LF Maasroute (aug 2019)

Vrijdag 23 augustus
Venlo – Boxmeer
Om halfacht gaat de wekker en we pakken vast in. Om acht uur zitten we aan het ontbijt. Hm, dat ontbijtbuffet ziet er wel goed uit. Helaas alleen gekookte eitjes. Oh wacht, je kunt hier zelf een eitje bakken. Nou ja, dat laat ik toch maar achterwege.Na het ontbijt halen we de fietsen op (de bewaakte fietsenstalling kost €5,- per fiets) en we monteren de fietstassen. We checken uit en ik maak nog een afscheidsfoto van American. We hebben ons laten vertellen dat naast American een ander hotel heeft gestaan. Dit is compleet afgebroken en nu wordt er opnieuw een hotel neergezet. Tja, de kamers van American zijn aan de kleine kant en redelijk gedateerd. Hadden ze dit niet beter ‘groots’ aan kunnen pakken?
We zitten om kwart over negen op de fiets. Onze fleeces zitten weer in de fietstas, want het is al 21 graden in de plus. Er staat nagenoeg geen wind, het is zonnig oftewel prachtig fietsweer.
Op weg naar de Maasroute pakken we het stadhuis (in tegenlicht) nog even mee.
Het is gebouwd tussen 1597 – 1603. Tjonge, in zes jaar! In die tijd wisten ze wel van aanpakken.We volgen de Maas aan de oostkant en al snel bereiken we Genooi. Het Pieterpad loopt hierlangs en – als ik mij goed herinner – ook het Fietserspad.
Eerst bekijken we de ‘Kapel Onze Lieve Vrouw van Genooi’, een kleine rooms-katholieke kapel die stamt uit 1423.Kijk, informatie.Sowieso zijn de gebrandschilderde ramen erg mooi.Vanwaar deze plaquette? Ah, de Venlose militairen die in de periode 1945-1950 zijn gesneuveld in het voormalige Nederlands-Indië en Nieuw-Guinea zijn herdacht op zondag 18 augustus bij het Indië-monument naast de Kapel van Genooi. Tja, de politiek noemde de ‘Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog’ destijds ‘politionele acties’. Sowieso duurden de gevechten van augustus 1945 tot eind december 1949. Er zijn bijna 5.000 Nederlandse militairen omgekomen en er zijn mogelijk meer dan 100.000 slachtoffers aan Indonesische zijde gevallen. Ik meen dat er op een gegeven moment ±140.000 Nederlandse militairen aanwezig waren in ‘Nederlands-Indië’. Achteraf gezien een totaal zinloze gebeurtenis.
Ok, regelmatig komt in het nieuws dat Nederlandse militairen destijds ‘oorlogsmisdaden’ hebben begaan. Tja, daar kun je op wachten natuurlijk. Dienstplichtig militairen – WO II was net voorbij – tegen hun wil, vele jaren uitzenden naar een ver tropisch land om daar in een chaotische, risicovolle situatie de vrede te herstellen. Die militairen wilden maar één ding en dat was zo snel mogelijk gezond terugkeren naar huis. In deze is gewoon de politiek 100% verantwoordelijk voor alles wat daar is misgegaan.Daarna bezoeken we de Kruiskapel. Ook hier zijn weer mooie gebrandschilderde ramen te bewonderen.Mooi, we fietsen weer verder. Hier is het aardappelloof doodgespoten. Dat gebeurt niet met het omstreden middel ‘Round-up’, maar bijvoorbeeld met ‘Reglone’ of ‘Spotlight’.
Ik vraag mij af of dat wel zo gezond is.We zijn een eind van de Maas weggefietst, de Duitse grens is niet ver. Dit bos ken ik, toentertijd heb ik een stukje verderop ‘wildgekampeerd’.We zijn iets voorbij ‘Kusters Aardbeien’. Ook hier volop tuinbouw. Achteraf had het eigenlijk weinig gescheeld of ik had mijn werkzame leven doorgebracht in de tuinbouw.Het einde van het Napoleontische tijdperk betekende een ware ‘aardverschuiving’ in Europa.Dit kent u natuurlijk! Dit is kasteel Arcen van de bekende ‘Kasteeltuinen van Arcen’.
Een bezoek aan deze tuinen is zeker een aanrader. Dit keer slaan we een bezoek over.Een bezoek aan de Schanstoren van Arcen hoort er natuurlijk bij.Het is bij halftwaalf als we het dorp Arcen in fietsen. Hier weet ik een terras!
Het klopt en we kunnen buiten zitten. We zijn niet de enigen, ook vandaag wordt er weer volop gefietst door pensionadoos – ook wel jongelui met bepakte fietsen – die hier de KMA komen genieten.
Het terras heet ‘Het Zoete Genot’, ik kan daar uiteraard geen foto van maken met al die mensen. Ik bestel kersenvlaai mét slagroom en koffie. Nou, mijn complimenten, de banketbakker is een vakman. De slagroom is ‘echt’ en niet van dat waterige spul uit een spuitbus. Ik bestel een tweede koffie, want deze smaakt mij ook opperbest.We fietsen richting Maas en onderweg fotografeer ik dit fraaie pand.We pakken het veer naar Broekhuizen en fietsen verder aan de linkerkant (westkant) van de Maas.Is dit niet een fraai ‘watertje’? Dit is echt een plekje voor een tweede huis.Dit is ook fraai, we hebben zicht op de Forellenkwekerij van Keijzersberg. Je kunt hier – tegen betaling – je hengeltje uitgooien. Persoonlijk vind ik het dierenkwellerij, die ‘hengelsport’. Die molen is ‘nep’, het is de Theodorus(molen), gebouwd in 2005 als restaurant en woonhuis.Het is weer tijd voor een veerpont. Dit is het fiets- en voetveer Bitterswijck – Wellerlooi. Sowieso ben ik blij dat alle veerponten in de vaart zijn. Als er eentje niet vaart, hebben we een probleem!Kijk, daar komt hij al aan.Na het veer fietsen we weer verder aan de oostkant van de Maas. Een stukje verder komen we – toevallig – langs ‘Veronique Gelato d’Italia’. Nou, prima!
In het dorpje Well maak ik een foto van deze kapel. Uiteraard de Maas op de achtergrond.Dit sluisje ligt in de vaarroute van de Maas naar het Reindersmeer in het Nationaal park
De Maasduinen. De sluis is buiten gebruik, nu is er een bezoekerscentrum en een restaurant gevestigd.Een stukje verder strijken we neer op een bankje bij dit kruisbeeld. Dat luikje in de voet intrigeert mij, maar ik krijg het niet open. En om nu gereedschap uit mijn stuurtas te halen gaat mij te ver. We genieten hier onze bananen begeleid met chocomel. Tja, we kunnen wel neerstrijken bij een restaurant, maar dan komen we thuis met onze bananen. Dat is nu ook weer niet de bedoeling. Verder zitten we hier heerlijk rustig. Het is rond halfdrie, we zitten mooi op schema.In het ‘slaperige’ dorpje Aijen fotografeer ik deze kapel. Helaas is de kapel zelf hermetisch afgesloten.Hier ben ik eerder geweest onderweg naar het dorp Bergen. Dit is toch wel huisvlijt in het kwadraat. In elk geval houdt het je van de straat.En weer nemen we het veer, dit keer van Bergen naar Vierlingsbeek.Min of meer fietsen we langs de linkerkant van de Maas verder richting Boxmeer. Dit is een wat saai traject. Om halfvijf bereiken we hotel/restaurant ’t Vertrek in Boxmeer. Ik heb hier al eerder een nacht doorgebracht en dat is mij toentertijd goed bevallen. Het terras zat bij onze aankomst meer dan vol, deze foto is genomen de volgende dag bij vertrek.We worden hartelijk ontvangen en de fietsen mogen in de momenteel niet in gebruik zijnde feestzaal. We krijgen een zeer ruime kamer en ook de badkamer is ruim bemeten. Ik was van plan om op het terras van een (welverdiend?) biertje te gaan genieten, maar het komt er op een of andere manier niet van. Om kwart over zes lopen we naar het restaurant van ’t Vertrek. Het hotel ligt tegenover het station en het centrum is hier op een dikke kilometer vandaan. We gaan er echt niet meer op uit!
We bestellen brood vooraf en ik een colaatje (voor de dorst). Prima, dat brood.De champignonsoep is dik, romig en smaakvol. Ok, dat weten we wel, na zo’n hele dag buiten smaakt alles goed. Trouwens, vandaag prachtig gefietst (58 kilometer), veel gezien en over veel rustige fietspaden.De schnitzel met bourgondisch garnituur (spek, ui en champignons) is ook goed. De frites krijgen we maar voor de helft op. Een tweede colaatje erbij, tja, die flesjes van 200 ml zouden verboden moeten worden.We besluiten met thee. We rekenen €58,10 af, dat besteden we zo ongeveer elke dag aan het diner.Tegen achten lopen we naar de kamer en kijken we naar het journaal. Ook morgen weer warm en zonnig. Douchen en tijdig kruipen we erin.
Als laatste de GPS-track. Overigens, de batterijen van mijn GPS waren leeg, vandaar de rechte lijn van dat punt naar hotel ’t Vertrek.