Woensdag 5 oktober 2016
Canillas de Albaida – Granada – Alhambra – Canillas de Albaida
Zoals bekend is het vandaag de vrije dag van Mick. Dat moet kunnen uiteraard.
Dat betekent dat ook de groep vrijaf heeft. Orchideetje en ikzelf hebben gekozen voor een bezoek aan Granada met het wereldberoemde Alhambra. We zijn daar al eerder geweest, maar dat dateert al van vele jaren geleden. Helaas is het niet gelukt om on-line tickets voor het Nasrid paleis te scoren. De tickets waren voor 5 oktober uitverkocht. Tja, UNESCO heeft bepaald dat er slechts 300 personen per halfuur naar binnen mogen. In totaal worden er maximaal 6.500 tickets per dag verkocht. Djoser gaf de tip om via het hotel tickets te bestellen, maar helaas ook de uitbaters van het hotel moeten naar de site (http://apc.ticketmaster.es/nav/landings/en/mucho_mas/entradas_alhambra/entradas.html?utm_campaign=ALH-weboficial&utm_source=alhambra-tickets.es&utm_medium=link&canalMB=ALH) om tickets te bestellen. Dat schiet dus niet op. Nou ja, we gaan toch, mogelijk zijn er aan de kassa nog tickets te koop.
Omdat de taxi om 08.00 uur is besteld staan we tijdig op. Helaas voel ik mij niet 100%.
Ik heb buikpijn en ben misselijk. Toch ga ik het proberen. Orchideetje bereidt thee op de kamer en ik eet er een aantal ontbijtcrackers bij op. De uitbater van het restaurant heeft beloofd dat hij het ontbijt eerder dan gebruikelijk gaat neerzetten, maar dat ontbijt laat ik voor wat het is. Iets voor achten lopen we naar de supermarkt om nog wat inkopen te doen. Voor het eerst is het bewolkt en 17.5 graden in de plus. Om vijf voor acht komt Maria (http://taxicanillas.com/indexing.html) met haar Seat Alhambra (hoe toepasselijk) voorrijden. Gelukkig rijdt Maria rustig en soepel naar de kust, want de weg slingert hier onbedaarlijk. Daarna nemen we de N-340 en draaien daarna linksaf het binnenland in over de E-902. Gelukkig slingeren deze wegen een stuk minder. Trouwens, gisteravond zag ik op mijn iPad dat er nog tickets te koop zijn aan de kassa, maar ja, om die laatste tickets te bemachtigen moet je al voor achten in de rij staan. Sowieso was online bestellen niet mogelijk. Tja, jammer, het is niet anders. Mettertijd moeten we maar weer eens terug (en dat is geen straf). Na zo’n anderhalf uur rijden bereiken we het Alhambra. Ik vermoed dat Maria deze rit wekelijks maakt, maar de conversatie gaat moeizaam, ze spreekt weinig Engels. We spreken af dat ze ons om halfvijf weer ophaalt.
Trouwens, de bewolking van vanmorgen is opgelost en het begint alweer aardig warm te worden.
Waar begint de rij eigenlijk? Het ziet er bij de ingang enigszins chaotisch uit. Ok, we sluiten aan en na een half uurtje (dat is vlot voor het Alhambra) staan we voor het loket. Tja, de kaartjes voor het Nasrid paleis zijn uitverkocht, daar was ik al bang voor. Wel zijn er nog kaarten voor de tuinen beschikbaar om 14.00 uur. Zit er op de tuinen ook al een tijdslot? Ok, we rekenen €7,- p/p af. Zullen we eerst naar de stad? Zo te zien op de plattegrond is dat hier vlakbij. Nou, die plattegrond deugt niet erg, we lopen er een half uur op.
Eerst maar naar de kathedraal, die schijnt heel bijzonder te zijn. Nou, een duidelijke toelichting in het Spaans, dat schiet lekker op. Op Wikipedia vind ik dat de kathedraal is gebouwd tussen 1505 – 1704. Het is een zeer groot gebouw met z’n lengte van 115 meter en breedte van 67 meter. De opdracht kwam van Isabella van Castilië en van haar man Ferdinand van Aragon. We lopen om de kathedraal heen, de ingang is nogal verstopt.
De kathedraal staat midden tussen de huizen en ‘toont’ niet echt. Ben ik vergeten om een foto te maken van de zuidwestelijke gevel? Ik ‘leen’ hem maar van Wiki. We gaan naar binnen, normaal is de toegang €5,- maar nu is het gratis. Ok, ik snap het, een gedeelte van het interieur is afgezet met hekken die voorzien zijn van ondoorzichtig plastic. Er is iets gebeurd of er staat nog iets te gebeuren. Sowieso is het druk in de kerk. Ik maak een aantal foto’s van het interieur. Eerst het schip in fish-eye en dan steeds dichterbij. Er zijn twee orgels uit de 18e eeuw. Het Priesterkoor ook weer van overzicht naar detail. En dan een aantal zijkapellen en een doorkijkje. In de Koninklijke Kapel zijn de graftombes van Ferdinand en Isabella (ik meen links) en van hun dochter Johanna de Waanzinnige en haar man Philips de Schone te bewonderen.
Ik meen dat deze laatste twee er toch iets knusser bijliggen dan de ouders van Johanna. Nog een bovenaanzicht van Ferdinand en Isabella. Hoewel, zo te lezen liggen ze hier niet echt, maar in de crypte.
Oh ja, daar is de crypte, daar vragen ze €4,- p/p voor. Er mogen geen foto’s worden gemaakt, dat zou de grafrust verstoren, maar ansichten zijn er wel. Nou, we hebben het gezien, zeker indrukwekkend.
Het is bij twaalven. Tijd voor de KMA. Ik houd het bij een beker thee, want ik voel mij bepaald ‘hangerig’.
Hm, ik stel voor om zo meteen een taxi te zoeken, want ik zie er tegenop om een halfuur (bergop) naar het Alhambra te lopen.
Kijk eens wat een mooi monument! Het stelt Isabella voor gezeten op haar stoel en Columbus, u weet wel, hij is bekend van het ‘ei van Columbus’. En nog zowat, maar dat wil me niet direct te binnen schieten. Wat ziet mijn oog? Een minibus waar ‘Alhambra’ op staat. Is dat een busje waar iedereen gebruik van kan maken? Inderdaad, en voor €1,20 p/p worden we in acht minuutjes bergop naar het Alhambra gereden. Hm, we mogen de tuinen nog niet in en moeten wachten tot twee uur. Maar… om tien voor twee mogen we erin. Dus toch een tijdslot!
Het Alhambra is een groot complex! Even in het kort de geschiedenis.
Het Alhambra (het Rode Kasteel) werd in de 14e eeuw gebouwd door de Moorse emir Mohammed ibn Nasr als paleis. Volgens de heersers van de dynastie van de Nasriden moest het Alhambra een weerspiegeling zijn van de hemel op aarde. Het werd briljant gebouwd met eenvoudige materialen zoals hout, tegels en stucwerk. Het is niet één, maar een hele reeks gebouwen verscholen achter schitterende verdedigingswerken.
Zoals bekend hebben wij kaartjes voor de tuinen en het zomerpaleis dat bekend staat als de ‘Generalife’. Eerst maar twee plattegronden. Van de tweede plattegrond doen we dus de rechtse (rode) wandeling. Kijk, ze zijn de coniferen aan het snoeien, maar nu even niet. Oeps, warm klusje want de temperatuur is goed in de plus. Dit valt niet meer in de categorie ‘vijvers’, maar in de categorie waterpartijen. In eerste instantie is het Alhambra gebouwd als fort, dit zullen ongetwijfeld delen van de muur zijn. Eigenlijk is het helemaal niet druk. De bloemperken staan er mooi bij. Links zijn ze al aan het snoeien geweest, rechts moet nog. Hoeveel tuinlieden zouden ze hier in vaste dienst hebben? Tweemaal een waterpartij, maar eigenlijk is het hetzelfde stekje. Het staat goed vol met planten, maar onkruid krijgt zo geen kans. Dit is de Patio de la Acequia. En vanuit het gebouw, de Sala Regia, kijk je uit op de muren rond het Alhambra. In de Sala Regia zijn de muren en de pilaren bewerkt, maar in het paleis van Nasrid is dit vele malen mooier gedaan. Deze foto’s zijn gemaakt vanuit de Sala Regia. En het uitzicht over Granada is ook niet verkeerd. En het uitzicht over de hoogste tuinen is ook prima. Hier zijn we weer op de terugweg en achterwaarts maak ik een foto over de hoogste tuinen. En opnieuw uitzicht op het Alhambra. Hier is de toegangsweg naar het Nasrid paleis. We laten het hierbij, het is bij drieën en we zijn uitgedroogd. Net buiten de ingang bevindt zich een restaurant waar ik thee bestel. Ruim op tijd staan we op de afgesproken plek en 16.25 uur komt Maria aanrijden. Wat zou ze vandaag gedaan hebben? Ok, we doen er weer anderhalf uur over en tegen zessen zijn we weer ‘thuis’.
Ik heb het wel gehad. In eten heb ik totaal geen trek, wel in een douche. Orchideetje gaat wel eten en neemt een salade voor mij mee. Dat gaat er wel in, met een beker thee.
Ik kruip erin, ik hoop dat ik mij morgen beter voel.