Zondag 25 december 2016
Ballum – Hollum – Ballum
Vanaf half negen genieten we het ontbijt. Nou, dat ziet er goed uit en het smaakt ook prima. We hebben geen haast en blijven zitten tot half tien! Oh ja, dochterlief is vandaag jarig, zij is een kerstkind. Ai, er is enige miscommunicatie betreffende de gehuurde fietsen, maar de receptionist regelt vlot dat ze snel naar het hotel worden gebracht.
Ik maak eerst nog maar een foto van hotel-restaurant Nobel. Tja, dat zie ik nu pas, die kerstboom stelt niets voor. Waarom hebben ze niet een fatsoenlijke spar uit het bos gehaald en deze volgehangen met kerstballen en slingers? Om de hoek staat deze fraaie dorpstoren. Gelukkig is er een informatiebordje aanwezig, dat scheelt mij weer opzoekwerk. Achter de dorpstoren staat de Hervormde Kerk van Ballum. Ook hier is weer informatie aanwezig. Er staan nogal wat oude, mooi gerestaureerde huizen in Ballum. Zo te lezen is dit De Oude Spar. Zou het werkelijk? En dit is de nieuwe Spar. Op één van die picknicktafels heb ik in september nog een cola en een banaan genuttigd. Toen was het wel véél warmer dan nu. Het kan verkeren, zei Bredero al. We zetten koers naar Hollum, oeps er staat wel vrij veel wind. Tja, dat heb je op een eiland.
In Hollum staat deze Kerststal, maar ja, waar is de ezel, de os en waar zijn de drie wijzen? Die moeten allemaal nog komen denk ik, want het kerstkind is er ook nog niet. Tenminste, ik ontwaar niets in de kribbe (tegenwoordig voederbak geheten). Niet verkeerd, dit boerderijtje. Hier tegenover staat de stellingmolen ‘De Verwachting’. Gelukkig is er informatie aanwezig. Hier was ik naar op zoek, het restaurant waar ik in september de KMA had genuttigd. Helaas, het is gesloten. Is dat nu even pech! En ik had nog wel zo hoog opgegeven van de uitstekende kwaliteit van het gebodene toentertijd. Maar… de buren zijn open, tenminste er staat ‘welkom’ op het schoolbord. En gelukkig, ze zijn ‘los’. De Griffel heet het. In eerste instantie was ik van plan om alleen koffie te bestellen, maar als ik hoor dat ze hier warme wafels met kersen hebben, ga ik voor de bijl. De koffie komt subiet – daar was ik al aan begonnen – op de wafel moeten we even wachten. Nou, prima! We stappen weer op en even verder staat de Westerlaankerk. Ook dit keer is er informatie aanwezig, dat hebben ze op Ameland toch goed voor elkaar. We fietsen weer verder, deze route heb ik in september gelopen. Kijk, daar is het Paardengraf. Toentertijd was het groot in het nieuws en het is onuitwisbaar in mijn herinnering opgeslagen. Hier vlakbij is het strand, hier zijn de paarden in zee verdronken. Tja, de zee geeft (vis) en de zee neemt (vissers). Dit is het meest westelijk gelegen deel van Ameland. Iets links van het midden wandelt iemand met een hond, dat ding midden onder een restant zee is een strandpaal. Sowieso is het eb. Hier heeft een groep vrijwilligers de ‘eendenvijver’ onder zijn hoede genomen. In deze ‘hokken’ houden ze verschillende soorten kipjes, fazanten en wat dies meer zij. En dit is de echte eendenvijver. Zou het aantal eenden uit zichzelf stabiel blijven? Of wordt er zo rond de kerst menselijk ingegrepen? Ameland leeft van het toerisme en er zijn een x-aantal bungalowparken. Dit is vakantiepark ‘Boomhiemke’ dat noord van Hollum ligt. Tja, dat moet je liggen om zo’n bungalow te huren of zelfs te kopen. Een stukje verder staat dit monument dat herinnert aan de stranding van ‘De Valk’ in 1799. Tjonge, daar moet je toch niet aan denken dat er 419 lijken op het strand liggen. Toch wel barre tijden toentertijd. Zo langzamerhand krijgen we de wind in de rug. Het weer valt alleszins mee, de bewolking maakt gedeeltelijk plaats voor blauw. In de verte staat de vuurtoren. Bij de slag slaan we rechtsaf richting Ballum. ’t Is mooi geweest, morgen befietsen we het oostelijke deel van Ameland. Orchideetje gaat voor een siësta (het wordt weer laat vanavond), ikzelf neem plaats in café Nobel. Dit bruincafé bestaat al sinds 1902 en de tijd heeft hier stilgestaan. Maar… daar heeft Einstein over nagedacht, tijd is een illusie. Helaas gaat zijn redenering mij een aantal lichtjaren boven de pet, maar ik denk toch dat hij gelijk heeft. Nou, druk is het niet, er zit een gezin aan de pannenkoeken, dat is alles. En een jongedame, maar zij werkt hier. ‘Of ik iets wil bestellen’ vraagt zij. ‘Een Nobeltje graag’, antwoord ik. Tja, dat wil ik toch proeven, daar zit een verhaal achter. Als volgt: in 1902 was alle drank op, maar Willem Barend Nobel duikt de keuken in en ziet kans om van allerlei restjes een uitstekend smakende likeur te vervaardigen. Dat wordt het ‘Nobeltje’. Momenteel wordt het ‘Nobeltje’ gefabriceerd in Schiedam naar het geheime recept. Ok, ik moet zeggen, dit smaakt prima. Maar ja, ik heb er dan ook een aantal kilometers voor gefietst, dat zal ook meespelen. Ik lees wat op mijn iPad, maar ook de Volkskrant en De Telegraaf, die liggen hier ook. Zo langzamerhand loopt het bruincafé aardig vol, ik stap maar eens op.
Douchen, omkleden en tegen zessen gaan we aan tafel voor het kerstdiner.
We worden hartelijk ontvangen door de sommelier die ons een glas champagne inschenkt. Tjonge, wat een grote fles! De Amuse komt door. Het is roggebrood met daarop Meerval, komkommer en ‘zwarte bolletjes’. Dat blijkt ‘Terre Noire’ te zijn, ik heb er nog nooit van gehoord. Zo te horen wordt het bereid met Amelander roggebrood, truffelolie en houtskool. We krijgen er huisgemaakt brood bij. Dan komt het eerste gerechtje door (van de zeven). Het zijn natuurlijk maar kleine hapjes, anders zit je na drie gangen vol. Bovendien – wat mij betreft – gaat het natuurlijk vooral om de bijpassende wijnen.
Ok, het eerste gerecht is Oester, Rundertartaar en aardappel. Dit gerecht wordt begeleid door een Gourmandise Du Gue D’Orger Vigneron Loïc Mahé 2015. Het tweede gerecht is Langoustine, Knolselderij en Basilicum. Dit gerecht wordt begeleid door een Tokade A.C. Schoenheitz 2013. Deze wijn komt uit de Elzas. Het is een rijke Pinot Gris. Het derde gerecht is Aardpeer, Zwezerik en Kastanje. Dit gerecht wordt begeleid door een Gavi Di Gavi D.O.C.G. Villa Sparina 2014. Deze wijn komt uit de streek Piemonte in Italië en is een volle wijn met perzik en abrikozen en een vleugje vanillesmaak. Het vierde gerecht is Tarbot, Bloedworst en Miso. Dit gerecht wordt begeleid door een Mirabeau Côtes de Provence A.C. 2014. Het is een frisse rosé met een zuurgraad die prima bij het gerecht past. Het vijfde gerecht is Hertenbiefstuk, Eendenlever en Biet. Dit gerecht wordt begeleid door een Dragonfly, Willow Bridge Estate 2013. Het is een rode wijn uit Australië. Dit is een wijn met héél veel body die prima smaakt bij de extreem lekkere hertenbiefstuk. Zo mals heb ik het zelden gegeten. Het zesde gerecht is Camembert met Radijs en Reusel. Dit gerecht wordt begeleid door een Banylus Blanc, Cornet & Cie 2013. Het is een wijn uit Frankrijk uit de Languedoc. Dit gerecht staat niet op de kaart en helaas is mij ontschoten wat het precies is. Mogelijk kan hotel-restaurant Nobel mij dit vertellen. Het zevende gerecht is Appel, Speculaas en Pure chocolade. Dit gerecht wordt begeleid door een Merlot Dulce Pago del Vicario, Vina de la Tierra de Castilla. Het is een wijn die uit een wijngaard van 130 hectare komt, die zuid van Madrid ligt. Het is een zoete rode dessertwijn. Nou, het zit erop. Sowieso uitstekend gegeten, een kerstmaaltijd waardig. Het is al tien over twaalf, we hebben ruim zes uur aan tafel gezeten, maar de tijd vloog voorbij (maar zoals inmiddels bekend, tijd is een illusie).
Ok, topsport voor de keuken en de bediening, maar zeker ook voor ons. Op naar de kamer en meteen naar bed.