Zaterdag 19 mei 2012
Maiori – Vettica Maggiori – Positano – Maiori
Om half acht ontbijten we en om half negen is het verzamelen in de hal geblazen.
Ik hoor dat het afscheidsmaal niet gaat plaatsvinden in het beoogde restaurant omdat …(?), maar in het restaurant …(?). Tja, in deze lawaaierige hal kan ik de helft niet verstaan. Het is ook niet belangrijk, want wij gaan toch niet mee. Ik denk dat het voor mensen met een prima gehoor moeilijk is, om zich voor te stellen dat mensen met een gehoorprobleem veel tekst niet kunnen verstaan.
Even later vertrekken we met onze eigen bus naar Vettico Maggiore. Over die rit doen we veertig minuten. Ter hoogte van Amalfi ligt de Nautica voor anker. Het is een cruiseschip en de passagiers zullen aan het ‘passagieren’ zijn. Je moet ervan houden en hierbij de link: www.cruise-deluxe.nl/In Vettica Maggiore staat een bord en een kaart.We gaan wandelen naar Positano over de Sentiero Degli Dei (Pad der Goden). Het is de afsluitende wandeling van deze reis en naar verluidt ook de mooiste. In elk geval is het prachtig weer en een T-shirt volstaat (om de plaatselijke bevolking niet te shockeren dragen we er een broek/rok bij en wandelschoenen). We gaan meteen van start. We zitten hier al op 650 meter hoogte, daar hebben we niets voor hoeven doen. D.H. Lawrence (schrijver 1885-1930) schreef dit leuke stukje. We dalen eens wat (naar 550 meter) en dan stijgen we weer eens een stukje. Over het algemeen is het lopen hier een eitje! Daarom kunnen we mooi om ons heen kijken en van de natuur genieten. Nou, het is hier prachtig! De muren staan er al, nu nog het dak en de kozijnen. Dit lijkt me een ideale locatie voor een B&B.Zoals gezegd, het is hier prachtig.

Blieft u nog een schaaltje ambrozijn? Of toch liever een beker nectar?
Dit is de ‘Villa der Goden’. De website is een beetje wazig (www.villadeglidei.com/), een telefoontje is misschien een beter idee. Het dorp Nocelle ligt hier niet zover vandaan.

In Nocelle nuttigen we in een klein restaurantje de espresso. We zitten hier op 439 meter hoogte en we hebben er 6.17 kilometer opzitten. Vanaf het terras hebben we een mooi uitzicht op Positano. Hier zijn we alweer een stukje verder. En hier is Positano al dichtbij. Dit huisaltaar kan wel een sopje gebruiken. Hier zitten we op 210 meter boven Positano. Met dit soort aanwijzingen kan het bijna niet missen. Ik werp even een blik achterom, het laatste gedeelte van de route ging uiteraard weer over trappen. Er zijn hier nog vele wandelmogelijkheden. Ik zou zeggen, maak er eens een track van en zet die op internet. Positano is een echt toeristisch stadje. Kralen zijn er te koop en spiegeltjes. Of nee, dat niet, maar wel aardewerk, kleding en snuisterijen. Zoals bekend, wij zijn (gelukkig) klein behuisd en we zitten vol. Positano is bereikbaar met de veerboot, dat is wel zo makkelijk. Als ik goed kijk, het strand (ook onder de parasols) is aardig bezet. Ook daar moet je van houden. OK, ik werp nog een laatste blik op de Amalfikust en daarna lopen we naar de bus. Tegen half vijf zijn we weer in Maiori. Sowieso hebben we een prachtige wandeling achter de rug. We douchen en kleden ons om. Daarna beginnen we vast in te pakken, morgen gaan we naar huis.
Tegen zevenen lopen we naar hetzelfde restaurant van de eerste en tweede avond.
We beginnen met een gedeelde salade en daarna ga ik voor de pizza 4-stagioni en drink er dezelfde Ravello bij.Dit keer krijgen we een ander tafeltje en even later begrijp ik waarom. Er is vanavond voetbal op de TV (Champions League, als ik het goed begrijp) en een hele horde Italianen neemt plaats. Bayern München speelt tegen Chelsea. Geen Italiaans team dus, vandaar dat ze de wedstrijd onderkoeld tot zich nemen. We zijn voor ons tweetjes €35,- kwijt.
Op de terugweg naar het hotel maak ik nog een foto van de plaatselijke kerk.