Zondag 25 december 2011
West-Terschelling – Midsland – Formerum – Hoorn – Oosterend
Vannacht moest ik vreselijk hoesten. Gelukkig had ik codeïnetabletjes bij me, maar van die dingen wordt je wel weer erg suf. Om negen uur ontbijten we en daarna halen we fietsen bij de Fa. Knop. Dat is om de hoek, dus daar staan we zo. De fietsen zijn inbegrepen in het arrangement en fietsen heb je eigenlijk wel nodig op Terschelling.
OK, we stappen op de fiets en met de wind in de rug fietsen we langs de straatweg naar Midsland. Daar zijn de resten te zien van maar liefst vijf kerken, die hier in de voorbije eeuwen gestaan hebben. Uiteraard zijn hier toentertijd ook de doden begraven.
We fietsen Midsland even in en middenin het dorpje staat deze kerk. Iets verder staat in het dorpje Formerum de Koffiemolen. Vreemd, we zijn toch al heel wat keren op Terschelling geweest (ik: vijfmaal), maar deze molen hebben
wij nog nooit bezocht. Het is een achtkante stellingmolen uit 1876. Voorheen is er graan gemalen, maar sinds 1964 is de laagste verdieping ingericht als koffiehuis. Het koffiehuis is open en het is precies tijd voor de KMA. Binnen hangt een groot bord ‘Esperance’, maar dat bord is ooit aangespoeld. Hm, het is geen KMA, het is een cranberrytaartje. Aldus versterkt fietsen we door naar het Wrakkenmuseum. Ook hier zijn we nog nooit geweest! Ik moet zeggen: het is zeer de moeite waard. Ongelooflijk wat er in de loop van de tijd allemaal is aangespoeld op Terschelling. Uiteraard is er ook veel opgedoken. We stappen weer op de fiets en bekijken in het dorpje Hoorn De Sjouw, dat is een tijdsaanduiding voor de mensen te velde. Ook staat hier het kerkje, met kerkhof. Nog verder gaat het, naar Oosterend. Hier staat voormalig restaurant De Grië, toentertijd hadden ze een Michelinster. De chef-kok is weg en de ster zijn ze kwijt.
Nu heet het ‘De Heeren van Der Schelling’. Ik vind het een wat omslachtelijke naam, maar het ziet er binnen nog net zo gezellig uit als toen. Ik bestel een pannenkoek, daar had ik nu precies zin in. OK, we fietsen niet verder. Dat kan wel, maar dat betekent De Boschplaat op. Tja, we hebben dat weleens gedaan in het verleden. De Boschplaat is een Europees Natuurreservaat, maar persoonlijk vind ik er niet veel aan. Sowieso wordt het te laat, we moeten nu al 15 kilometer terugfietsen. Dat doen we dus, maar nu pakken we het fietspad dat tegen de duinrand is gelegen. Dat scheelt ook met de wind, want die hebben we nu tegen. Onderweg komen we nog een huifkar tegen, in 2000 hebben we diezelfde rit gemaakt. Maar ja, toen had ik een gebroken enkel en was ik een beetje ‘onthand’. Tegen vieren zijn we weer in West-Terschelling en maak ik een foto van de beroemde ‘Brandaris’. De huidige Brandaris stamt uit 1594. Mooi, we hebben de dag goed gevuld en hebben tijd genoeg om te douchen en om ons om te kleden.
Om half zeven genieten we het aperitief en om zeven uur gaan we aan tafel.Het menu ziet er in elk geval goed uit. Folkert (de chef-kok) heeft er zijn best op gedaan. We laten ons een witte wijn inschenken. Dit keer is er zo te horen geen ‘wijnarrangement’, dat wil zeggen dat er bij elk gerecht een passende wijn wordt geserveerd. Nee, Rijk van Veen (de uitbater van Hotel Oepkes) heeft een lekkere witte en rode wijn uitgezocht.
Dat maakt het meteen wat prijsvriendelijker. De witte wijn is overheerlijk en is een Tsjechische. Kijk, dat is leuk om eens een keer iets anders te schenken dan de bekende wijnlanden.Het 1^e gerecht is rolmops van verse tonijn en Noordzee krab. Rolmops van haring vind ik niet te eten, maar dit is natuurlijk heel wat anders. Heerlijk! Het 2^e gerecht is licht gebonden pastinakensoep met kastanjeschuim. Het 3^e gerecht zijn krokant gebakken cantharellen met truffel tortelone. We gaan over op de rode wijn, dit is een Chileense. Het 4^e gerecht is hertenfilet met eigen kersenjus. Het 5^e gerecht is een ‘ijzig’ kerstdessert. Nou Folkert (en Rijk), bedankt! Het heeft heerlijk gesmaakt. Toe (volgens mij is dat echt Nederlands), koffie en thee. Rond half elf gaan we naar onze kamers. Gelukkig niet al te laat, want mijn verkoudheid speelt me op.