Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Hertogenpad van Breda naar Den Bosch
Vrijdag 22 maart t/m zondag 24 maart 2013Vrijdag 22 maart 2013
Breda – Oosterhout
Tegen negenen loop ik naar het station. Het is zonnig, maar wel staat er een zeer koude wind uit oostelijke richting. Met m’n zes lagen ben ik precies warm genoeg gekleed. Helaas hebben de andere deelnemers afgezegd wegens griepklachten en blessures.Het is niet te geloven, deze wandeling stond vorig jaar al tweemaal gepland. De eerste keer ging hij niet door omdat Djoser de wandelvakantie van Orchideetje en mij had verzet. De tweede keer had ik griep. Nu ga ik dus alleen op pad, weer uitstellen is geen optie. Dan komt het er mogelijk helemaal niet meer van.

Ik hoop trouwens dat de campings open zijn, dat is toch iets vertrouwder dan alleen wildkamperen in het – enge – bos.
OK, de trein is mooi op tijd. Hij zit nog aardig vol ook met voornamelijk studenten. Hoe ik dat weet? Nou, ik heb er gewoon ‘kijk’ op.
Wat ‘schaft’ de Metro? Zou het voornamelijk gaan over de Euro-perikelen op Cyprus?
Ai, het aantal mannen met nierkanker stijgt fors. Ja, ga ons mannen maar even lekker bang maken! Uit Zweeds onderzoek blijkt dat hoge bloeddruk het risico op deze ziekte verhoogt. Ook dat nog, mijn bloeddruk is al een tijdje aan de hoge kant. In Nederland is in de periode 2001 – 2011 het aantal nierkankerpatiënten van 1526 gestegen naar 2174.
De LD50 is vijf jaar. Tja, dat is even defensiejargon, maar het betekent dat na vijf jaar 50% van de patiënten is overleden. Overgewicht, te weinig bewegen, ongezonde voeding en roken zijn andere risicofactoren. Kijk, dat is voor mij positief nieuws. Ik heb nauwelijks overgewicht, dit weekend ga ik 80 kilometer wandelen, ik nuttig gezond voedsel van de firma Knorr en ik rook sowieso niet. Verder heb ik een fles witte wijn in de rugzak.
Daar hebben die onderzoekers het niet over, want alcohol drinken ze natuurlijk niet.
Daar gaan ze ‘beestjes’ van zien door de microscoop. Uit Frans onderzoek weet ik dat het belangrijk is om de warme hap te begeleiden met een goed glas.
Er is een demonstratie(tje) geweest in Rotterdam tegen het bezoek van de Turkse premier Recep Erdogan van Turkije. Alles draait om de Jeugdzorg die een Turks kind (Yunus) bij lesbische ouders heeft geplaatst. Beste Recep, in Nederland discrimineren we niet.
De VVD kijkt tevreden terug op de politietrainingsmissie in Kunduz. Tja, je kunt moeilijk zeggen dat het zinloos en zonde van het geld is geweest.
GroenLinks (Liesbeth van Tongeren) pleit voor vereenvoudiging van boeking internationale treinkaartjes. Nou, dat is me uit het hart gegrepen! Het is inderdaad niet te doen! Ik zou bijna GroenLinks gaan stemmen. Verder wil Liesbeth dat kaartjes verder dan zes maanden vooruit kunnen worden geboekt. Zes maanden? Bij de Duitse Bahn kun je niet verder vooruit boeken dan drie maanden. Dat moet net als bij de Luchtvaart-maatschappijen één jaar worden. Het zal Liesbeth niet meevallen, zelfs in ons kleine Nederland zijn al diverse maatschappijen actief op het spoor. Als je wat verder weg wilt, dan krijg je meteen te maken met Duitse, Belgische, Franse, Tsjechische (en noem verder maar op) maatschappijen. Die willen allemaal hun deel van de koek. Tja, dan ligt kiezen voor het vliegtuig (simpel boeken, maar duurder) voor de hand.
Hm, de tweede uit Nederland afkomstige jihadstrijder is omgekomen in Syrië. Er schijnen ruim 100 Nederlanders in Syrië aan de gevechten deel te nemen. Tja, mijn (gratis) advies is om niet meteen de trein (sic) te nemen naar Syrië, maar eerst een ordentelijke gevechtsopleiding te volgen. De Algemene Militaire Opleiding (AMO) duurt vier maanden en de Functieopleiding (FO) duurt zes maanden. Dat zijn dus tien maanden, maar ik raad aan om daarna nog een maand of zes het geleerde uitgebreid te beoefenen. Dat zijn er dus zestien. Niet toevallig duurde de toenmalige dienstplicht in Nederland zestien maanden. (Toegegeven, voor simpele functies was dat te lang.) Gedurende die zestien maanden moet meteen de Arabische taal tot op een behoorlijk niveau worden geleerd.
De militaire opleiding kan gewoon in Nederland worden gevolgd (http://werkenbijdefensie.nl/krijgsmachtdelen/landmacht/vakgebieden/gevechtsfuncties.html) en je krijgt er nog voor betaald ook! Waar Arabisch geleerd kan worden kan elke Iman vertellen. Nou, succes!
Brinks geldtransporteur is voor de zoveelste keer overvallen. Defensie is aan het inkrimpen (bij de gevechtsfuncties zijn tekorten!), dus ik zie hier wel mogelijkheden.
Dan is er weer het nodige gezeur over de Cito toets. Nou, dat zal wel.
Verder nog wat ‘klein’ nieuws, zoals het ‘leeglopen’ van dorpen. Ik denk dat daar weinig aan te doen is en ook voor LAW-wandelaars is het vervelend dat (super)markten, restaurants enz. in dorpjes gesloten zijn. Uiteraard de nodige pagina’s entertainment, dat sla ik over.
Oeps, geen woord over Cyprus. Ze denken zeker bij de Metro dat het wel overwaait.
Het weer(bericht) ziet er veel beter uit dan aan het begin van de week werd verwacht.
Het zou het hele weekend regenen, maar nu blijft het naar verwachting droog. Wel koud met ’s nachts enkele graden vorst en overdag enkele graden boven nul. OK, een harde koude wind uit het oosten (de richting waarin ik loop), maar de route gaat veel door bos.
In Utrecht gaat het mis. Mijn trein van 10.23 uur is vertraagd en zelfs de trein van 10.08 is nog niet binnen! Daar wacht ik dan maar op.Tja, dat is ook een mogelijk probleem met internationale treinreizen. Als je een geboekte (en betaalde) reservering hebt van een trein in Brussel, Düsseldorf enz. dan mis je die. Je hebt dan meestal een groot probleem!
OK, nu maakt het niets uit, ik wandel alleen en hoef niemand (mobiel) te bellen.
Kijk, daar hangt reclame voor de nieuwe Sony Xperia Z. Het ding is ook water- en stofdicht. Ik heb hem in handen gehad, maar hij is me veel te groot (dus kwetsbaar), veel te duur en hij schijnt stroom te slurpen. Ik hou het maar bij mijn Samsung Galaxy X-cover. Om 10.35 uur kan ik met de vertraagde trein naar Den Bosch. ‘t Is druk, maar ik vind toch een zitplaats (en ook een zitplaats voor mijn rugzak). In deze trein ligt een Spits, maar daar staat werkelijk helemaal geen zinvol nieuws in. ’t Is uitsluitend entertainment. Tja, het volk wil brood en spelen, dat is altijd al zo geweest.
Na een overstap in Den Bosch kan ik om 11.55 uur in Breda van start. De LAW-gids voorziet nog in een rondwandeling van vijf kilometer. Die laat ik achterwege, dat is meer iets met mooi weer en zonder zware rugzak. Om te beginnen loop ik door het Park Valkenberg naar het Kasteel van Breda. Daar start het Hertogenpad pas echt. Onderweg kom ik langs het Baroniemonument van Pierre Cuypers uit 1905. Het monument herinnert aan de 500-jarige band tussen Breda en het huis Oranje-Nassau. Iets verder staat het Kasteel van Breda. En daar staat op het Kasteelplein een standbeeld van Willem III (1650 – 1702) uit 1921.
Hij zit hier dapper te paard, maar een val van zijn paard werd hem uiteindelijk fataal (een gebroken sleutelbeen gevolgd door een longontsteking). Kijk, de eerste handwijzer met daarop het Hertogenpad. Een of andere onverlaat heeft er een sticker opgeplakt. Ik kan er net niet bij om de sticker te verwijderen. Even over de naamgeving, tot de Vrede van Munster (1648) was Brabant een Hertogdom. Voorheen heette dit pad het Peellandpad, maar om voor mij onbekende redenen is het Peellandpad uitgebreid met het traject Breda – Den Bosch, dat ik nu ga lopen. Het traject Den Bosch – Roermond heb ik in het verleden al gelopen. Het Peellandpad is niet meer, vanaf nu heet het pad het Hertogenpad.
Volgens de handwijzer (en mijn GPS) moet ik linksaf, maar ik ga even op de Grote Markt kijken. Daar staat de uit de 13^e eeuw stammende Grote- of Onze Lieve Vrouwe Kerk. Hoewel kerk, kerkdiensten worden er niet meer gehouden, uitgezonderd doopsels, huwelijksvoltrekkingen en uitvaarten. Nu wordt het gebouw gebruikt voor allerlei culturele activiteiten. Nou, ’t is een prachtig gebouw. Jammer dat er net markt is, dat ontsiert enigszins. Zal ik even binnen kijken? Zo te zien is de toegang gratis, wel wordt een Eurootje op prijs gesteld. Nou, het interieur oogt sober en ingetogen.
Verder maak ik een foto van het praalgraf van Engelbrecht II van Nassau (1451 – 1504) en zijn vrouw Cimburga van Baden. Het staat er niet bij, maar dit is het praalgraf van Frederik van Renesse (1470 – 1538) en zijn echtgenote Anna van Hemel. Hij was raadsheer en vertrouweling van Hendrik III van Nassau. In de Sint-Joriskapel is deze wandschildering uit de 15^e eeuw te bewonderen. OK, ik moet benen maken en echt starten met het Hertogenpad. Hoewel, ik heb nog geen KMA tot mij genomen. Eigenlijk heb ik ook niet zoveel trek, dus vandaag maar niet.
Iets verder staat de ‘Koepel’, de vermaarde strafgevangenis van Breda. Toentertijd zaten hier de Vier van Breda (later Drie en nog later Twee) vast. Het betrof Duitse oorlogsmisdadigers die tot levenslang waren veroordeeld. Inmiddels zijn zij allen overleden. Onlangs zag ik op TV (DWDD) een interview met een 35-jarige vrouw genaamd Tottie Kiel, die in 2010 is ontsnapt uit de Koepel. Nou ja, niet uit de koepel, maar uit een soort bijgebouw. Ze groef met een lepel (verfkrabber?) vanuit de kruipruimte een tunnel naar buiten. Drie weken later werd ze aangehouden, maar inmiddels heeft ze haar straf uitgezeten. Over deze ontsnapping heeft zij een boek geschreven (http://www.bol.com/nl/p/tottie-s-vlucht/9200000006899844/). Kijk, hier zou het gebeurd kunnen zijn. Update: inmiddels weet ik dat het niet hier was, maar vanuit een soortgelijk bijgebouw. Tjonge, spannend hoor!
Het begint parkachtig te worden, Breda ligt al bijna achter me. Hier wordt het echt landelijk. Deze ‘villa’ ziet er in het echt prachtig uit. Maar… op de foto lijkt het net een verbouwde schuur. Zomaar een boerderij, wel een knaap! Even verder loop ik over/langs het stuifzand- en bosgebied ‘Cadettenkamp’. Toentertijd oefenden hier de cadetten van de Koninklijke Militaire Academie. Zo te zien is het nu geen militair oefenterrein meer. Aan de overzijde van de A27 ligt de Boswachterij Dorst. De naam stamt af van De Horsten, wat ‘hoger gelegen gebied’ betekent. Toevallig wordt hier wel drinkwater opgepompt.
Tja helaas, vanmorgen was het nog zonnig, maar nu betrekt het steeds meer. Ooit stroomde hier een rivier en gedurende tienduizenden jaren werd hier leem afgezet.
Al in de 11^e eeuw werd hier leem gewonnen om er dakpannen, bakstenen en aardewerk van te maken. Rond WO-II raakte de leem op en sloten de steenfabrieken hun poorten. Over blijven de meer dan 10 meter diepe leemputten. Eén fungeerde jarenlang als ijsbaan en een andere als openluchtzwembad. Inmiddels zijn de badhokjes gesloopt, het parkeerterrein opgedoekt en zijn de leemputten en de omgeving teruggeven aan de natuur. De naam Prisedeauweg verwijst naar de waterwinning. Wat me opvalt – door afwezigheid – is de markering. OK, ik zie wel stickers, maar op cruciale punten schitteren ze door afwezigheid. Gelukkig heb ik de route op GPS staan.
Tegen vieren loop ik camping ’t Haasje (http://www.haasjerecreatie.nl) op. Ik heb op internet gelezen dat ze het hele jaar open zijn. Uiteraard heb ik niet gemaild of gebeld, stel dat het niet zo is. Wat blijkt, de camping is inderdaad open, maar nog niet voor kampeerders. Het water zit nog niet op het toiletgebouw omdat het ’s nachts nog vriest. Oeps, maar mag ik desondanks staan? Een stukje gras en de mogelijkheid om mijn bidons te vullen, is voldoende. Dat is geen probleem en ik krijg €3,- korting.
Ik mag overal gaan staan en zet mijn tent mooi uit de wind op achter een haag. OK, eerst maar water halen, dat kan in de indoor speelhal voor kinderen, even verderop.
Tjonge, wat is het hier druk! Ik moet mij eerst even melden, want normaliter moet er toegang worden betaald. Ik hoor dat er een aantal ‘kinderfeestjes’ aan de gang zijn. De vaders en moeders schenken limonade en drinken zelf koffie. Dat lust ik ook wel! Uiteraard is er hier een snackbar en zelfs een campingwinkel. Straks gaat ook nog het restaurant iets verderop open. Tja, voor zoveel vermaak en luxe is €9,- niet teveel betaald.
Met volle bidons water loop ik terug naar mijn tent. Hoeveel kilometer heb ik erop zitten? Helaas, ik ben vergeten om mijn GPS te resetten. Ach, het zal ruim 15 kilometer zijn.
Zoals gebruikelijk bereid ik een kerriesoepje en een Knorr-maaltijd begeleid door een mooie Siciliaanse witte wijn.
Ga ik nog even naar het restaurant? In elk geval moet ik een bidon water halen.
Het restaurant is open, maar verder is er (nog) niemand. Tja, ik loop terug naar mijn tent en houd het verder voor gezien.