Vrijdag 25 september 2015
IJlst – Workum
Om half acht sta ik op. Vannacht heeft het gigantisch geregend, gelukkig is het nu droog. De zon komt door, daar ben ik wel blij mee. Zoals gebruikelijk bereid ik thee en havermoutse pap, onderwijl genietend van het uitzicht vanuit mijn tent. Tja, de tent is drijfnat, dat is niet anders. Gewoon een kilootje extra gewicht meesjouwen vandaag. Om kwart voor negen genieten we de koffie bij Reino en daarna lopen we gedrieën naar het stationnetje van IJlst om Albert op te halen.
Onderweg maak ik een foto van dit schip. Het is de Johanna Jacoba. Het schip is in 1909 gebouwd en heeft dienst gedaan als passagier en vrachtschip. Momenteel is het te huur voor bruiloften, partijen en wat dies meer zij (http://www.johannajacoba.nl/huren-tarieven.htm). De gereformeerde Stadslaankerk in IJlst uit 1911 is niet meer als zodanig in gebruik. In 2008 is hier de laatste dienst gehouden. We lopen IJlst uit (het is nog best een redelijk stadje) en lopen langs het Oosthemmermeer. In de verte is het dorpje Oosthem zichtbaar. In Oosthem lopen we langs de voormalige Ned. Herv. Kerk, de Johanneskerk geheten. Ook in deze kerk is de laatste dienst in 2008 gehouden. Net op tijd ben ik de Wijmerts overgestoken, want er komt een zeilschip aan. Tja, tegenlicht. Hm, ’t is de Gouden Bodem, een klipper uit 1903. Ook dit schip is te huur (http://www.rederij-vooruit.nl/zeilboot-huren/gouden-bodem/). Dat lijkt me een aanrader, je hoeft tenminste niet te lopen. Even verder lopen we het weiland in. Hier is een pad gemarkeerd naar het dorp Pikesyl. Zo hier en daar is het best drassig. Onlangs klaagden de (melkvee)boeren dat het te droog was, nu zullen ze wel klagen dat het te nat is. Tja, de naam graspad kan ik het niet geven. Waarom wordt er hier niet een ordentelijk gravelpad aangelegd? Met dit wrak zal de jeugd van Pikesyl wel een hoop lol hebben gehad. Gedumpte autowrakken zie je in Frankrijk en Griekenland, maar voor zover ik weet is dat in Nederland verboden. Voor een eurootje hoef je hier niet van honger om te komen. Aan de andere kant van het dorp heb ik geen bord gezien, hier staat er wel een. Oant Sjen betekent ‘Tot Ziens’, maar dat staat er al boven. De koeien staan op stal, dat is economischer. Dit zijn hobby schapen, die staan wel gewoon buiten. Via Abbega lopen we naar Blauwhuis. Dat is niet de kortste route, maar hopelijk wel de mooiste. Tja, asfalt, dat is ook niet alles. Friesland staat bekend om zijn imposante uitzichten. Veel lucht dus ook en het mooiste zijn de forse wolkenpartijen. Deze wolken moeten nog wat groeien, maar het begin is er. Hier lopen we Abbega in. Hoe laat is het eigenlijk? Mijn Nikon staat nog op de Engelse tijd. Straks maar een uurtje verzetten. Feitelijk zou dat automatisch moeten gaan (via GPS), maar dat heeft nog nooit gewerkt. De Gertrudiskerk staat er gekleurd op. Het is een protestantse kerk, maar oorspronkelijk een parochiekerk. Kijk, een tegelpad. Dat is beter dan door dat natte gras banjeren. Ik neem aan dat de boer dit pad voor zichzelf én zijn nazaten heeft aangelegd om des zondags met onbevlekte schoenen/klompen ter kerke te kunnen gaan. Zou dat deze kerk zijn? Hm, de Bartholomeüskerk in Westhem uit 1708 (zadeldaktoren uit de 14e eeuw) is beschikbaar voor huwelijksvoltrekkingen (een huwelijk wordt voltrokken net zoals een ‘vonnis’) en rouwdiensten. Tjonge, er zijn toch tientallen kerkgebouwen onttrokken aan de eredienst en in gebruik genomen als cultureel centrum of wat dan ook. Kijk maar eens op deze site: http://aldefrysketsjerken.nl/p/Home/saft|0774fb97-f5a8-43b5-87fa-92b74c07eddc/ Om half twaalf lopen we Blauwhuis in. Het is een wat merkwaardige naam, maar deze is wel verklaarbaar. De informatie verwees al naar de (rooms-katholieke) Sint Vituskerk uit 1868 met zijn opvallende ranke toren. Zo te lezen is deze kerk nog ‘in bedrijf’. Zou Café de Freonskip open zijn? Het ziet er een beetje stil uit. Toe aan een bak koffie ben ik wel, we hebben er al een kilometer of tien opzitten. Nou, waarachtig, we kunnen terecht. Ik bestel alleen koffie, de Babi Pangang van gisteravond ligt me nog zwaar op de maag. Inmiddels is het een graadje of 17 in de plus, prima wandelweer en we kunnen op het terras zitten. Na een uurtje stappen we weer op.
Kijk, dit bedoel ik nu, prachtige luchten. Op naar Workum. Greonterp, het is niet veel meer dan een vlekje en we zijn er ook zo weer door. Dit is best een leuk stulpje, maar het gaat natuurlijk om de fier wapperende Friese vlag. Een beetje Fries krijgt uiteraard een brok in de keel en pinkt een traantje weg. Met de luchten komt het vandaag helemaal goed! Dit fietspad ken ik! Een aantal jaren geleden (in het analoge tijdperk), fietste ik met Orchideetje in vier dagen de Elfstedentocht-fietsroute. Helaas wordt dat niet meer georganiseerd, maar we kunnen dat natuurlijk ook zelf organiseren. Misschien iets voor volgend jaar? Met fietsen in Friesland heb je altijd – gegarandeerd – de wind mee. Rechts van ons de spoorlijn naar Stavoren compleet met het treintje van Arriva. En links van ons de Oudegaasterbrekken. Tjonge, nog een trein. De schapen eten gewoon door. Deze machinist is de sloot aan het ‘heinen’, tenminste zo noemden wij dat vroeger zo. Toentertijd ging dat met een schop (schep), als er iets zwaar lichamelijk werk is, dan is dit het wel. In een eerder plan is overwogen om te overnachten op camping ‘De Klompen’. Over de sloot en door het weiland is er te komen. Dat plan is aangepast, nu lopen we door. Deze paddenstoel heeft zeker veel in de zon gestaan. Wij houden Workum aan. Een molen. Op de (uitgeprinte) kaart van de wandelgids staat hij niet (welk een omissie!!), maar ook op Google maps staat de molen niet vermeld.
Maar de molendatabase is er ook nog. Het is de Nijhuizumermolen/Monnikenburenmolen uit 2008. Het is een spinnenkop poldermolen. Wacht, er staat nog een informatiebord. Wat een tref, we komen er vlak langs. Aan de Nijhuzumervaart liggen wat jachtjes. Sowieso bezit elke rechtgeaarde Fries iets dat drijft. Toentertijd brachten we de nacht door in een B&B en we merkten op dat het een tref was dat er nog een kamer beschikbaar was. Ach, zeiden ze, dan hadden jullie nog altijd kunnen overnachten op onze kruiser! Workum zit eraan te komen. En… daar is het! Best een grote kerk. Zou hij nog in bedrijf zijn? Het is de rooms-katholieke Werenfriduskerk, gebouwd in 1877. Tja, mogelijk is de kerk nog in bedrijf, maar ’t zal wel een aflopende zaak zijn. Ai, hier ben ik eerder geweest. Toch leuk. Is er iemand jarig? En dit is natuurlijk het overbekende museum van Jopie Huisman. 50.000 bezoekers per jaar krijgen ze te verwerken en dat terwijl het met OV slecht te bereiken is. Die fietsen, het ziet er niet uit en niet elk reclamebord is een streling voor het oog. En die kale muren, gaan ze daar nog iets aan doen? Snel doorlopen maar. Dit is de Waag gebouwd in 1650. Momenteel wordt het gebruikt door de VVV en het Museum Warkums Erfskip is er gevestigd. Ten overvloede, we lopen het Groot-Frieslandpad. En dit is de Grote of Sint-Gertrudiskerk gebouwd in 1840. Tenminste, eigenlijk is de vrijstaande (onvoltooide) kerktoren afgebeeld, gebouwd na 1523. Even verder lopen we Workum uit langs It Soal, het vaarwater naar de ‘Zuiderzee’. Het loopt tegen zessen en we zijn er bijna. Eens kijken of camping Sudersé redelijk bevalt. Nou, de schade bedraagt €8,- p/p, dat is heel redelijk. De douche is inbegrepen en we krijgen een mooi plekje toegewezen. Ik zet meteen mijn tent op, dan kan hij nog een beetje drogen. Ik bereid zoals altijd een soepje en daarna (het wordt eentonig) een Knorr-maaltijd. Als ik mobiel bel hoor ik van Orchideetje dat het in ons dorpje een regenachtige dag was. Ach, in Friesland is het altijd mooi weer (en altijd de wind mee), dus dit verbaast mij niets.
Na de thee ga ik aan de afwas. Er is zelfs (gratis) warmwater beschikbaar bij het aanrecht. Dat maak ik niet vaak mee. En ook de douche is onbeperkt en goed. Tegen achten kruip ik erin. We hebben er ongeveer 27 kilometer opzitten.