Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Maas-Niederrheinpad van Mook-Molenhoek (Nijmegen) naar Venlo (door Duitsland)
donderdag 15 december t/m zondag 18 december 2011

Even vooraf, 2011 is een productief wandeljaar geweest:

• januari het 2^e traject van het Almerepad: 41 kilometer;
• februari, maart en april: Maas-Swalm-Nettepad: 216 kilometer;
• mei en juli: Oosterscheldepad: 196 kilometer;
• augustus en september: Stelling van Amsterdam: 135 kilometer;
• november en december Maas-Niederrheinpad (uitbreiding Maas-Swalm-Nettepad, kaart 1 t/m 34 + C1): 198 kilometer;
• ook nog gewandeld in Italië (mei) en op Kreta (oktober).

Donderdag 15 december 2011
Venlo – Kessel
Tegen achten loop ik naar het station. Het is nog hartstikke donker. Eerst ‘pin’ ik een kaartje ‘vol tarief’ naar Utrecht, want mijn voordeelurenkaart is pas na negenen geldig.
Aan ‘gezeur’ met een conducteur heb ik geen behoefte, deze man/vrouw doet ook maar zijn/haar ondankbare werk. De trein heeft 5 minuutjes vertraging, maar dat zal geen probleem opleveren. Het is droog en 5 graden in de plus, wel waait het. Dit keer ga ik opnieuw vier dagen aan de wandel, in drie dagen is het traject niet haalbaar. Alleen Sjef gaat mee, maar hij haakt pas morgen aan. Het is vol in de trein, maar ik vind nog een lege bank. Onderweg zie ik wat spetters op de ruit, krijgen we toch nog regen? Het blijft schemerig, het is zwaar bewolkt natuurlijk.
Er ligt een Metro: ‘Luik krabbelt op na bloedbad aangericht met granaten en geweervuur’, luidt de kop. Twee tieners en een baby vonden de dood. Ook ligt er een bejaarde vrouw klinisch dood in het ziekenhuis. De dader pleegde na zijn daad zelfmoord. Later bleek dat hij ook nog, eerder op de dag, een vrouw vermoord had. Haar lichaam werd in de loop van de dag gevonden. Verder meer dan honderd gewonden, waarvan zeven ernstig.
De aanslag werd uitgevoerd door ene Nordine Amrani, een bekende (lees: ‘draaideurcrimineel’) van de politie. De man is van Marokkaanse afkomst, maar geboren en getogen in België. Een gek? In elk geval gestoord! Sowieso een loser, want met handgranaten, een pistool en een semi-automatisch geweer zou je in principe veel meer slachtoffers kunnen maken. Hoe hou je dit soort gestoorden nu van de straat?
OK, verder is de tandarts in Turkije veel goedkoper dan in Nederland. Tja, als je een goedkoop ticket weet te scoren, is dat nooit weg. Mij is bekend dat de tandarts in Polen ook veel goedkoper is. Verder spreekt hij Engels en is een prima vakman. Kun je nog steeds zo goedkoop met de bus naar Oost-Europa? Nou ja, toevallig heb ik een goed gebit, dus voor mij zet het geen zoden aan de dijk.
Egypte maakt zich zorgen om het boek van Geert (Wilders) dat in het voorjaar uitkomt. Tjonge, ik wist niet eens dat Geert met een boek bezig is. Die Egyptenaren houden de Nederlandse literatuur toch goed bij! Maar goed, ik dacht dat ze in Egypte toch nog wat andere problemen op de plank hadden liggen. Het geboorteoverschot is 2% per jaar en 50% van het benodigde graan moet worden geïmporteerd. Ga er maar aanstaan!
85 miljoen inwoners verdringen elkaar in de Nijldelta.
Verder een aantal reclames voor de smartphones van Samsung, ik las onlangs dat Samsung afgelopen jaar 300 miljoen mobieltjes heeft verkocht. Ongelooflijk, dat is een grote stapel doosjes.
Verder entertainment en sport (maar dat laatste is volgens mij ook een soort van entertainment). Sowieso sla ik dat over.
De Spits bevat vooral veel reclame.
De Pers is meestal de beste qua journalistiek. Eerst het weer. Tja, vandaag geregeld een bui, de wind is west/zuidwest (die heb ik dus min of meer mee), kracht 4. Morgen onzeker, maar het kán gaan waaien en regenen, dit afhankelijk van de koers van het lagedrukgebied. Valt dit nu nog steeds niet bij te sturen?
Ai, de Eerste Kamer heeft dinsdag het wetsvoorstel m.b.t. de rituele slacht afgeschoten. Het was dan ook wel een ietwat wereldvreemde wet met zijn onuitvoerbare amendement. Hierin stond dat als je kon bewijzen dat dieren niet extra lijden door de rituele slacht, het onverdoofd slachten toch was toegestaan. Hoe zou je dat moeten bewijzen? Je kunt het de dieren moeilijk zelf vragen. Ik blijf het wel vreemd vinden dat de Joodse en Islamitische gelovigen zo halsstarrig blijven vasthouden aan rituelen uit een ver verleden. In elk geval zijn de tegenstellingen tussen ‘gelovigen’ en ‘atheïsten’ weer op scherp gezet.
Marianne Thieme (Dierenpartij) is ook een ietwat wereldvreemde vrouw, maar haar partij zal er wel een extra zeteltje aan overhouden.
Nu ik er zo over nadenk, zelf heb ik ook altijd mijn kippen onverdoofd onthalst en mijn konijnen zijn ook niet verdoofd voordat hun nekje gebroken werd. Ik laat het hier maar bij. Oh nee, dat schiet me net te binnen. Een paar jaar geleden was ik aan de wandel op Kreta en – voor mijn ogen – sneed een geitenboer van twee geiten de halsslagaders door. Het ging razendsnel en ik denk niet dat de geiten veel geleden hebben. Tja, een schaap zet je in de laadbak van je pick-up, dat beest blijft daar wel staan. Met een geit hoef je dat niet te proberen.
Er zijn in Nederland 328 kinderen die thuis onderwijs ‘genieten’. Soms zijn dit kinderen van expats, nou logisch eigenlijk. Maar ook betreft het kinderen waarvan de Nederlandse ouders van mening zijn dat het ‘reguliere’ onderwijs niet goed aansluit bij hun (orthodoxe) gedachtengoed. Hebben die kinderen er zelf ook nog iets over te zeggen?
In de trein gebruikt iemand de nieuwe E-reader van Sony. Sinds een paar dagen is hij bij Bol.com in de aanbieding (€30,- korting), dat is een hele slimme zet van Bol.com.
Ze verkopen zelf digitale boeken en ze hopen zo hun omzet op te voeren. En net voor de kerst, daar is over nagedacht. OK, verder is er weinig ‘echt’ nieuws, het journaille is zeker al op kerstvakantie.
In Nijmegen check ik uit (in Utrecht had ik ingecheckt, overigens dat nieuwe informatiebord vind ik niet mooi en bovendien slecht leesbaar)

en ik check meteen weer in bij Veolia. Jaja, je moet er tegenwoordig goed bij nadenken. Dat is allemaal gedaan om het OV gebruiksvriendelijk te maken.Ik vrees de dag dat een toerist mij aanklampt en om uitleg vraagt. Ik moet dan maken dat ik wegkom! Ik scoor meteen een beker koffie, ik moet een kwartiertje wachten. Het lijkt me een geweldige uitdaging om de overstap nét niet goed te laten aansluiten, zodat de reizigers de ‘Kiosk’ met een bezoek vereren. Als zij goed verkopen (vooral gevulde koeken en spritsen), dan kan de NS de pacht verhogen. Straks krijgen we nog de ‘vet-tax’, die naar de algemene middelen vloeit. Daar kan de regering weer leuke dingen mee doen en is de cirkel rond.
Studenten moeten tegenwoordig ook in- en uitchecken. De NS wil natuurlijk graag weten hoeveel kilometers de studenten jaarlijks ‘verorberen’. Dan krijgt OCW daar de rekening voor gepresenteerd. Persoonlijk gok ik dat studenten veel en veel meer kilometers treinen en bussen dan voor mogelijk wordt gehouden.
In Mook-Molenhoek check ik weer uit. Deze 9 minuutjes met Veolia kosten me €1,81, dat valt toch alleszins mee. Hoewel, ik hoop dat het af- en bijschrijven van mijn centjes goed gaat, want ik controleer het verder niet.
Het regent trouwens, ik doe meteen mijn regenpak aan en de hoes over mijn rugzak.
Rond elf uur ga ik van start. Ik begin met de aanlooproute van 500 meter en daarna draai ik het bos in.

Even verder moet ik opletten dat ik niet het Streekpad Nijmegen opga. Dat is ook geel-rood gemarkeerd. Helaas heb ik de GPS-track niet kunnen vinden op internet, het Maas-Niederrheinpad is nog te ‘vers’. Jammer dat de LAW-organisatie dit niet regelt, ze zijn natuurlijk bang dat de boekjes dan niet meer verkocht worden. Nog wat verder loop ik samen op met het Pieterpad. Dat heb ik in 2005/2006 gelopen, maar ik herken er niets van.
Hier sta ik op 71 meter hoogte op het plateau van de stuwwal. Deze is ontstaan in de voorlaatste ijstijd, zo’n 200.000 jaar geleden. De schuine aardlagen zijn in de stuwwal behouden gebleven en in een gegraven kuil te herkennen.Kleinschalige akkerbouw en dat midden in het bos. Het klaart een beetje op, daar ben ik wel blij mee.

Om kwart voor twaalf bereik ik restaurant ’t Zwaantje en gelukkig is het open. Ik ga voor de KMA, in dit geval KMV (vlaai), met slagroom. Dat loop ik er wel weer af.
De Telegraaf ligt er ook. Tja, door al die onrust rond de HRA (Hypotheek Rente Aftrek) durven velen het niet aan om een hypotheek af te sluiten. Dan maar liever in een (duur) huurhuis, dit voor zover de voorraad strekt. Zo zie je maar weer dat sympathieke regelgeving zich tenslotte tegen je keert. Verder een verhaal dat de 2^e Kamer niet wil dat onze Leopard IIA6 tanks worden verkocht aan Indonesië. Dat land heeft interesse in 80 stuks. We hebben er nog 119. Vreemd, in de bezuinigingsbrief van Defensie (d.d. 9 april 2011) stond dat we nog 60 tanks hebben. Er stonden er zeker nog 59 (onder zeil?) in een hoek van de Bernhard kazerne. Of zouden ze zich verteld hebben?
Na een half uurtje stap ik weer op. Het is zo goed als droog, dus mijn regenjack gaat in de rugzak. Mijn regenbroek houd ik voorlopig aan. Kijk, ik sta hier op de grens van Limburg en Gelderland. Niemand vraagt naar mijn paspoort, dat ik wél bij me draag. Ik loop nu in Limburg en meteen word ik geconfronteerd met een kapelletje. Deze is hier neergezet door bisschop Lemmens in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij wilde de Maria-verering een nieuwe impuls geven. Met andere woorden, de Maria-verering liep toentertijd ook al terug. Overigens, voor Maria kun je ook Isis lezen, dat is haar illustere (Egyptische) voorgangster. Opnieuw een stukje akkerbouwgebied, ik loop op een gravelweg. Bos, het blad is na de laatste najaarsstormen wel van de bomen. In elk geval loop ik hier prima, ik ben blij dat er geen sneeuw ligt, dan is zo’n pad op en neer niet te doen. Hier sta ik bij de handwijzer: het Pieterpad (links of rechts), het Streekpad Nijmegen (links of rechtdoor) en het Maas-Niederrheinpad (links of rechts). Het laatste (nieuwe) pad is niet in het hout gebeiteld, maar is aangegeven middels een sticker. De LAW-organisatie heeft in het verleden een x-aantal van deze handwijzers geplaatst. Een aantal handwijzers moeten worden aangepast, alleen weet de LAW-organisatie niet meer hoeveel en waar de handwijzers zijn neergezet. Tijdens de voorlaatste ijstijd is het er hier heftig aan toegegaan. Iets verder staat een ietwat verregend informatiepaneel. Ai, hier heeft Huize Sint-Jansberg gestaan. Helaas, het boekje is geschreven door een natuurfreak. Over de beschreven flora en fauna niets dan lof, maar met cultuur heeft de schrijver niet veel op.
Tijdens WO-II is Huize Sint-Jansberg verwoest, er is niets meer van over. In de voormalige voortuin staat een sequoia. Ik werp nog een laatste blik op Nederland. Restaurant De Diepen staat net aan in Nederland. Ik heb hier wel eens wat genuttigd, maar dit keer niet. Het restaurant heeft vandaag ‘Ruhetag’, maar dat had ik op het onvolprezen internet al gelezen. Ik blijf op Nederlands grondgebied, maar veel scheelt het niet. De komende kilometers volg ik dit fietspad. Het fietspad gaat over in gravel. Om te lopen is dat fijner. Dit is de plek waar ik Duits grondgebied zou moeten betreden. Ai, ze zijn aan het jagen!
En dat is te horen ook! Tot drie uur mag het gebied niet betreden worden. Nou, dat ben ik ook niet van plan, ze zouden me eens voor een hertje aanzien. Dat betekent ruim een half uur wachten. Dat doe ik maar niet, ik kan gewoon het gravelpad op Nederlands grondgebied vervolgen. Verderop ga ik de grens wel over.
Ach, wat een aandoenlijk kapelletje. Het valt me op dat al die kapelletjes toch in een goede staat van onderhoud verkeren. Inmiddels ben ik de grens overgestoken. Dit is het Duitse dorpje Grunewald. Dat ziet er toch echt Duits uit! Helaas, het café is dicht. Twee kilometer verder is nog een dorpje, mogelijk dat daar een café open is, anders moet ik maar bij iemand aanbellen.
Tjonge, mijn horloge doet het niet meer. Ik vrees dat de batterij leeg is. Nu moet ik mijn mobiel raadplegen voor de tijd, maar die staat uit. In Kessel zie ik geen café, dus bel ik aan bij een huis dat aan de buitenkant vol hangt met kerstverlichting. Een jonge vrouw doet open en in mijn beste Duits vraag ik beleefd of ze mij aan water kan helpen. Even later komt ze terug met een fles Sprüdel en een glas.
Tja, zegt ze, in Duitsland drinken we alleen maar Sprüdel. Nou, lekker is het wel, maar ik vraag meteen of ze mijn bidons met gewoon kraanwater kan vullen. Dat kan en ze heeft ook nog een appel voor me. Ze vraagt of ik naar Santiago loop. Ach, onderweg had ik de stickers met de bekende Jakobsschelp al gezien. Eh nee, ik loop het Maas-Niederrheinpad. Daar had ze nog nooit van gehoord, dus laat ik het boekje zien. Ze vraagt of ik in het hotel/restaurant ga slapen. Nee, ik ben van plan om in het bos te kamperen. Dat mag officieel niet en ik verzoek haar mij niet te verraden. Samenzweerderig nemen we afscheid. Tjonge, wat een leuke vrouw!
Vijfhonderd meter verder loop ik het bos in en daarna het pad af. Al snel zie ik een prachtige gedekte plek. Het is nog licht, maar hier is het geen probleem om meteen mijn tent op te zetten. Ik heb er 20.25 (GPS) kilometers op zitten, maar dat is iets overdreven. Gemiddeld heb ik – over het lopen – 4.8 km/u gelopen. Dat is best wel snel met een zware rugzak over geaccidenteerd terrein. Het weer viel me ook erg mee, uiteindelijk heb ik maar een uurtje in de regen gelopen. Ik begin zoals gewoonlijk met een bekertje wijn.
Dit keer een mooie Jacob’s Creek uit Australië. Het is een Chardonnay en hij smaakt prima. Daarna bereid ik een kerriesoepje, gevolgd door de Knorr Spaghetteria Al Pesto.
Inmiddels is het donker geworden en het begint ook nog te regenen. Nou, wat er nu valt, valt morgen tenminste niet. Ik bel even naar Orchideetje en kruip daarna in mijn slaapzak met MP3-speler. Rond een uur of acht houd ik het voor gezien.