoekt ons om de luiken voor de ramen te sluiten. Zo meteen komt de zon op en nu kunnen we nog een paar uur dutten.
Na mijn ‘dut’ zet ik mijn horloge 6 uur vooruit. Het is nu 16.30 uur en we krijgen een warme maaltijd. Ik kies voor kip met pasta en dat smaakt best goed. Regelmatig krijgen we iets te drinken, danwel koffie of thee. Martinair bevalt mij goed. Het duurt nog even, maar dan komt de Nederlandse kustlijn in beeld.371. Kust Even later het vertrouwde landschap. Ik denk dat we op de Kaagbaan of de Aalsmeerbaan landen.372. Landschap373. Landschap374. Landschap Precies om 19.52 uur staan we op Nederlandse bodem.375. Schiphol Het is bij de bagageband lang wachten, onze koffers komen uiteraard weer als laatste.
De trein van 20.21 uur is natuurlijk net weg, dus pakken we de volgende van 20.51 uur. Verder gaat alles voorspoedig, onze zoon haalt ons op vanaf het station. We zijn weer thuis, het was een enerverende reis. Wat een land, dat Cuba. Het is met niets te vergelijken. Een aanrader, zonder meer. Alle deelnemers aan deze reis en vooral Jorge en Gladys: bedankt!