Zaterdag 23 mei 2015
Steenwijk – Norg
Om acht uur staan we op. We hebben hier heerlijk rustig kunnen slapen.
Om half negen genieten we een uitstekend verzorgd ontbijt. Daarna hangen we de fietstassen aan de fietsen en gaan op weg. Al snel zitten we weer op de route, steken de A32 over en komen terecht op het Kamperzand. Hier staat een informatiepaneel betreffende WO-II. Ik begrijp dat de gedenksteen een eind verderop is gesitueerd, daar gaan we niet kijken. Het Kamperzand is in gebruik als Militair Oefenterrein. Ik zie een wit-rode sticker, er moet hier een LAW lopen. Welke ook alweer? Ik zal hem ongetwijfeld gelopen hebben. Dit is de achterpoort van de Johannes Post kazerne. Deze kazerne is tot heden in gebruik door Defensie. Het mag wel een wonder heten! Twee dames op de fiets (met tassen), een enkele ATB’er, maar verder zien we geen mens. Het is 11 graden in de plus, maar het is goed te doen. Hier in de bossen hebben we van tegenwind geen last.
In de omgeving van de Havelterberg staan twee hunebedden. Van de eerste hunebed is de ingang goed te zien en ook de dekstenen. Van de tweede hunebed is wat minder overgebleven. Toch altijd imposant! Zomaar een paddenstoel (die wel een sopje kan gebruiken). Geen van de genoemde plaatsen doen we aan. Zoals gezegd, druk is het beslist niet op het fietspad. En ook de watersijsjes laten het afweten. Zou dit huis nog bewoond zijn? De tuin mag weleens een goede beurt krijgen. Hier was tijdens WO-II een onderduikershol ingericht. Helaas kwam de SD erachter, de onderduikers werden gearresteerd en afgevoerd naar concentratiekampen waar zij op één na omkwamen. Eén van de onderduikers is gefusilleerd in kamp Vught.
De informatieborden zijn slecht leesbaar door een te kleine letter en door dauw. Het originele onderduikershol is door de SD opgeblazen, dit is een replica. Zo’n spiegelende boom over een kreekje heeft wel wat. We zijn al een aantal zogeheten ‘Rustpunten’ voorbijgefietst en nu zien we ‘de Wapser Herberg’. Tja, we hebben vanmorgen uitgebreid ontbeten en (nog) geen trek in KMA. Verder maar weer. We fietsen door het boomloze stroomdal en hebben een handval kilometers regenwind.
Iets verder steken we het heidegebied van het Drents- Friese Wold over. Die bolletjes wol zijn inderdaad schapen. En nog iets verder begint het te heuvelen. Ik ken dit gebied, ik heb het doorkruist tijdens het lopen van het Drenthepad. Tegen twaalven komt de zon een beetje door en stijgt de temperatuur naar 13 graden in de plus. Een half uurtje later bereiken we het buitencentrum van het Drents- Friese Wold met daaraan verbonden de Brasserie IJgenweis. Hier zijn we al eens eerder geweest en hebben toen een wandeling gemaakt. Nu gaan we aan de koffie/thee, in Appeltaart heb ik geen trek. Na een half uurtje stappen we weer op. Het duurt niet lang of we bereiken de zuidrand van Appelscha. Ik ken dit van het Drenthepad. Horeca is hier in ruime mate voorhanden, maar wij fietsen door in oostelijke richting. Aan het eind van Appelscha slaan we linksaf en fietsen langs de Opsterlandse Compagnonsvaart in noordwestelijke richting verder. Toentertijd op de lagere school moesten we deze Compagnonsvaart op de ‘blinde’ kaart kunnen aanwijzen. Ik dacht toen aan een vaart ter breedte van het Noordzeekanaal (waar ik toentertijd woonde). Nou, ’t is maar een onbeduidend kreekje. Door kleinschalig akkerbouwgebied fietsen we verder in noordoostelijke richting. ’t Is niet erg warm, maar we treffen het toch wel met het weer. Aan de zuidrand van het Fochteloërveen staat een uitkijktoren. We moesten er wel een eindje voor omfietsen over een bospad, maar dit slaan we natuurlijk niet over. Sowieso is het een apart geval. Van bovenaf hebben we een mooi uitzicht over het Fochteloërveen. Hoe ik ook tuur, watersijsjes zie ik niet. We zijn weer aangeland op de begane grond, ook hier geen watersijsjes. Wel een watermeter, dat is ook wat waard. Natuur is natuurlijk erg mooi, maar er zou iets te zien of te doen moeten zijn. We nuttigen nog een banaan op een bankje. Uit de wind en in de zon is het goed toeven.
We naderen Norg, zomaar een leuk huis. En hier fietsen we langs de stellingmolen De Hoop uit 1857. Het is een korenmolen en op vrijwillige basis in bedrijf. Iets verder staat nog een korenmolen, ‘Noordenveld’ genaamd uit 1878. Tegen vieren zijn we in het centrum van Norg bij hotel Norg. We hebben er 62 kilometer opzitten. We worden meer dan hartelijk ontvangen door de jonge uitbater. Hij vraagt of we voor de ‘Worteldagen’ naar Norg zijn gekomen. Nu had ik onderweg al een aantal posters gezien voorzien van de tekst ‘Worteldagen’. Ik dacht al, wat is dat nu weer. Het blijkt dat ‘studenten’ van diverse kunstopleidingen gedurende de pinksterdagen een aantal voorstellingen verzorgen. Ach, zoiets als Oerol op Terschelling begrijp ik. We rekenen meteen de kamer af (€82,-), dan hebben we dat vast gehad. Dat doen we met pin, want de uitbater heeft liever niet teveel contant geld in huis. Je weet maar nooit natuurlijk.
We krijgen kamer 6 en dat blijkt een ruime, mooie kamer te zijn. De fietsen kunnen naar de berging opzij van het hotel. ‘Het wijst zichzelf’, zegt de uitbater, want inmiddels komen zich nog een aantal gasten melden. Eerst gaan de fietstassen naar de kamer en dan brengen we de fietsen naar de berging. Dat wijst zichzelf inderdaad.
Als we over het pad langs het hotel teruglopen zie ik tot mijn verbijstering een ‘verwarde man’ staan. Hij heeft zijn ogen dicht en prevelt onduidelijke teksten. Soms slaakt hij een ijzingwekkende kreet. Hij is niet echt blind, want een blinde – ik ken er genoeg – beweegt zich anders. We kunnen er niet langs, hij blokkeert het pad. Ik krijg het koud en warm tegelijk! Dit gaat niet goed aflopen! Opeens draait de man zich naar de schutting, pakt de blaadjes van de klimop tussen zijn vingers en prevelt weer onverstaanbare teksten. Ik kan er langs, maar meteen draait hij zich weer om en blokkeert Orchideetje de weg. Zij is doodsbang, dat zie ik meteen. Ik doe een stapje richting de verwarde man. Ik draag mijn zware Meindl wandelschoenen en vanaf deze locatie kan ik de linkerbuitenkant van zijn knie keihard raken. Zou hij gewapend zijn met een mes of misschien een schroevendraaier of zoiets? Ik neem mij voor geen risico te lopen en hem meteen als hij neergaat voor zijn hoofd te schoppen. Daarmee schakel ik hem definitief uit!
De verwarde man draait zich weer om naar de klimopblaadjes en nu kan Orchideetje er langs. Snel lopen we naar de receptie, maar daar is geen mens te zien. Op naar de kamer. Zullen we eerst douchen of meteen naar het restaurant lopen? Nu begrijp ik van Orchideetje dat het restaurant van het hotel tot 20.00 uur gereserveerd is. Dat had ik niet verstaan met mijn slechte oren. We moeten dus buiten de deur eten, nou dan gaan we meteen op stap.
We lopen langs de (onbemande) receptie en bij de buitendeur speur ik links en rechts de straat af naar de verwarde man. OK, ik zie hem niet, dat scheelt een confrontatie. Zou hij al opgepakt zijn?
Aan de Brink staat de Margarethakerk uit de 13e eeuw van de Protestantse Gemeente. We zijn net te laat voor een bezichtiging. In hotel restaurant Karsten heb ik tijdens het Drenthepad de KMA genuttigd. Zullen we hier de warme maaltijd genieten? Het interieur is nogal gedateerd, herinner ik mij. We kijken nog even verder. Kijk, Monte Giove ziet er prima uit. En ook binnen is het pico bello, om in Italiaanse sfeer te blijven. We bestellen als voorafje ‘Focaccia’, dat is Italiaans brood met knoflook en olijfolie. Ai, gewoon prima. Daarna komt de bestelde Scaloppa della casa door. Het is verse biologische varkenshaas met dagverse saus. Nou, ze weten het wel te omschrijven, maar ’t is inderdaad bijzonder lekker. Het begeleidende rode huiswijntje smaakt er goed bij. Ik besluit met Semi Freddo, ijs met cake. Dat smaakt ook prima. OK, we zijn de hele dag buiten geweest, dat maakt hongerig en dorstig. Sowieso is dit restaurant – met zijn vakkundige, iets oudere obers – een aanrader. De rekening bedraagt €58,80 en daar doen we wat bij.
Tegen zevenen zijn we weer in ons hotel, ook ditmaal schittert de verwarde man op straat door afwezigheid. Op de kamer bereiden we thee, kijken nog even naar de TV en verder lees ik nog wat op mijn iPad.