Zaterdag 17 december 2011
Kevelaer – Wachtendonk
Om 06.20 uur gaat de (wekker)telefoon. Het is droog en ook vannacht heb ik het niet horen regenen. In het donker zie ik het gras iets oplichten. Het heeft vannacht iets gevroren. In mijn tent is het 2 graden in de plus. Om acht uur gaan we op stap.
Het is eigenlijk nog donker. Eerst lopen we een stukje terug en pakken de route weer op. Iets noord van de Niers lopen we door akkerland. Langs de oostrand van het dorpje Winnekendonk en even verder lopen we het bos weer in. De zon begint op te komen.
Er staat nagenoeg geen wind en sowieso hebben we die in de rug. Duits bos ziet er anders uit dan Nederlands bos. Het is veel minder opgeruimd en maakt de indruk dat het nog oerbos is. Persoonlijk vind ik dat mooier. Het is al na negenen en nu pas begint het licht te worden. Dit is niet de Niers, maar het gekanaliseerde stuk van de Issumer Fleuth. Het is wel lekker ‘soppig’ lopen zo langs het water. Dit is echt een woest stukje bos. Het stikt van de bramen, niet ideaal om je tent op te zetten. Maar, als je zigzag lopend tussen de bramen een open plek vindt – en die zijn er – dan sta je met je tentje ‘uit de kunst’. Wat ons opvalt, de route van Venlo naar Mook-Molenhoek (langs de Maas) door Nederland is één en al natuurgebied. De route terug (door Duitsland) ligt maar een handvol kilometers meer naar het oosten. Toch is dit gebied bijna geheel in cultuur gebracht. Het is wel allemaal kleinschalig, en het is voornamelijk weiland en akkerbouwgebied. Winnekendonk ligt alweer drie kilometer achter ons en wij lopen richting Geldern. Uiteraard nemen we niet de kortste weg. Het loopt tegen elven en het weer zit erg mee. De zon is doorgekomen. Tja, alles is nog min of meer nat, dus er zal wel water op de lens hebben gezeten. Niet alle bos ziet eruit als oerbos, soms ziet het bos er keurig uit en zijn de paden half verhard. Toch schattig zo’n kapelletje? Uiteraard moet de zon er wel opstaan. Achter deze vijver met boom ligt Schloss Haag uit 1337. Tijd om er even te kijken hebben we niet, ook vandaag wordt het alweer vroeg donker. Langs een beekje lopen we de stad Geldern binnen. En dit is de markt van Geldern compleet met kerk. Het boekje rept er niet over, het zal wel geen bijzondere zijn. Wat wel bijzonder is, er staat hier een kraampje waar Bratwurst wordt verkocht en dat voor maar €2,50 per stuk. Dat gaat er wel in! Helaas verkopen de dames geen Glühwein. Nu nog koffie. We kijken even bij ‘Der Holländer’, maar dit is toch meer een eettentje. Iets verder zien we een café waar een redelijk smakende bak koffie wordt geschonken.
Het is even zoeken om Geldern uit te komen, nu wreekt zich het feit dat ik de route niet op GPS heb. Even verder ligt een idyllisch meertje, althans dat vinden de eendjes. Het loopt tegen tweeën en verderop regent het. Het duurt niet lang of we krijgen een regen-/hagelbui op ons pet. Snel trek ik mijn regenjack aan, voordat ik drijfnat regen. Gelukkig is de bui van korte duur. Hier lopen we langs bos en akkerbouwgebied. Na verloop van tijd komt de zon nog even door. We naderen onze beoogde wildkampeerplek, maar eerst moeten we water regelen.
Van de eerste boerderij zit het hek potdicht, hoewel, dit lijkt meer op een woonboerderij. Een paar honderd meter verder is nog een boerderij, daarna komt er niets meer. Ik bel aan, helaas er wordt niet opengedaan. Wel blaffen er verwoed honden. Er staan auto’s geparkeerd, er moet wel iemand thuis zijn. Ik loop even om en vanaf de zijkant zie ik een man op de bank zitten. Hij ziet mij en loopt naar de (keuken?)deur. In mijn beste Duits – het wordt met de dag beter – vraag ik om water. Dat kan en meteen loopt de man zijn huis in. Hij roept nog iets dat ik helaas niet kan verstaan. Even later komt hij terug met twee plastic flessen mineraalwater à 1,5 liter. Kijk, zo’n fles is net te weinig voor mij, dus vraag ik of hij nog een bidon kan vullen met kraanwater. Dat kan ook en even later lopen we vol beladen weg. Het is rond een uur of vier, dus we zouden nog een halfuurtje kunnen doorlopen. Helaas, het boscomplex waar we nu inlopen is voorlopig de laatste.
Verderop lopen we weer langs de Niers/akkerbouwgebied, dus daar kunnen we een gedekte locatie wel vergeten. OK, we stoppen, ik heb het ook wel een beetje gehad voor vandaag. Ik had mijn GPS niet aangezet, maar we hebben er zeker 30 kilometer opzitten. We vinden een mooie plek aan de rand van beukenbos. Zo’n dikke laag beukenblad onder je slaapt prima, alleen veroorzaakt (nat) beukenblad een enorme rommel in en onder je tent. Nou ja, je kunt niet alles hebben. Ik zie trouwens dat het ‘prik’ mineraalwater is. Dat lijkt me minder geschikt om mee te koken, maar dit is wel heel erg lekker water!
Ik begin met een kerriesoepje en daarna een Knorr maaltijd. Dit keer weer een Spaghetteria Al Pesto, want meer dan deze twee smaken heeft de ‘Appie’ in ons dorp niet. Helaas, de wijn is op en ik ben vergeten om in Geldern een nieuwe fles te kopen.
Zoals gezegd, het mineraalwater smaakt ook overheerlijk. OK, om kwart voor zes heb ik gegeten, afgewassen, tandjes gepoetst en de tent ingeruimd. Ik bel nog even naar Orchideetje, het valt me 100% mee dat ik op al die afgelegen locaties bereik had.
Mijn telefoon doet het ook nog steeds, ondanks dat ik hem niet helemaal droog heb kunnen houden. Ik moet toch echt een waterdichte mobiel, zo kan het niet langer.
Mooi, ik kruip in de slaapzak, koud is het eigenlijk niet. Ik probeer de Duitse FM-zenders nog een keer, maar dat is helemaal niets. Dan maar de MP3-speler waar ik tot half tien naar luister.