Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Groot-Frieslandpad Bergen aan Zee – Medemblik
Vrijdag 27 november t/m zondag 29 november 2015

Vrijdag 27 november 2015
Bergen aan Zee – Eenigenburg
Het is nog donker als ik naar het station loop. Het is ruim boven nul, toch draag ik vijf laagjes. Ik kan straks wat uittrekken, in elk geval zal ik het niet koud krijgen.
Vandaag blijft het droog, mogelijk zaterdag en zondag regen. We zien het wel, meestal valt het mee. De trein is 15 minuten te laat! Als hij geen tijd wegrijdt wordt de overstap straks heel krap. Liggen er blaadjes op de rails? Konden ze de locomotief vanmorgen niet aan de praat krijgen? Uiteraard wordt er niets omgeroepen, de NS leert het ook nooit!
Ai, er volgt toch nog een omroepbericht. Deze trein gaat niet verder dan het eerstvolgende station, iedereen wordt verzocht om daar uit te stappen. Het zal toch niet waar zijn!
Wat een pech!
Iedereen stapt uit, deze trein rijdt terug. Ik spreek de conducteur even aan en ik hoor dat er een aanrijding met een persoon heeft plaatsgevonden. Dat roepen ze uiteraard niet om, ze willen zeker niemand op een idee brengen.
Tjonge, welke gek springt er nu in de ochtendspits voor de trein! Het is ook elke keer weer raak! Ik moet Reino, Sjef en Johan maar een sms’je sturen. Deze grap gaat mij minstens een uur kosten, ze kunnen wat mij betreft van start. Ik heb de kaart met de routebeschrijving én de track in mijn GPS. Ik vind het wel.
Ik ga in het ‘hok’ zitten, het is niet anders. Er wordt (nauwelijks verstaanbaar) omgeroepen dat we gratis koffie kunnen halen. Nou, laat maar, ik heb de espresso thuis net op. Iemand ziet op zijn ‘app’ dat er over vijftig minuten een trein komt. Er staat bij dat er een aanrijding met een bus heeft plaatsgevonden. Nou, dat laatste geloof ik dus niet.
Ik ga eerst de Metro maar lezen. Trouwens, hier in het ‘hok’ ligt ook nog de Metro van woensdag en donderdag. Staken de schoonmakers weer?
Er gebeurt wat! Er komt een trein voorrijden en hij komt ook nog van de goede kant. Snel, snel, deze trein wil ik niet missen. Dat van die vijftig minuten klopte dus ook niet, het waren er twintig. Tja, mijn totale vertraging bedraagt nu precies een uur.
OK, ik doe een nieuwe poging om de Metro te lezen. Er zit een modebijlage bij van 16 kantjes. Die kan meteen ongelezen in de prullenbak. Is het niet handiger om die modebijlage los in de bak bij het station te leggen? Ik denk dat een minderheid van de reizigers geïnteresseerd is in (dames)mode.
Inmiddels is het licht. Het is bewolkt en nevelig, dus niet echt fotoweer.
OK, het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) meldt dat de kans om slachtoffer te worden van criminaliteit inmiddels in het dorp net zo groot is als in de stad. Dat wil zeggen, de criminaliteit in de steden is van 2006 tot 2014 razendsnel gedaald en op gelijk niveau gekomen met dat in de dorpen. Tja, het kan, ik heb er persoonlijk geen ervaring mee.
Hm, het gevoel van onveiligheid neemt toe. Tenminste dat begrijp ik uit de enigszins wazige berichtgeving. In elk geval kan ik dat beamen, persoonlijk voel ik mij onveiliger dan voorheen.
Reserveren in een ‘hippe tent’, ze bedoelen een goedlopend restaurant, is vaak niet mogelijk. Dat kan ik mij goed voorstellen van de uitbater als ‘de tent’ toch wel vol komt. Het ‘loopt’ dan sneller door en de wachtenden bestellen een extra drankje aan de bar. Kassa dus!
Sinds mei 2014 kun je Google vragen om in de zoekmachine linkjes naar content van jezelf te verwijderen. Dat betreft in de meeste gevallen linkjes naar content die jezelf (of ‘vrienden’ enz.) online hebben gezet en waar je achteraf spijt van hebt. Meer dan 20.000 Nederlanders hebben dat inmiddels gedaan en van de helft van hen is het verzoek gehonoreerd. Let wel, via Google kun je de content niet meer vinden, maar er zijn nog genoeg andere wegen om de content op te sporen. De content blijft gewoon op internet staan! Hm, in de Metro halen ze de begrippen ‘onvergeeflijk’ en ‘het recht om vergeten te worden’ door elkaar.
Er komt een monument voor de slachtoffers van de ramp met de MH17 op Schiphol.
Nou, geweldig! Het rapport is intussen gepubliceerd, maar wat mij betreft is de ‘onderste steen’ nog niet boven. Dat had Mark Rutte toch beloofd!
Iemand heeft zijn dochter 12 jaar geleden Isis genoemd naar de Egyptische godin.
Ralph Tuijn (https://www.tentoo.nl/ralphtuijn) heeft zijn dochter toentertijd ook Isis genoemd, vertelde hij me eens. Ach, het is even doorbijten, maar Isis (de terroristische organisatie dus) blaast zichzelf binnenkort toch wel op. Fascistoïde structuren zijn nooit een lang leven beschoren geweest. Zoals altijd is de tweede helft van de Metro gevuld met entertainment, dus deze Metro laat ik liggen voor de volgende reiziger.
In Utrecht stap ik over in de Intercity naar Alkmaar.
Heeft de Metro van donderdag 26 november nog wat?
‘Geweld rondom hockey baart zorgen’, kopt de Metro. Kijk, hockey was de sport voor de elite, maar dat is al jaren niet meer het geval. Tja, en als je dan met zo’n hockeystick in je handen staat…
Nou, de NS gaat iets doen aan de zelfdodingen op het spoor. Ze noemen dat ‘incidenten’ op het spoor. Om vast te stellen of het om een zelfdoding gaat óf een ongeval is de verklaring van alleen de machinist onvoldoende. Er moet dan forensisch technisch onderzoek worden gedaan. Dat duurt zo’n 2,5 uur. Die 2,5 uur is mijns inziens onjuist.
Mijn ervaring is dat de vertraging ongeveer een uur is. En wat heeft de NS bedacht?
Er komen camera’s aan de voorzijde van de treinen. Hoe komen ze erop! Ik herinner mij dat – ik meen de Duitse TV – toentertijd ’s nachts beelden uitzond opgenomen vanuit de cabine van de machinist. Veel mensen keken daar uren naar, hoewel er feitelijk alleen rails te zien waren.
Het hoogste dreigingsniveau in Brussel is nog steeds van kracht, maar gisteren gingen de scholen weer open. Ook de metro rijdt weer. Het openbare leven begint weer op gang te komen na de dagenlange dreiging van een terroristische aanslag. Wel blijft het straatbeeld in het centrum en bij belangrijke locaties nog gedomineerd door (zwaar bewapende) militairen en politie. Ook in Parijs krabbelt het toerisme sinds de terroristische aanslagen van 13 november weer op.
Ik vermijd het begrip ‘moslimterroristen’. Ik ben geen ‘deskundoloog’, maar mijns inziens dient religie ter ondersteuning van de macht. Dat is altijd al zo geweest, een mooi voorbeeld is paus Urbanus II die de Kruistochten (1095 – 1291) in gang zette met zijn: ‘Dieu le veux’ (God wil het). Mijns inziens ging het paus Urbanus II voornamelijk om het uitbreiden van zijn macht (over de wereldlijke leiders). Ai, het boek van Hans Jansen (ons helaas ontvallen op 5 mei 2015): ‘Op, Op, ten strijde, Jeruzalem bevrijden’, moet ik nog lezen.
Ik ga er vanuit dat het bij ISIS van hetzelfde laken een pak is. Er zijn een handvol (mogelijk enkele tientallen) ‘toppers’, die het om de macht (en de eer) gaat. Bovendien leven zij er goed van. Om hun doelen te bereiken worden ‘sukkels’ geïndoctrineerd en doordrenkt met de ‘ware’ Islam. Zij mogen zich opofferen, terwijl de ‘leiders’ op de achtergrond blijven en intussen lekker hun ding doen. De hamvraag is natuurlijk wat te doen. De regering kan draconische maatregelen nemen, waarvan het verstrekken van vuurwapens aan burgers er één is. Maar… met draconische maatregelen voorkom je een terroristische aanslag niet. Daar is geen kruid tegen gewassen (ook buskruit niet).
We moeten maar leren leven met de dreiging. Ik wacht het af en ben zeer benieuwd hoe het verder verloopt. Sowieso bevinden we ons momenteel op een keerpunt in de geschiedenis, vergelijkbaar met 1989 en 2001.
De Metro van woensdag 25 november kopt met: ‘Poetin laaiend, dit is een dolkstoot in de rug’. Wat is er gebeurd? Turkije heeft dinsdag 24 november een Russisch gevechtsvliegtuig (een Soechoj-24) bij de grens met Syrië neergeschoten. Dit vliegtuig had het Turkse luchtruim geschonden. De piloten zagen kans het toestel te verlaten. Eén is in de lucht (mogelijk pas op de grond) doodgeschoten door Turkmeense troepen (tegenstanders van Assad, de Syrische president). De andere piloot wist te ontkomen. Sowieso is het doodschieten van piloten die aan hun parachute hangen, danwel zich op de grond bevinden een oorlogsmisdaad. Maar ja, waar is de Turkse president Erdogan mee bezig? Is hij uit op oorlog met Rusland? Poetin is gepokt en gemazeld in de Russische Geheime Dienst. Hij is een gevaarlijk tegenstander. (Wereld)oorlogen zijn om minder begonnen. Reken maar van ‘yes’ dat Poetin dit niet op zich laat zitten. Hij is net zo’n machtswellusteling als Erdogan.
Hm, in Amsterdam kunnen minima met hun zieke huisdier gratis naar de dierenarts. Hoe leg ik zoiets nu uit in bijvoorbeeld Cuba?
Mijn overstap verloopt goed, op naar Alkmaar. Deze trein loopt vijf minuten vertraging op en ik heb maar vijf minuten overstaptijd voor bus 6. Nou, ik haal hem net!
Na een klein kwartiertje sta ik in Bergen. Hier moet ik overstappen op buurtbus 410.
Daar heb ik tien minuten voor, dat lukt prima. Nu is het nog een kleine tien minuten naar Bergen aan Zee. Tjonge, toch een hele reis en bovendien een uur vertraging opgelopen.
De wandeling begint bij de rotonde met beeldengroep. Helaas, er staat geen bordje bij, dus weet ik niet wat het voorstelt. Mogelijk denkt de kunstenaar daar nog over na en komt het bordje mettertijd. Zouden de anderen hier de KMA hebben gebruikt? Dan zit ik maar een halfuurtje achter ze en als ik tempo draai zou ik ze in de loop van de middag kunnen inhalen.
Ik loop het strand op en sla rechtsaf. Ik heb weleens meer volk op het strand gezien. Na een halve kilometer verlaat ik het strand en loop door de duinen naar ‘Het Zeehuis’ (http://nivon.nl/natuurvriendenhuis-het-zeehuis-bergen-aan-zee/). Ik ben hier al eerder langs geweest en hoop hier nog een keer te komen. Gelukkig is er een informatief bordje aanwezig en hoef ik niet het hele verhaal te typen. Sowieso gaat dat typen razendsnel mede omdat ik zowel links als rechts van het toetsenbord een bakje ijswater heb staan om mijn tien vingers te koelen. Een handwijzer van de LAW staat er ook, de arm van het Groot-Frieslandpad moet mettertijd nog gemonteerd worden. Iets verder staat nog een Koloniehuis. In welk gebouw zou Adriaan van Dis zijn jeugd hebben doorgebracht? De route loopt oostwaarts door de duinen. Waar staat toch dat pinapparaat voor een toegangskaart voor het Noordhollands Duinreservaat? Tijdens het Kustpad heb ik hier ergens toch zo’n pinapparaat gezien? De markering is goed op orde, maar het is toch opletten geblazen. Het Nederlands Kustpad heb ik (op het traject Groet – Den Oever en het traject Ferwert – Lauwersoog na) gelopen. Met het Trekvogelpad ben ik zo ongeveer op de helft. Door de beboste duinen draai ik langzamerhand naar het noorden. Jammer dat het bewolkt en iets nevelig is. En toch gaat het verkeerd. Ik mis een markering (of hij mankeert) en ik zit veel te ver naar het oosten. Ik loop door en ga ervan uit dat ik straks wel weer op de route/markering uitkom. OK, dat klopt, ik zie markering. Tja, ik wil opschieten en loop meteen door.
Dat had ik beter niet kunnen doen, want na een kwartiertje merk ik dat ik aan het ‘teruglopen’ ben! Tja, de route slingert nogal en daardoor heb ik deze fout gemaakt.
Wat nu? Als ik het hele eind weer opnieuw ga lopen wordt het nachtwerk. Ik besluit het traject strand dat ik nog tegoed heb over te slaan en door te steken naar Schoorl.
Kijk, nog 5,5 kilometer. Als ik het Noordhollands Duinreservaat uitloop staat er wél zo’n pinapparaat. Nog 3,7 kilometer naar Schoorl. Ik kom langs skicentrum ‘Il Primo’. Hier kun je leren skiën, maar nu even niet. De duinen liggen achter me, het wordt landelijk. Dit huis is zeker niet verkeerd. Schoorl zelf loop ik niet in. Ik zit weer op de route en deze ‘schampt’ Schoorl aan de zuidrand.
Even na vieren steek ik het Noordhollandsch kanaal over. Het kanaal is gegraven tussen 1819 – 1824 met schop en kruiwagen door 9.000 arbeiders. Zij kregen daar 1,30 gulden per dag voor (in de praktijk bleek dit 50 cent per dag te zijn). In 1854 bleek het kanaal al te smal voor de steeds groter wordende schepen, vandaar dat in 1876 het Noordzeekanaal in gebruik werd genomen. Na de oversteek van het kanaal gaat het verder in voornamelijk noordelijke richting. Asfalt, dat wel. Het loopt al tegen kwart voor vijf en Krabbendam komt eraan. In Krabbendam zie ik dit stijlvolle pand. Heeft er hier in 1799 een invasie plaatsgevonden? Daar weet ik helemaal niets van.
Dit aspect is tijdens de Vaderlandse Geschiedenisles niet aan bod geweest. Nou, nou, hier heeft toch het nodige plaatsgevonden! Lees het maar na op Wikipedia. Op naar Eenigenburg over de dijk. Ik hoor iemand fluiten en als ik omkijk zie ik in de schemer (het begint al te donkeren) drie figuurtjes met rugzak. Daar zijn ze! Op één of andere manier ben ik ze op raadselachtige wijze voorbijgelopen. Ik verminder mijn tempo en al snel halen ze mij in.
We zijn er bijna en om half zes lopen we camping ‘de Buitenplaats’ op (http://www.campingdebuitenplaats.nl). Eigenlijk zijn ze gesloten, maar – na een mail van Reino – kunnen we terecht. Ik ben er blij mee, want wildkamperen is geen optie. Het terrein is veel te open.
Tegen vijven staat mijn tent en zit ik aan de (rode) wijn. De volgende keer moet ik witte wijn meenemen, want met deze lage temperatuur komt het bouquet niet vrij. OK, het vriest niet, dat is waar. Zoals gebruikelijk bereid ik een kerriesoepje en een Knorr-maaltijd.
Het warme water in het sanitairgebouw staat erop, dat is wel fijn met de afwas enz.
Er is hier een (onverwarmde) recreatieruimte waar we kunnen zitten. Nou, wat wil je nog meer. Voor al dit moois rekenen we €9,- p/p af. Even na achten kruip ik erin, we hebben er toch zo’n 24 kilometer opzitten.