Zaterdag 7 juni 2014
Gorinchem – Lage Vuursche
Om kwart voor acht staan we op en bepakken onze fietstassen. Om half negen lopen we naar beneden en genieten daar van het uitstekende ontbijt. Kranten liggen er ook. Kranten gaan op termijn verdwijnen, maar toch heeft het doorbladeren van een krant wel iets. Tja, een krant wordt gemaakt voor een brede doelgroep, dus 90% van de inhoud sla ik over. Voor die resterende 10% ga ik geen abonnement op een krant nemen, dat lees ik wel op internet. We rekenen €95,- af en beladen de fietsen. Tjonge, het is al 23 graden in de plus! Eerst maar even langs de Troefmarkt om de hoek. Frisdrank, bananen, nootjes en nog zo wat slaan we in. Ai, even aan de kant. Is dit het Gorcumse fitnessclubje of is dit een heuse marathon? Hij lijkt op de korenmolen van Woudrichem, maar het is de korenmolen ‘Nooit Volmaakt’ uit 1718/1763/1889. We verlaten Gorinchem en fietsen een stukje langs het Merwedekanaal. Zou er vis zitten in dit watertje? Opnieuw een molen. Het is de korenmolen ‘Jan van Arkel’ uit 1852. Na een aantal ingrijpende reparaties is de molen momenteel draaivaardig. Het ligt voor de hand, maar we zijn in het plaatsje Arkel. Het GPS-coördinaat is niet opgeslagen, maar deze boerensloot moet wel in Arkel liggen. Een prachtig fietspad langs het Merwedekanaal. We hebben de wind iets tegen, maar gelukkig waait het niet hard. Druk is het niet, is iedereen winkelen? We zijn weer een heel stuk verder en vanaf hier fietsen we een eind op met de LF7 Oeverlandroute. Het bord is verwarrend, deze LF ‘loopt’ van Alkmaar naar Maastricht en meet 385 kilometer. Net zuid van Vianen ligt deze idyllische plas. Kijk eens aan, er zal wel ergens een ‘Keep them Rolling’ evenement plaatsvinden. De eerste twee voertuigen zijn ‘Nekafs’ en de derde – denk ik – een Willy-jeep. Dan volgt een Terberg vrachtauto, een Scania en nog een Scania. Dan volgen er nog tientallen, maar ik houd er maar mee op. We gaan verder richting Vianen.
Om half twaalf fietsen we Vianen in door de Lekpoort. En dit is de andere kant van de Lekpoort. Iets minder indrukwekkend. Er is wel een informatiebordje, wel zo makkelijk. Iets verder is café ’t Fust. Daar strijken we neer op het terras. Geen foto helaas, er zaten een x-aantal mensen. Ik bestel KMA en pak de krant van de stamtafel. Hm, niet alleen ‘Links’ loert op onze spaarpotten, Brussel kijkt er ook likkebaardend naar. Zo nu en dan laat Brussel een proefballonnetje op, zodat we aan het idee wennen. En dan ineens is het zover. Opmaken, die hap! Iets verder staat het Stadhuis uit 1425. Er zit geen informatiebordje op, zou het stadhuis als zodanig nog in gebruik zijn? Bewoners zijn er wel, ze zitten bovenop het dak. Een stel ooievaars. We kunnen er weer tegen en fietsen naar de Lek. De pont ligt aan de overzijde en we kijken naar de jetski’s. Zou dat varen met zo’n ding nu een leuke hobby zijn? Goedkoop zijn ze niet en je moet er ook een trailer bij kopen. Trouwens, waar laat je zo’n ding de rest van het jaar? Daar komt de pont, het is de linkse. Min of meer door de groene long van Nieuwegein fietsen we naar het Amsterdam-Rijnkanaal. Ik had al wel een bordje gezien, maar het leek me niet verontrustend. Dat blijkt het wel te zijn. Ik hoor van een goed ingevoerde local dat de brug er verderop uit ligt. Ook nu wordt er gewerkt en het gaat nog geruime tijd duren. Terug dus. Ach, dat gaat wel lukken, de route staat op mijn GPS. Eerst het Amsterdam-Rijnkanaal over en dan richting ‘paarse’ track fietsen.
OK, het lukt en al spoedig fietsen we door Utrecht. Tjonge, dat valt voor ons dorpelingen niet mee. Rond het station is de boel op de schop en fietsen we van de ene naar de andere wegomlegging. Het is zaterdag en mooi weer. Die combinatie trekt vele mensen naar de stad. We zijn blij als we heelhuids door het centrum heen zijn. Al snel wordt het landelijk. De foto van deze plas is genomen zuid van Maartensdijk. Het schiet lekker op naar Lage Vuursche waar we geboekt hebben. Hier op de Karnemelksweg worden we in de maling genomen. Links- of rechtsaf, that’s the question. GPS biedt uitkomt. Er staat hier duidelijk een bord teveel, eigenlijk moet ik dit melden bij de LF-organisatie. Om kwart over vier fietsen we ‘Puur Lage Vuursche’ op (http://puurlv.nl). Het is tevens een camping, dat hadden we al op hun (mooie) site gelezen. Is dit het voormalige NIVON-huis? Dat moet ik straks uitzoeken. Tja, de kamer valt ons wat tegen en de wc en de douche bevinden zich op de gang. Hm, Gaby en Wendy hebben Puur in 2010 overgenomen en er moet nog veel worden geïnvesteerd.
OK, het is maar voor één nachtje. We hadden erop gerekend dat we hier konden dineren, maar vanavond is het restaurant gesloten. Dat betekent dat we straks Lage Vuursche in moeten. Nou ja, ’t is twee minuten fietsen, dat is niet de moeite. Overigens, we hebben er vandaag al 62 kilometer opzitten. Eerst maar onder de douche. WiFi is er hier ook, maar de hele camping zit er natuurlijk op. Het ding is niet vooruit te branden, daar werd in de informatie al voor gewaarschuwd.
Lage Vuursche staat natuurlijk bekend om zijn pannenkoekenrestaurants, maar daar fietsen we aan voorbij. Het is er ons te lawaaierig en er zijn ons net even te veel kinderen. We fietsen door naar Restaurant De Lage Vuursche, dat hadden we straks ook al gezien. Wacht, als ik nu eens snel doorfiets naar de Nederlands Hervormde Begraafplaats dan kan ik even kijken naar het graf van Prins Friso. Tja, het is enigszins morbide, maar ik ben niet de enige die gaat kijken. Orchideetje wil de begraafplaats niet op en wacht buiten het hek.
Dit moet het graf dan zijn, ik weet dat het grenst aan de tuin van Kasteel Drakenstein. Er is nog geen grafsteen, de grond moet nog inklinken. OK, op naar het restaurant. Gelukkig is er nog een tafeltje (buiten) vrij. Zaterdag voor Pinksteren, tja, dan gaat iedereen uit eten. Het is 22 graden in de plus en het is windstil.
Ik bestel rode wijn en meteen wordt er een schaaltje oude kaas neergezet. Nou, prima! Dat spiegelende ding links is geen ansichtkaart of iets dergelijks, het is mijn iPad. Razendsnel WiFi hebben ze hier! De kaart komt en daar moeten we wel even op studeren. We bestellen bospaddenstoelensoep en daar krijgen we warm brood en boter bij. Bospaddenstoelensoep ‘toont’ anders dan een kippensoepje, maar het smaakt werkelijk uit de kunst! Daarna komt de Vuursche Special door. Het is rundvlees met van alles en nog wat in een pannetje. Tja, rundvlees = rundvlees. Het smaakt gewoon goed. Oeps, morgen overnachten we in Elburg. Het kon weleens druk worden in de restaurants. Zullen we weer bij Papillon dineren? Mijn iPad bewijst goede diensten. We kunnen online reserveren en even later ontvang ik een mail ter bevestiging. Zo, dat is ook weer geregeld!
Zullen we nog een nagerecht bestellen? Of een Irish coffee (ik)? Eigenlijk hebben we genoeg gehad, maar ik bestel nog een glas rode wijn.
We besluiten met koffie (ik) en thee (Orchideetje). We rekenen €66,50 af en dat valt me alleszins mee. We fietsen terug en nu pas zie ik dat tegenover ‘Puur’ het NIVON-huis is gevestigd. Dat bestaat dus nog steeds. Toentertijd wilde ik hier (’s winters) kamperen, maar het kampeerterrein hadden ze opgedoekt. Pech dus, zodat we 200 meter verder in het bos hebben overnacht.
Om tien uur houden we het voor gezien.