Utrechtpad (nov 2007)

Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Utrechtpad van Utrecht naar Renswoude
van
 donderdag 8 november t/m zondag 11 november 2007

Donderdag 8 november 2007
Utrecht – Bunnik
Tegen half twee loop ik naar het station. Het is bewolkt, maar droog met soms een vlagerige wind. Ik pin een kaartje naar Utrecht en ga er daarna even bij zitten. Het is niet koud gelukkig. Tja, de weersverwachting voor de komende dagen is niet best, veel regen, veel wind, mogelijk zelfs stormachtige wind en hagelbuien. We zien het wel, als het te gek wordt dan kan ik er uiteraard een punt achter zetten. We doen dit tenslotte voor ons plezier. De trein komt mooi op tijd binnenstomen en even later zie ik Joke in een deuropening staan. We praten bij en binnen de kortste keren rijdt de trein Utrecht binnen. Als ik in het halletje sta, gaat mijn mobiel. Helaas, twee deelnemers hebben besloten niet mee te gaan, jammer. Aan het begin van de traverse wachten we op Anja, die binnen een paar minuten komt aanlopen. We kunnen van start, we zijn compleet, de andere Joke komt pas vanavond. We volgen de borden ‘Centrum’ in Hoog Catherijne en daarna het bord ‘Godebaldkwartier’. Typisch, in deze hoek van Hoog Catherijne ben ik nog nooit geweest. Via de uitgang ‘Moreelsepark’ lopen we Hoog Catherijne uit. Ik hoop dat we goed zitten, de markering begint pas op de Oudegracht. De Domtoren ligt voor ons, veel dichterbij komen we dit keer niet. De Domtoren is gebouwd tussen 1321 en 1382. De Oude Gracht, we zitten inmiddels op de route. Het blad van de Platanen is er zo goed als af. Het voordeel is dat je dan de grachtenpanden kunt zien. Trouwens, wat is het bij de werven een rommeltje, hier zou de gemeente moeten optreden. Hier ziet het er meteen al een stuk netter uit, tja, die vastgeketende fietsen aan de bruggen horen er zo’n beetje bij. We steken de Stadsbuitengracht over. Ik loop bijna verkeerd, al die grachtjes lijken op elkaar, maar het is eerst links en daarna pas rechts het jaagpad op langs de Kromme Rijn. De echte stadsdrukte hebben we gehad, het is vlotter gegaan dan verwacht. We lopen onder de N222 door, tjonge, ik moet zowat op mijn knieën, zo laag is het viaduct.Nu wordt het al echt landelijk. Aan de overkant van de Kromme Rijn ligt het voetbalstadion ‘Galgenwaard’, de thuishaven van het roemruchte FC Utrecht. Daarachter ligt – niet zichtbaar voor ons – de Kromhout kazerne. Hoe zou het daar nu zijn? Verder langs het jaagpad, ik zie me hier al een vrachtboot voortslepen. Nog weer een stukje verder gaan we onder de A27 door en daarmee zijn we echt buiten de stad Utrecht. Aan de overkant van de Kromme Rijn valt het landgoed Nieuw Amelisweerd te bewonderen. De eerste vermelding dateert al van 1395. In 1808 komt het landgoed voor korte duur in handen van Lodewijk Napoleon. In 1963 wordt het landgoed eigendom van de gemeente Utrecht en na jaren leegstand wordt het in 1973 gekraakt.
Op initiatief van de krakers wordt het huis in 1984 gerestaureerd en worden er 17 appartementen in gemaakt. Hm, je woont hier wel ‘op stand’. Een kwartiertje lopen verderop staat het landgoed Oud Amelisweerd. Dit wordt beheerd door het Centraal Museum in Utrecht. Het huis wordt af en toe opengesteld voor exposities en is meestal ook open met monumentendag. Weer tien minuutjes verder komen we bij kasteel Rhijnauwen. De foto is helaas niet al te scherp, dat zal wel komen door een zekere ontroering. In dit kasteel is sinds 1933 een jeugdherberg gevestigd. Tegenwoordig heet dat trouwens ‘Stayokay’, dat klinkt toch een stuk eigentijdser. Tja, wij moeten vanavond in ons tentje de nacht doorbrengen, terwijl je je hier kunt wentelen in luxe. Volgens mij gaat het nog stormen ook, de wind trekt aan!
Als Joke of Anja mij voorstellen om hier de nacht door te brengen zeg ik geen nee, maar helaas, ik hoor niets in die richting. Verder maar weer. Iets verderop staat de Hofstede Rhijnauwen. Het begint te regenen, gelukkig hebben we de wind in de rug, dat scheelt. Tegen vijven lopen we ter hoogte van Bunnik. Dat is ook te zien omdat we regelmatig iemand met z’n hond zien wandelen. Het begint al te schemeren, het wordt tijd om een ‘stekje’ te zoeken voor de tent. We gaan een brugje over, rechts liggen de huizen met hun tuinen tegen de Kromme Rijn aan.
Hier aan de linkerkant ligt het bosje wat ik op het oog had. Helaas, het is aan de smalle kant en om er te komen moeten we een modderig slootje oversteken. Nee, dit is het niet. Wat te doen? Optie twee is doorlopen naar de spoorlijn en hopen dat het bosgebiedje aldaar niet is omgeven door hekwerk. Nadeel sowieso is de herrie van passerende treinen. Optie drie is terug en dan kijken of we langs de asfaltweg iets geschikst kunnen vinden. Dat laatste doen we. Meteen krijgen we een tegenvaller te verwerken, er staat hier een kantoor van Staatsbosbeheer. Ook staan er vele borden die aangeven dat we hier te maken hebben met ‘kwetsbaar’ natuurgebied. Intussen is het gewoon donker geworden, dat maakt het vinden van een stekje niet gemakkelijker. Toch, wat een geluk, links zie ik een boomgaard met het hek wijdopen. Wij zijn hier gewoon welkom, dat zie je zo.
De rijen perenbomen staan dwars op de weg aangeplant, als we daar tussen gaan staan ziet geen mens ons. Mocht het vannacht gaan stormen, het zijn laagstam perenbomen, daar kunnen onmogelijk takken uitwaaien. Om zes uur zit ik aan de kerriesoep en een halfuurtje later aan de Spaghetteria Al Pesto van Knorr. Dit alles begeleid door een overheerlijke Cabernet Sauvignon Grande Réserve 2005 van Albert Heijn. Deze wijn doet beslist niet onder voor een wijn uit een gerenommeerd wijnhuis. Het regent wel pijpenstelen, het regenwater vormt een meertje op mijn grondzeil. Dweilen dus. Ik trek mijn regenbroek aan, dan kan ik tenminste min of meer in de tentopening blijven zitten.
Na het diner maak ik met gras mijn pan schoon – uiteraard gebruik ik geen bord, dat is voor thuis – en daarna spoel ik de pan om met een restje warm water. Joke belt op, het loopt allemaal wat uit en ze komt morgen. We spreken af om haar onder het viaduct bij de A12 op te pikken. Het is bij achten, bedtijd, en ik kruip in de slaapzak. We hebben vandaag ongeveer 11 kilometer gelopen.