Donderdag 22 november 2007
Wadi Rum – Akaba
De koks hebben het ontbijt klaar gezet. Koffie en thee, gekookte eieren, Turks brood, smeerkaas en nog zo wat. Het is simpel, maar lekker en in elk geval voedzaam. Na het ontbijt loop ik een rondje, het zonnetje staat er nu goed op. Ik zie dat er heel wat tenten staan, hier is capaciteit te over. Ergens staat een allesbrander. Zou dit een origineel bedoeïenenkacheltje annex fornuis zijn? De bus staat intussen voor de tentdeur, en tegen negenen gaan we op weg naar Akaba. Het is nog geen uur rijden en de rit gaat voornamelijk door de woestijn. Onderweg zien we de enige spoorlijn van Jordanië. Aan personenvervoer doen ze hier niet, dit spoor wordt alleen gebruikt door de fosfaatindustrie. Akaba ligt aan de Rode Zee en is de enige havenplaats van Jordanië. Er is een vliegveld en er wonen en werken 70.000 mensen. Veel regen valt er niet, zo’n 28 mm per jaar. We gaan eerst naar het hotel, gelukkig zijn de kamers beschikbaar. Vanuit de hotelkamer maak ik deze foto, zo te zien staan er hier meerdere hotels. Rond elf uur verzamelen we in de lobby en wandelen met Hamdan richting haven. Onderweg zie ik een moestuincomplex. Nostalgie, vroeger heb ik ook een moestuin gehad. De bestelde bootjes – met glazen bodem – liggen voor ons gereed. Het instappen is wat lastig, maar dan gaat het gas erop. Achterom kijkend verdwijnt het strand. Rechts van ons ligt Eilat, dat is Israëlisch gebied. Iets verderop ligt Egypte. Het is toch niet waar? We passeren de Deutschland! Dit is het schip van de Duitse serie ‘Das Traumschiff’. Op dit schip speelt de Duitse versie van ‘Love Boat’. Wat doet dat ding hier? Dit schip is ook nog in juli 2000 in de publiciteit geweest, aangezien 97 Duitsers een cruise hadden geboekt vanaf NYC. Om het in sfeer te houden, gingen ze met de Concorde vanaf Parijs naar NYC. Helaas stortte de Concorde al na tien kilometer neer.
In totaal kwamen er daarbij 113 mensen om het leven. Onze schipper houdt het gas er vol op, het is bijna een uur varen naar het strand waar we gaan snorkelen. Even verderop ligt de Maersk Sealand Durban. Het is een containerschip, dat lijkt me duidelijk. Ik tel 13 containers in de breedte, ik meen dat de grootste containerschepen nu al 22 containers in de breedte aankunnen. Ze zijn druk aan het laden en tegelijk aan het lossen. Ach, alles gaat met de computer, uit het hoofd is dat geen doen. Ondertussen varen we boven koraal. Zelf kunnen we dat door de glazen bodem goed bekijken, maar mijn digitale camera kan er geen chocola van maken. We varen voorbij een hotel, ik zie wat mensen in het water. Verder lijkt het me niet dat er hier veel te beleven valt. Tegen half een komen we aan bij ons strandje. Er staat nogal wat branding, maar dat komt omdat er zojuist een grote veerpont langs kwam. En dan gaan we snorkelen. Tja, mijn camera kan niet zo goed tegen water, dus ik probeer maar geen onderwateropnames te maken. Ach, iedereen kent dat wel van de natuurfilms, het is prachtig. In allerlei vormen en kleuren laat het koraal zich bewonderen. En er tussendoor zwemmen vissen die je normaal in een tropisch aquarium ziet. Dan te bedenken dat koraal eruit ziet als een plant, maar dat het toch echt diertjes zijn. Kwetsbaar zijn ze ook nog, gevoelig voor vervuiling en temperatuurs veranderingen. Ondertussen wordt op het strand de maaltijd bereid. Vis – van de markt – wordt gebarbecued. Dat duurt natuurlijk even en pas tegen half drie kunnen we lunchen.
Ik ga bijna van de graat. Een uurtje later varen we weer terug en tegen dat we in Akaba zijn gaat de zon in Israël onder. Dat levert fraaie beelden op. Even na vijven zijn we weer in het hotel. We maken eerst maar koffie en thee, de benodigdheden staan op onze kamer. Daarna gaan we de stad in, altijd leuk. We lopen de markt over en kopen daar een streng knoflook. Dat doen we bij de derde groenteboer, dat is de goedkoopste en zijn waren zien er vers uit. Wat me opvalt, de muezzin roept vanaf de minaret op tot gebed, maar het gewone leven gaat gewoon zijn gangetje. Is men in Akaba wat minder strikt in de leer? Of speelt hier iets heel anders? Ik heb geen idee. We eten nog een hapje, veel trek heb ik niet gezien onze late, maar uitgebreide lunch. Redelijk op tijd zijn we weer op de hotelkamer. Ik zet de TV aan en zap langs de zenders. Ik blijf hangen bij: FM-hits. Opnieuw verbaas ik mij. Ik zie hier toch zeer erotische filmpjes voorbijkomen. Elke zangeres/danseres laat haar blote buik zien. Dat we in Nederland zo’n zender hebben, is bekend. Maar hier? Tegen tienen kruipen we erin, het is mooi geweest.