Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,
Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons arrangement doorgebracht in B&B Het Oude Jachthuis te Eursinge (http://www.hetoudejachthuis.nl/) in Drenthe van:
Vrijdag 15 april t/m zaterdag 16 april 2016
en bovendien ons etentje in de Zwarte Boer
Vrijdag 15 april 2016
Eursinge, Het Oude Jachthuis
Tegen halfvier gaan we rijden. Vanmorgen heb ik de auto afgetankt, dus dat gaan we heen en weer halen. Het is droog en iets zonnig. Dat rijdt prettig. Vanmorgen heeft het constant geregend! Wat een land! Is het een keer een paar dagen droog, ja hoor, daar gaan we weer. Tegen vijven arriveren we in Het Oude Jachthuis. 
Er komen net twee andere gasten aanlopen. Zij eten en slapen ook hier. Nou, dat is gezellig.
Ellen doet open en we worden hartelijk welkom geheten. Dit wordt ons vierde bezoek en ook de andere gasten zijn hier niet voor het eerst. We krijgen een welkomstdrankje aangeboden en maken kennis met Zika en Matthijs. Ellen vertelt de situatie rond Arnold (haar echtgenoot). Hij is ziek en woont niet meer in Het Oude Jachthuis. Ik vind het tragisch, maar zo gaan die dingen (soms). Arnold kon zo boeiend vertellen. Een zeer bijzonder mens, zo zijn er maar weinig.
Ellen wijst ons de kamer. Eerst maak ik foto’s buiten van Het Oude Jachthuis.
Dat Ellen hier landelijk woont is duidelijk.
En daarna maak ik foto’s in de kamer. Ach, ik ben mijn fish-eye lens vergeten, nu komt de kamer er niet helemaal op. Ok, in geval van moet u even naar een ander reisverslag.
De boekenwand is imposant en bevat voor ‘elck wat wils’. Beneden staan ‘tig’ kookboeken. Dit is echt iets voor de liefhebber.
Ik pak mijn iPad, WiFi draait hier als een speer! Even een aantal mails wegwerken en twintig over zeven lopen we naar beneden. Ai, de gedekte tafel ziet er 100% uit, maar toen Ellen en Arnold hier full-time werkten hadden ze dan ook een Michelin ster. Dat merk je aan alles natuurlijk, want die kennis is niet verloren gegaan.
We praten verder bij – onder het genot van een apéritief – want ons laatste bezoek dateert alweer van september 2011. Intussen arriveren Henk en Karin. Zij doen ook mee met de Table d’Hôte. Met Ellen erbij zijn we dus met zijn zevenen.
We gaan aan tafel en als eerste gerecht wordt een Salade Melée geserveerd met een dressing naar een recept van Arnold Doesburg. Deze schaal is – gelukkig – niet voor mij alleen, dat zou een beetje teveel van het goede zijn.
Ik begin met een beetje, meer kan natuurlijk altijd.
Er is brood bij. Voorheen bakte Ellen het brood altijd zelf, maar nu ze er alleen voor staat komt het brood van bakker Steenbergen uit Ruinen. Nou, dit brood is zeer bijzonder, daar kan menige bakker een punt aan zuigen. We nemen ons voor om morgenochtend deze bakker met een bezoek te vereren.
We drinken er een witte wijn bij uit de Pays d’Oc. Ai, dit is een prima wijntje!
Als tweede gerecht genieten we een wilde spinaziesoep met gerookte zalm.
Ook weer brood erbij van bakker Steenbergen. En witte wijn natuurlijk.
En het is nog erg gezellig ook. Beide echtparen blijken geanimeerde praters, zo hoort het ook tijdens een Table d’Hôte.
Het derde gerecht is aardappelpuree met Rucola.
Het vierde gerecht zijn Sucadelapjes, dat vul ik aan met de aardappelpuree met Rucola. 
We drinken er een rode wijn bij uit de Pays d’Oc. Prima!
Het vijfde gerecht bestaat uit soesjes en hangop met fruit. Dat ziet er zeker lekker uit.
En het smaakt ook prima!
We besluiten met koffie of thee. Nou, voortreffelijk gegeten. Prima, Ellen!
We zitten nog even aan tafel en nemen daarna afscheid van Henk en Karin. Zelf gaan we naar boven, tafelen is ‘topsport’. Gelukkig hoef ik niet meer te rijden, dat zou ook niet verantwoord zijn.