Zondag 27 november 2011
Afferden – Mook-Molenhoek
Zoals gebruikelijk sta ik om half zeven op en om acht uur vertrek ik. Het waait iets en mijn tent is helemaal droog. Meestal is de tent ’s morgens nat van condens (binnenzijde) en soms nat aan de buitenkant (regen). Een droge tent scheelt gewicht en het onderhoud gaat aanzienlijk vlotter. Hier ben ik dus wel blij mee.
Het is zwaar bewolkt, maar wel droog. Ik had dat gisteren helemaal niet in de gaten, maar ik liep vanaf Afferden gelijk op met het Pieterpad. Dat heb ik een aantal jaren geleden al gelopen, maar – ongelooflijk – ik heb er niets van herkend. OK, door de bossen gaat het verder en na enige tijd loop ik onder de A77 door. Vlak daarna ligt het bungalowpark
‘Het Heijderbos’ van Center Parc. Daar zijn we met ons gezinnetje een keer tijdens de Paasdagen geweest. Ik zou het op kunnen zoeken, maar ik denk dat het minstens 25 jaar geleden is geweest. Ik loop er op een paar honderd meter langs, maar ik zie er eigenlijk niets van. Iets verder gaat het Pieterpad linksaf en loopt verder dwars door Gennep.
Het Maas-Niederrheinpad houdt rechts aan en loopt met een oostelijke bocht om Gennep heen. Als ik hier doorloop kom ik in Gennep, maar zo direct moet ik rechtsaf. Als ik verderop links afsla kom ik in het oude centrum van Gennep. Ik weet dat het mooi is, maar het is nog geen tien uur. Alles zal nog dicht zijn en bovendien wil ik proberen om tijdig thuis te zijn. Rechts van mij loopt de Niers. Die kerk had ik al gehoord. Met veel lawaai roept hij de mensheid ter kerke. Inderdaad zie ik een aantal mensen op zijn ‘zondags’ zich richting kerk spoeden. Ik loop door richting de N271. Daar loop ik verkeerd. Bij de waterzuivering had ik rechts moeten gaan, maar door onoplettendheid loop ik door. Na een kilometer kom ik erachter. Er zit niets anders op dan terug te lopen. Nu gaat het wel goed en na een kilometertje open terrein bereik ik het Genneperhuis. Toentertijd (rond het jaar 1000) was het een onneembare vesting. Daar, tussen de bosschages is de ruïne zichtbaar. Ik steek de Niers over. Inderdaad was dit wel een strategisch gebied, zo in de hoek tussen de Niers en de Maas. Even na elven loop ik langs Milsbeek. Ik loop even een zijweggetje in en aan de rand maak ik koffie. Ik eet er wat bij, zo meteen moet er geklommen worden. Iets verder staat deze ‘Keuterij’. Het ziet er best wel leuk uit, alleen moet de eigenaar zijn auto elders parkeren. De steenfabriek van Milsbeek is sinds 2008 gesloten. Mogelijk wordt het een zoutopslagplaats. De fabriek ligt aan de Maas en heeft een eigen haventje. Door weiland en kleinschalig akkerbouwgebied loop ik verder. De route loopt oost en noordoost om de Mookerplas heen. Ook deze plas is ontstaan door zand- en grindwinning. Nu is het een recreatiegebied met strand. ’t Is zeker te fris, er is geen badgast te zien. Een jachthaven is er ook. Zelf ken ik dit gebied beter als ‘Plasmolen’ naar het gelijknamige dorp. Groot is het niet en er wonen veel kunstenaars. Er staat een rijtje horecagelegenheden, die alle open zijn.
’s Zomers kan het hier ontzettend druk zijn, nu zie ik maar een enkeling. Zal ik…
Nee, ik wil op tijd thuis zijn. Ik steek de N271 over en sla linksaf.
Hier loop ik langs de St. Jansberg. Een kilometertje verder steek ik de grasstrook over en al stijgend door het bos bereik ik de Mookerhei. Op het hoogste punt geniet ik van het uitzicht. Jammer dat het een beetje is gaan regenen (en waaien). Over de geaccidenteerde Mookerhei loop ik noordwaarts. Vroeger was de Mookerhei veel groter, hij liep toen door tot Nijmegen. Inderdaad, hier heeft in 1574 de beroemde slag op de Mookerhei plaatsgevonden. Het liep niet goed af met Lodewijk en Hendrik van Nassau. Zij sneuvelden en hun leger werd door de Spanjaarden in de pan gehakt. Even verder loop ik het bos weer in. Het is even opletten, want het Streekpad Nijmegen loopt hier ook. De markering is hetzelfde, te weten geel-rood.
Even een nieuwtje, hanshike heeft een stuk bos gekocht. Ik heb het genoemd: ‘Hikebos’. Ik ga dit bos openstellen voor wildkampeerders. Uiteraard mag er ook gejaagd worden, mits het wild ter plekke wordt bereid en gegeten. Nadere bijzonderheden volgen. In de verte ligt Molenhoek. Hier loop ik op de voormalige vuilstortplaats en daarvoor een zandafgraving. Toentertijd heeft er tijdens de zandwinning een ongeluk plaatsgevonden, waar de plaquette aan herinnert. De reden ontgaat mij, maar het gebied is omgeven door een hek. Oh, mogelijk heeft dat met de gaswinning te maken. Uit de voormalige vuilstort komt methaangas vrij.
OK, een hek is prima, maar dit toegangspoortje is nagenoeg onneembaar met rugzak.
Fijn, bedankt. Tegen tweeën loop ik station Mook-Molenhoek op. De trein gaat om 14.11 uur, dat komt prima uit. Ik heb er toch nog 25.06 kilometer opzitten. Gemiddeld 5.0 km/u, redelijk snel gezien het klimmen. Achteraf gezien had ik zaterdag nog het beste weer. Alle andere dagen was het nevelig met soms een buitje. Trouwens, in Nijmegen regent het keihard, die bui heb ik tenminste gemist. Voorbij Arnhem komt de zon er weer even door. In Utrecht zie ik dat het nieuwe informatiebord in gebruik genomen. Eerlijk gezegd, ik vond het vorige bord mooier. Mooi, even na vieren ben ik thuis. Ik kan mooi mijn kampeeruitrusting schoonmaken. Daarna onder de douche. Als Orchideetje thuiskomt – ze was vandaag op stap – fietsen we naar Peacocks. Daar sluiten we de wandeling af. Reino: bedankt!