Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Fabriqueurspad Oldenzaal – Lingen
Zaterdag 9 april t/m zondag 10 april 2016

Zaterdag 9 april 2016
Oldenzaal – Denekamp
Even na achten pak ik de trein. Er ligt nog een Metro van vrijdag in de bak. Oud nieuws dus, maar ik pak hem toch maar mee. Eerst het echte nieuws… dit is mijn 200e reisverslag! Ik maak er geen feestje van, dat doe ik bij nummer 1.000.
De afgelopen week was het weer wisselvallig, maar dat is het gebruikelijke weertype in Nederland. Nu is het zonnig, niet koud en het blijft droog. Tot vanavond dan, want dan gaat het weer regenen. OK, dan zit ik in mijn tentje, dat maakt dus niet uit. Wordt het wildkamperen of toch een camping? Dat zien we wel. Sowieso is het alweer veel langer licht.
Tjonge, de trein is leeg! Dat betekent dat de conducteur een rondje gaat lopen in de trein. Nou, ik heb een keuzedag opgehaald en ingecheckt.
OK, vandaag en morgen lopen we – met zijn drietjes – het Fabriqueurspad van Oldenzaal naar Lingen (in Duitsland). Toentertijd was het een LAW, maar ze hebben hem afgevoerd. Mogelijk omdat de wandeling maar 50 kilometer lang is. Menno bezit nog een beschrijving van het Fabriqueurspad (met zwart/witte kaartbladen) van 30 jaar oud. Daar gaan we op lopen. Volgens Menno – die de omgeving goed kent – is er de laatste tientallen jaren weinig of niets veranderd in deze omgeving. Volgens deze beschrijving is de naam ‘Fabriqueurspad’ ontleend aan Nederlandse kooplui die in vroeger tijden met hun waren de grens overtrokken om in Duitsland hun goederen te verkopen.
Wat schaft de Metro (van gister)? Hm, sportclubs komen vrijwilligers tekort om de boel draaiende te houden. Is dat misschien iets voor mij? Sowieso weet ik zeker dat als de vrijwilligers er massaal mee stoppen alle (sport)clubs hun deuren kunnen sluiten.
Woensdag 6 april kon Nederland naar de stembus om voor of tegen het Associatieverdrag met Oekraïne te stemmen. Ik ben voor een Handelsverdrag met Oekraïne, maar een Associatieverdrag gaat mij (voorlopig) veel te ver. Ik heb dus tegen gestemd en met mij velen. Zo velen dat de meerderheid van de stemmers tegen het Associatieverdrag stemde. Nu is het de grote vraag wat Mark Rutte gaat doen.
Ai, het Belgische OM roept de hulp in van het publiek in de zoektocht naar ‘de man met het hoedje’. Hij liep op 22 maart met zijn kompanen achter zijn bagagekar met daarop enige koffers vol explosieven. Zijn twee kompanen hebben zichzelf opgeblazen op vliegveld Zaventem (daarbij vonden 14 personen, waaronder de twee terroristen, de dood en raakten bijna 100 personen gewond). Zelf (de man met het hoedje), maakte hij zich uit de voeten! De bom op zijn bagagekar bracht hij niet tot ontploffing! Dat is toch bizar! Overigens, een uur na de aanslag op vliegveld Zaventem ontplofte de bom van nog een terrorist in de Brusselse Metro nabij station Maalbeek. Inclusief de dader kwamen daarbij 21 personen om het leven en meer dan 100 personen raakten gewond. Trouwens, persoonlijk verwachtte ik een aanslag in de zogeheten ‘Europese wijk’ in Brussel.
De uitlevering aan Frankrijk van de terreurverdachte Salah Abdeslam, die 18 maart werd opgepakt in de Brusselse wijk Molenbeek, wordt enkele weken uitgesteld.
Een man in de Duitse stad Hildesheim had €100.000.- van zijn rekening gehaald en de envelop met het geld even op het dak van zijn auto gelegd. Dat was hij glad vergeten toen hij wegreed. Nu is het geld ‘weg’. Ik geloof dat verhaal gewoon niet.
De Minister van Veiligheid Ard van der Steur heeft gisteren tijdens het debat over de aanslagen in Brussel het boetekleed aangetrokken. Hij gaat er beter op zitten en zal actiever worden. Tja, dat is helemaal de taak niet van de minister. Daar heeft hij helemaal geen tijd voor. Een minister is feitelijk de (hoogste) woordvoerder van zijn ministerie en communicatie is nu eenmaal Ard zijn ding niet.
Ai, wat een gezeur toch over dat onleesbare boek ‘Mein Kampf’ van Hitler. Op de wekelijkse boekenmarkt in Breda was het (papieren) boek gewoon te koop. Dat schijnt nog steeds verboden te zijn. Nou ja, je kunt het boek gewoon downloaden en het staat dan ook op mijn iPad. Ik ben er niet ver in gekomen, ’t is geweldig langdradig.
De rest van de Metro bevat entertainment, dat sla ik als altijd over. Toch veel nieuws, voorlopig zijn we niet van de aanslagen af.
De conducteur komt langs, maar als hij mijn eerlijke gezicht ziet loopt hij meteen door.
In Zwolle stap ik over, nu is het nog bijna een uur treinen naar Hengelo. Daar ‘pak’ ik een bak koffie in de kiosk en even later ontmoet ik Menno. Nog even later komt Mieke aanlopen en samen reizen we verder met de Syntus naar Oldenzaal. Om half elf gaan we van start. Ik ben hier eerder geweest, toen was het plantsoen nog een kale vlakte. ’t Is mooi geworden! Echt aan de rand van Oldenzaal zien we landhuis ‘De Haer’ uit 1881 van de familie Gelderman. Toentertijd dacht ik dat de Amsterdamse architect Karel Muller, familie van de familie Gelderman, verantwoordelijk was voor het ontwerp. Dat is niet zo, de architect was ene J. Moll. De tuin is ontworpen door Piet Wattez in 1920. Het gebouw is een rijksmonument en momenteel in gebruik als kantoor. Kijk, een handwijzer van de LAW. Tja, die dingen zijn slecht leesbaar!
In elk geval ‘loopt’ hier het ‘Twentepad’, het ‘Overijssels Havezatepad’ en het ‘Marskramerpad’. Ik ben hier dus al drie keer geweest! We lopen langs het Kalheupinkpad. Er langs dus, helaas missen we het koetshuis en de jachtopzienerswoning. Voor de Rhodondendronlaan zijn we te vroeg. Die dingen bloeien pas eind mei. Overigens, het moet zijn: ‘Rododendron’. Hier zijn we alweer wat verder. Dat ‘Twentsche’ landschap heeft wel wat. Het weer zit ook mee. Kijk eens aan wat een mooi landhuis. Wie zou er hier wonen? Zo van de andere kant ziet het er wel erg sjiek uit. Op de oprit staat dit bord ‘De Wilmersberg’ (https://www.wilmersberg.nl). ’t Is een landgoedhotel. Dat lijkt me wel iets voor de Kerstdagen! Hoewel, 61 kamers, dat vinden wij wat veel. En als ik naar de site kijk, ’t is veel te sjiek voor ons. Overigens, de ongetwijfeld steenrijke industrieel J.B. Blijdestein kocht in 1913 de grond. WO-I gooide roet in het eten, daarom werd pas in 1920 begonnen met de bouw van deze villa.
Sinds 1995 is het landgoedhotel eigendom van Agfra Holding B.V. (Ferdinand Fransen, voorheen eigenaar van Arke Reizen). Het Lutterkerkpad! Dat betekent dat we op de kortste route zitten naar de kerk… ik bedoel de KMA in De Lutte. Nou, strakker kon gewoon niet. De ooievaar is gevlogen. Dit is toch een schattig huis! Tjonge, we zitten hier op het ‘Noaberpad’. Dat heb ik ook al gelopen, dus ben ik hier eerder geweest. Nog 600 meter naar De Lutte, dat is te overzien. Het Speenkruid staat al wel in bloei. Een Kerkenpad loopt naar een kerk, dat kan niet missen. Je zult des zondags tweemaal per dag deze tocht moeten ondernemen. En dan heen en terug uiteraard. Is dit toevallig een ‘roomse’ kerk? Deze ‘grot’ heeft wel wat weg van de ‘echte’ in Lourdes. Dit keer geen Mariabeeld voor de kerk. Nou, we kunnen kiezen, er zijn meerdere restaurants geopend. Hier maken ze reclame voor ‘Appelgebak van Pa’. Dat lijkt me wel wat. Deze KMA (+S) is zeker niet verkeerd! En de koffie is ook prima. Om twintig over twaalf stappen we weer op. Het wordt al snel landelijk. Zo te zien lopen we op het Noaberpad en een rood en geel gemarkeerde route loopt er ook. Een markering voor het Fabriqueurspad heb ik nog niet waargenomen. Tja, nu bedenk ik me dat het Fabriqueurspad mogelijk is afgevoerd omdat het Twentepad en het Noaberpad hiervoor in de plaats zijn gekomen.
Het is trouwens 22 graden in de plus en dat is best wel goed voor begin april.
Is dit een (voormalige) kapel, een schoolgebouw of een (voormalige) douanepost? Opnieuw markering, inmiddels zitten we tevens op het Twentepad. Ik loop graag in Twente (en in de Achterhoek). Het is een afwisselend landschap vol verrassingen en lang niet zo saai als bijvoorbeeld de Veluwe. Kijk, een landhuis. Het blijkt ook weer een bezitting te zijn geweest van de textielbaron Blijdenstein. Hij liet Landhuis Het Hakenberg bouwen in 1927, het kon toen waarschijnlijk niet op. Schapen, zouden de mannelijke lammetjes (de rammen) al naar de slager zijn? Tja, wat moet ik nu van zo’n huis zeggen. In elk geval zit er werk genoeg aan. De Dinkel natuurlijk. De rivier is een ‘vreemdganger’, zij begint in Duitsland en komt bij Losser Nederland binnen. Tja, dat bevalt zeker niet zo goed, want bij Ootmarsum verlaat de Dinkel Nederland weer. Deze beuk heeft het loodje gelegd en dan slaat de Tonderzwam toe. Opnieuw de Dinkel. We gaan er geruime tijd langs lopen, maar het is dan ook een bijzonder mooie rivier. De Bosanemonen staan in bloei. Zo aan de Dinkel is het best wel mooi wonen. Fotograferen kost enige tijd, dus raak ik gedurig achter. Het lijkt op weiland, maar toch lopen we nog steeds langs de Dinkel. Kijk maar. Dat ziet er wel heftig uit. Er staat een bankje en het is halfdrie geweest. Tijd voor de lunch dus, de KMA is uitgewerkt. Er is hier slag geleverd tijdens de 80-jarige oorlog door Prins Maurits. Dat was in 1597, alweer geruime tijd geleden. Overigens, Prins Maurits beschikte over maar liefst 9.000 infanteristen. Dat aantal kan het huidige Nederlandse Landmacht op geen stukken na ophoesten. Kunst met een grote ‘K’. Of hebben ze hier voor de grap twee steenhompen neergezet en er een bordje aan gehangen? We krijgen nog een stuk Dinkel te verwerken, dus deze informatie bereikt ons nog op tijd. We lopen langs Beuningen en voor de plaatselijke kerk worden we begroet door Maria met kind. OK, verder maar weer langs de Dinkel, toch verveelt het niet. Zou deze boerderij nog in bedrijf zijn? Zou dit ook weer een villa zijn van een textielbaron? ‘Verboden Toegang’, ik denk niet dat ik hier welkom ben. In de schuur zie ik landbouwmachines. Het riet wordt sleets, maar zolang de boel min of meer droog staat, maakt het niet uit. Dit is niet de Dinkel, maar een meertje iets meer landinwaarts. Huis Singraven komt in beeld. En dit is de voorkant van het Huis. Zijn dit de huidige bewoners? Dat lijkt me niet, het Huis is door de laatste eigenaar/bewoner in 1966 geschonken aan een Stichting. Het huidige Huis dateert van ná 1653, maar in later jaren zijn diverse verbouwingen uitgevoerd. Er staat hier nog een informatief bordje. Helaas is het niet zo goed leesbaar. Kan de Stichting daar misschien iets aan doen? Opnieuw het Huis. Het heeft iets van een Loire-kasteel, maar nét niet helemaal. Hoe zou dat komen? Een watermolen staat er ook. Ik ben hier al meermalen geweest, maar het blijft leuk en het is zeker imposant. Er hangen een aantal informatiebordjes. Zo’n waterrad is toch een mooi stukje timmermanswerk, zeker als de boel draait. Het is natuurlijk wel handig om te zorgen voor een watervoorraad. Dan kun je tenminste even vooruit. En als het dan teveel wordt, zet je gewoon een schuif open. Het lijkt de waterval van Schaffhausen wel. En een restaurant is er ook. We kunnen gewoon op het terras zitten. OK, dat kan in de winter ook, maar dat is niet echt aangenaam. Ik bestel cola en ze durven me zo’n flesje van 0,2 liter te presenteren. Het is een regelrechte schande. We moeten iets terug om de route weer op te pakken en we komen weer langs het Huis. Het is al over vijven en het weer is nog steeds prima. Landelijk is het ook. Is dit saai? Ach, dat valt mee, vind ik. Hier lopen we langs het kanaal van Almelo naar Nordhorn. Het kanaal is 37,6 kilometer lang en wordt al sinds 1960 niet meer gebruikt voor de scheepvaart. In 1876 had men hoge verwachtingen van dit kanaal, maar toen het uiteindelijk in 1902 gerealiseerd was, waren de schepen al te groot voor het ondiepe water. Van hier is het 1,4 kilometer naar het centrum van Denekamp. Daar gaan wij niet heen, we lopen nog een stukje door naar camping De Papillon. Een bord, maar de mededeling was ons bekend. Zoals gezegd, we lopen nog een stukje door. ’t Is een beetje een zoekplaatje, maar deze zwaan heeft zijn/haar kop tussen de veren gestoken. Dit kapelletje ziet er goed uit en de ‘deur’ staat open. We zijn er bijna, het ziet er goed uit, maar van al die faciliteiten gaan we geen gebruik maken. Het is al over zessen, en voorseizoen. Druk oogt het niet bij de receptie. We kunnen terecht, ik had niet gereserveerd. We rekenen €7,- p/p af, dat is spotgoedkoop. Maar ja, al de genoemde faciliteiten zijn nog gesloten. Voor de douchekaart moet ik €10,- borg betalen. Ze zetten er wel voor €0,50 warm water op, dat is zeer fideel. Al bij al is deze camping een aanrader (https://depapillon.nl). Ik zie op mijn GPS dat we er 26,5 kilometer hebben opzitten, dat is iets teveel, het zullen er zo’n 24 zijn. Even een tegenvaller, volgens de campingbaas is het 31 kilometer naar Lingen. Ik had op zo’n 20 kilometer gerekend, dat wordt morgen dus een latertje. Ik bel even mobiel, thuis gaat alles goed.
Als mijn tentje staat begin ik met mijn pilletjes. Ai, dat witte wijntje erbij smaakt wel. Het is er nog één van de Italia-dag in Amsterdam, volgens mij ben ik er nu doorheen. Zoals altijd bereid ik een kerriesoepje en een Knorr-maaltijd. Afwassen en meteen onder de douche. Nou, dit is met afstand de beste douche die ik ooit op een camping heb aangetroffen. Er staat trouwens voor €0,80 aan warm water op de kaart, dat is voldoende voor 4 minuten. Om halfnegen kruip ik erin.