Vrijdag 20 oktober
Aankomst Caïro per nachttrein
Om zeven uur bereiken we Caïro. Kijk, dit was onze trein. Waarschijnlijk hebben ze hem tweedehands overgenomen.Om 07.20 uur stappen we in de bus en rijden naar, nee, niet naar het Nationaal Militair Museum.Maar naar de moskee van Mohammad Ali Pasha. Daar zijn we om tien over acht. De intree bedraagt EGP300,- p/p per creditkaart te voldoen.Eerst enige algemene informatie.De Mohammed Ali Moskee Pasha, ook wel de Alabaster Moskee genoemd, is de bekendste moskee van de Egyptische hoofdstad Caïro. De moskee is gebouwd op oude mammelukse gebouwen in opdracht van Mohammed Ali Pasha tussen 1830 en 1848.
De moskee is in stijl van de Ottomaanse architectuur gebouwd op de top van de Citadel in het oostelijke en islamitische gedeelte van Caïro. Het is de grootste moskee gebouwd in de eerste helft van de 19e eeuw en zijn silhouet en twee minaretten maken het de best zichtbare moskee in Caïro. De moskee is gebouwd ter herinnering aan Tusun Pasha, de oudste zoon van Mohammed Ali die in 1816 is overleden.
De moskee werd pas afgemaakt tijdens het bewind van Said Pasha in 1857. De architect was Yusuf Bushnak uit Istanboel en is gemodelleerd naar de Yeni Cammi Moskee uit deze stad.
Voordat de moskee af was, werden de Alabaster panelen van de bovenste muren weggehaald en gebruikt voor de paleizen van Abbas I. Deze panelen werden vervangen door hout dat zo werd geschilderd dat het leek op marmer. In 1899 ontstonden er scheuren in de moskee en er werden een aantal oppervlakkige reparaties uitgevoerd.
Later werd het zo gevaarlijk dat Koning Foead I in 1931 de moskee volledig liet renoveren. De renovatie werd afgerond door koning Faroek in 1939.
Mohammed Ali Pasha was begraven in een tombe gemaakt van marmer uit Carrara gelegen op de binnenplaats van de moskee. Zijn lichaam werd van hier verplaatst naar Hawsh al-Basha in 1857.
De moskee is gebouwd met een centrale koepel omringd door vier halfronde koepels.
Het totale oppervlak van de moskee is 41×41 meter, de diameter van de centrale koepel is 21 meter en 52 meter hoog. De twee minaretten zijn in Turkse stijl gebouwd met twee balkons met daken op de kegels. Deze minaretten bevinden zich aan de westelijke zijde van moskee en zijn 82 meter hoog. Het gebruik van deze stijl, die voorbehouden was aan Ottomaanse Sultans, was om een onafhankelijk Egypte te promoten.
Het belangrijkste materiaal is kalksteen, maar de onderste verdieping en het voorhof waren tot 11,3 meter hoog gemaakt van alabaster. De buitenkant is erg grof en hoekig bewerkt en is ongeveer vier verdiepingen hoog tot de met lood bedekte koepels. De Mihrab op de zuidoostelijke muur is drie verdiepingen hoog en bedekt met een halfronde koepel.
Er zijn op de tweede verdieping twee arcades met koepels erop op kolommen gebouwd. Hoewel er drie ingangen zijn, is de gewoonlijke ingang door de noordoostelijke poort.
Er is een koperen klok op de noordwestelijke riwak. Dit was een cadeau van Koning Louis Philippe van Frankrijk in 1845. De klok werd geruild met de obelisk die stond bij de Luxortempel maar nu staat op Place de la Concorde in Parijs.
Het interieur heeft een oppervlakte van 41×41 meter en het geheel geeft een groots gevoel van ruimte. Dit wordt mede veroorzaakt door het gebruik van koepels op twee verschillende niveaus. De centrale koepel bestaat uit vier krommingen die allen rusten op enorme pijlers. De koepels zijn geschilderd en opgesmukt met motieven en reliëfs.
De muren en pilaren zijn bedekt met alabaster tot een hoogte van 11 meter.
De moskee heeft twee minbars. De originele minbar is de grootste van de twee en is gemaakt van verguld hout. De kleinere minbar is gemaakt van marmer. Dit was een geschenk van koning Faroek van Egypte in 1939.
Trouwens, het is hier ongelooflijk druk! De moskee staat zeker als highlight aangemerkt in de Lonely Planet. Maar… inderdaad heel bijzonder!Het uitzicht mag er wezen!Nog een laatste foto van de moskee Mohammad Ali Pasha.We rijden naar het (oude) Egyptisch museum. Daar zijn we even na halftien. Ze zijn aan het verhuizen naar een nieuw museum en het was ongewis of het oude museum momenteel open is. ‘Inshallah’, zei Hassan een paar dagen geleden. Maar… het is open, de entree bedraagt EGP300,- p/p en afrekenen met de creditkaart. Het is nog druk ook!Het Museum der Egyptische oudheden in de Egyptische hoofdstad Caïro, bij het grote publiek bekend als het Egyptisch Museum, is met 136.000 Oud-Egyptische items ’s werelds grootste Egyptologisch museum. Nou, ik ben benieuwd! Ik laat de foto’s en de teksten voor zichzelf spreken.
Het masker van Tutankhamun is natuurlijk hét hoogtepunt van deze reis. Foto’s maken mag sinds enige tijd niet meer (ik begrijp wel waarom), maar er staan genoeg foto’s op internet, dus daar ‘leen’ ik er eentje van. Ik moet zeggen, dit masker ‘doet’ mij wel wat.
Ik krijg de indruk dat ‘Toeti’ mij gewoon aankijkt, alsof hij kennis wil maken. Ik sta geruime tijd naar zijn ogen te kijken.Ok, het museum is gedateerd, maar er hangt wel een speciale sfeer. Het is rommelig, maar ze zitten ook midden in een verhuizing. Ik begrijp dat het museum gerenoveerd wordt en dan weer wordt ingericht met Egyptische oudheden. De opslag schijnt meer dan vol te staan. Mettertijd moet je dus twee musea bezoeken. Wie weet komt dat er nog een keer van.
Tegen halftwaalf bereiken we de museumshop. U ziet, het is druk.Het masker van Tutankhamun is te koop voor zowat 10 euro. Tja, als je Egyptische godheden verzamelt kun je hier ook terecht.Hassan brengt ons naar een restaurant in de Koptische wijk. Orchideetje voelt zich niet goed en blijft in de bus. Een soepje en rijst, nou, het kan niet op.Oh wacht, er komen borden met gebarbecuede vleesjes aan. Dat gaat er wel in!Tegen tweeën zijn we uitgegeten. Ik betaal Hassan €10,- voor deze lunch, dat is toch bepaald goedkoop. We gaan de Saint George Church bekijken. Is dit de ingang? Dat kan ik mij niet meer herinneren.We lopen over een begraafplaats.De huidige kerk van St. George (Mar Girgis) is gebouwd aan het begin van de 20e eeuw, hoewel het origineel al in de 10e eeuw werd opgericht. Deze Koptische christelijke kerk heeft een kenmerkende stijl en is gebouwd boven op een ronde Romeinse toren; het is de enige ronde kerk in Egypte. Het donkere interieur is een sfeervolle plek vol wierook met zonnestralen die door glas-in-loodramen naar binnen filteren.
Hm, eigenlijk zijn het twee kerken, hoe dat nu precies zit kan ik me ook niet meer herinneren.Ai, we zijn moe! Verder is het natuurlijk weer loeiheet. Een bezoek aan de synagoge laten we schieten. Ook de in de reisbeschrijving genoemde bezienswaardigheden – Ibn Tulun, de al Rifai en de Sultan Hassan-moskee – laten we voor wat ze zijn. We stappen in de bus en rijden naar ons hotel. We rijden hier zeker door de Islamitische wijk.Dat is weer het Cosmopolitan. Hm, wat is dit nu weer voor een kamer? Er zijn niet eens stoelen, alleen een krukje. Het meubilair komt denk ik van de kringloop. Nou ja, ’t is maar voor één nacht. Wifi doet het natuurlijk ook niet. Hm, ik moet voor onze vliegreis elektronisch inchecken, laat ik eens vragen of dat op de receptie mogelijk is. Det valt me mee, achter de receptie is een kantoortje en daar staat een overjarige computer met een zwart-wit beeldscherm. Snel is hij niet, maar het inchecken lukt en de printer doet het ook nog. Uiteraard zwart-wit, maar de tekst is goed leesbaar. Bedankt!
Op de kamer bereiden we thee en nuttigen het bewaarde ontbijt. De TV krijg ik na lang proberen aan de praat, maar er is slechts één zender beschikbaar. Hm, een praatprogramma in het Arabisch, dat schiet ook niet op. Douchen en vroeg naar bed.
Als laatste de GPS-track. Waypoint 037 is de Koptische wijk en 020 hotel Cosmopolitan.