Zondag 29 april 2012
Wolvega – Steenwijk
Omdat we hier toch enigszins in het zicht staan willen we op tijd gaan lopen. Om zes uur gaat de wekker en om half acht lopen we. Het is droog (ook de tent was droog), 10 graden in de plus en de wind hebben we mee. Het is wel zwaar bewolkt. Uiteraard lopen we weer langs de Linde, een beetje saai wordt het wel. Zo hier en daar zijn er fikse waterpartijen. Natuur zeggen we nu, woeste gronden vroeger.
Al dat water moet gereguleerd worden, anders krijgen we natte voeten. Onze Kroonprins heeft er voor doorgeleerd, ik heb er wel vertrouwen in. Een handwijzer en een bijzondere. Links onderaan zit een bord met een schelp erop. Dit is de Jabikspaad, de pelgrimsweg naar Santiago de Compostello. Hier kijken we uit over Het Wijde en in de verte ligt Oldemarkt. Daar lopen we met een omweg naartoe. Nou, nog 4,8 kilometer en we lopen – zo te zien op de kaart – de kortste weg. Lammetjes genoeg, is de slager al langs geweest? Dan zie je in de etalage een schrijfsel: ‘ze zijn er weer: Lamskoteletten’. Het lijkt bijna of de woonboot aan het zinken is, maar het zal wel zo horen. Op de achtergrond het dak van het paviljoen ‘Driewegsluis’. Zou het open zijn? Het is vandaag zondag, ook dat nog. Helaas, het is kwart over negen en ze gaan pas om tien uur open. Ik maak snel zelf een beker koffie op mijn brander, ik was er wel aan toe. Verder maar weer.
Het is kwart over tien als we Oldemarkt inlopen. Op het industrieterrein zie ik deze ludieke pick-up / caravan combinatie. Het is wel een oude GMC, maar (nieuw) toch 272 PK! Voorzichtig wegtrekken dus, anders ben je de opbouw van je caravan kwijt. Zit hier een loonwerker of is het een hobbyist? Oude trekkers staan er genoeg. De tekst is natuurlijk onleesbaar – daartoe moet u zelf even naar Oldemarkt – maar de pelgrimsweg door Friesland, enz. nodigt uit. Er wordt op het raam geklopt. Ai, restaurant Het Hof is open en Albert en Kees zitten al aan de koffie. Ik was iets achterop geraakt door de trekkers en het Jabikspaad.
Om kwart over elf gaan we weer verder.
Wat zal ik ervan zeggen, het is bewolkt en het landschap bestaat voornamelijk uit weiland. Het oogt nogal uitzichtloos, troosteloos eigenlijk. Dit is het Domelapad. Hier hebben die arbeiders zo geleden. Dit is het Steenwijk-Ossenzijl kanaal. Dat zal ook wel zijn ontstaan danken aan het veen. Een aantal kilometers gaat het over het jaagpad. In de verte ligt Steenwijk. Het is halftwee en we lopen Steenwijk in. We zijn er nog niet, want we gaan nog een beetje zigzaggen. Deze woonboten liggen hier natuurlijk idyllisch. Helaas, achter dat hek rechts is de rioolwaterzuiveringsinstallatie. Het stinkt hier verschrikkelijk! Hier is het echt idyllisch, via een park lopen we Steenwijk in.

Dit is de achterkant van de prachtige villa Rams Woerthe.

En dit is de voorkant. Zo’n soort hek zag ik al eerder, ik meen in Enkhuizen.

Vandaag ziet de Markt er een beetje troosteloos uit, maar Albert en Kees attenderen mij erop dat het terras voor dat gele gebouw draait. Zullen we… We drinken er een versnapering op en ik volg het advies van Albert. Nog een klein stukje naar het station en dit pad zit er ook weer op. Nou ja, de varianten nog. OK, op weg naar het station zie ik nog twee aardige villa’s. Even na halfdrie bereiken we het station. Over tien minuten gaat de trein, mooi gepland!
De reis gaat naar verwachting. In Zwolle komt de zon door, wel een beetje laat! Om kwart over vier ben ik thuis. Ook thuis schijnt de zon, dus de tent en de slaapzak kunnen meteen naar buiten. Opruimen, bijpraten, mijn mails lezen, enz. Dit keer gaan we niet naar Peacocks, Orchideetje heeft een pan soep gemaakt.
Albert en Kees: bedankt!