Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Deltapad van Bergen op Zoom naar Rockanje
van vrijdag 28 mei t/m zondag 30 mei 2010

Vrijdag 28 mei 2010
Bergen op Zoom – Nieuw Vossemeer
De trein van 09.50 uur is mooi op tijd. De Metro’s zijn op, dat is wel een beetje jammer.
Ik zie een blonde stewardess van Martin Air, die de Metro staat te lezen. Ze heeft zeker de laatste. Oeps, deze jongedame heeft drie strepen op haar mouw. Ze moet copiloot zijn, zo kan hij wel weer. Straks stapt ze in een Boeing 767 en vliegt daarmee de Oceaan over.
Het is zonnig, maar er is wat sluierbewolking. Vannacht heeft het geregend. Ai, als ik mijn telefoon wil aanzetten blijkt hij al aan te staan. Ik heb nog één streepje stroom, dat is niet veel. Vlak voor Amersfoort wordt omgeroepen dat er een seinstoring is bij Gouda en het advies is om via Schiphol naar Rotterdam te reizen. Kijk, dat heb ik weer. Het probleem is dat ik in Utrecht Cok zou oppikken, dus blijf ik zitten. Tja, Cok heeft geen mobiel, dus bellen kan niet. Het zit mee, in Utrecht staat Cok me op te wachten. Verder heeft hij al geïnformeerd en we kunnen het beste via Den Bosch reizen. Precies 11.20 uur rijden we Den Bosch in, dus de trein naar Roosendaal van 11.19 uur is net weg. De volgende gaat om 11.49 uur. Knap van de NS om het zo te plannen, het is namelijk de bedoeling dat je op de stations iets nuttigt. Uiteraard bevindt zich op het perron een kiosk, dus daar scoren we een beker koffie. In Roosendaal stappen we over in het boemeltje naar Bergen op Zoom, waar we tegen enen aankomen. We zijn maar een half uurtje vertraagd, dat mag toch geen naam hebben. Pal tegenover het station is Brasserie Intermezzo, daar nuttigen we de KMA. Mwa, de uitbater heeft er een ware uitstalling van gemaakt, je waant je in een pub. De mannen zitten al aan het bier, maar ja, het is tenslotte vrijdagmiddag. Als ik mijn GPS opstart doet mijn topografische kaart het niet. Wat een gedoe. Nou ja, de kaart van Europa doet het wel en is ook redelijk nauwkeurig. Ik moet thuis mijn GPS maar aan de computer hangen en proberen de topografische kaart weer aan de praat te krijgen.
We lopen de stad in en even verder staat voor advocatenkantoor Sneep deze Ferrari F430 Spider. Zo te zien draait de zaak lekker. Deze kar kost toch bijna 3 ton aan euro’s en is goed voor 300 km/uur. Nou ja, met 500 pk onder de glazen motorkap kan dat. Het is natuurlijk een instapmodel, de 599 GTO doet 4.5 ton aan euro’s. Ik meen dat advocaat Spong in een Aston Martin rijdt, maar we hebben het hier over de absolute topadvocaten. Weer iets verder staat de klokkentoren van de Sint-Gertrudiskerk, de ‘Peperbus’ geheten. De klokkentoren is rond 1370 gebouwd. Op het plein zit een aantal geel geheste mannen aan het bier. Ze zullen iets te vieren hebben. De terrassen zitten zo goed als vol, wij lijken wel gek met onze zware rugzakken. Op de Grote Markt staat het Stadhuis, dat feitelijk uit drie gebouwen bestaat.
Het oudste gedeelte is meer dan 600 jaar oud. Jammer van die geparkeerde auto’s.
Als het nu eens Ferrari’s waren geweest, dan had het nog gekund. In de voormalige R.K. kerk H. Maagd Maria ten Hemelopneming is de stadsschouwburg ‘De Maagd’ gevestigd. Nog een markant gebouw staat hier, de Markiezenhof. Zo te zien klopt de tekst niet, want in de poort is een steen ingemetseld met daarop de tekst: ‘1814 – 1914 De burgerij der gemeente Bergen op Zoom aan het derde Regiment Infanterie’. Hier hebben dus 100 jaar infanteristen ‘gelegen’, zoals dat heet. Er is vandaag wat te doen, er staan wat Mercedes-jeeps van het korps Mariniers.
Schoolkinderen zijn er in grote getale en een dweilorkest maakt zich gereed. Tja, we hebben vandaag 18 kilometer voor de boeg, dus ik gun me niet de tijd om uit te zoeken wat hier staat te gebeuren. Na wat rustige straatjes en een parkje lopen we langs een meertje. De Kleine Melanen heet het, de Grote liggen verderop. Hier wordt hard gewerkt. Zo te lezen wordt de Ligneweg (een verdedigingslinie) in oude glorie hersteld. Dit is het gebied van de West-Brabantse Waterlinie. Achter ons ligt het voormalig Fort Prinssen en voor ons het voormalig Fort De Roovere aangelegd in 1628.
In 1830 verviel de militaire functie van de Waterlinie en is het gebied door de natuur overgenomen. Nou, te zijner tijd kom ik nog weleens kijken. Vlakbij voormalig Fort De Roovere staat deze handwijzer. Rechtsaf loopt de LAW-1 naar Lauwersoog. Het eerste gedeelte van deze LAW (het Floris-V pad naar Muiden) heb ik al gelopen. Linksaf loopt de LAW-5 naar Hoek van Holland en daar zijn we nu mee bezig. Vanaf Hoek van Holland loopt het Hollands Kustpad, het Fries Kustpad en het Wad- en Wierdenpad naar Nieuweschans.
Naar achteren liep de LAW-1 naar de voormalige start Klavervelden, een Stayokay oost van Bergen op Zoom. Wel start in Klavervelden de GR-5 naar Maastricht, die als E4 doorloopt naar Nice. Als laatste de LAW-11 het Grenslandpad, dat van Sluis naar Thorn loopt. Deze laatste staat ook nog op mijn lijstje. Dit is voormalig Fort De Roovere, veel meer dan een aarden wal is het niet. Net voorbij het fort ligt nog een stukje bos. Nog wat verder lopen we het bos uit. Het begint al op weiland te lijken. Deze antracietkleurige bungalow valt me op. Zo te zien is het ding nagelnieuw, want de tuin is nog in aanleg. In elk geval wel apart. Deze paddenstoel staat aan de N259, die van Bergen op Zoom noordwaarts loopt.
De naam van het fort wordt hier anders gespeld. Inmiddels zijn we ook de N286 overgestoken en lopen we over een smal graspad onderlangs de Groenen Dijk. Groen is hij in elk geval. Dit is nog steeds Noord-Brabant, maar het landschap begint er al aardig Zeeuws uit te zien. ’s Winters is het hier niet zo aangenaam om te lopen, nu is het een graadje of twintig in de plus. Het is nog een kilometer of drie langs het Schelde-Rijn kanaal naar de camping. Aan de overkant ligt Tholen. De dijk waar we op lopen heet de Zeeweg. Rijkswaterstaat verklaart – ik denk in verband met de schapen – dat honden hier verboden zijn. Tja, dat beest met die rode streep erdoor, is dat wel een hond? Voor de duidelijkheid heeft Rijkswaterstaat erbij geschreven dat het hier verboden is voor onbevoegden. Dat werpt de vraag op wie er onbevoegd is. Daartoe is er ter verduidelijking bij geschreven dat iemand onbevoegd is in bijzijn van een hond. Rijkswaterstaat heeft dus geen problemen met de hond, maar met zijn baas. Dit zijn de schapen in tegenlicht. Pal voor de camping staat de achtkante korenmolen ‘Assumburg’ uit 1780.
Oorspronkelijk stond de molen in de Zaanstreek, maar hij werd in 1897 verplaatst.
Tijdens de watersnood kwam de molenaar met zijn vrouw en drie kinderen om in de golven. De molen bleef overeind, maar raakte zwaar beschadigd. Twee restauraties bleken noodzakelijk. Momenteel staat de molen weer in de steigers. In de molen is een museum ingericht met modellen van molens die in Nederland voorkomen. Dit gedenkteken zal ermee te maken hebben, maar de tekst – uit het Wilhelmus – verklaart dat niet. Zoals gezegd, de camping is pal achter de molen. Het is kwart over zes, best wel een mooie tijd. Het eerste dat ik zie als ik de camping oploop is een snackbar. Deze is dicht en het ziet eruit of het ding in geen tijden open is geweest. Daarachter is een restaurant, tenminste dat neem ik aan. Waar is de receptie? Ik ga het maar eens vragen in het ‘restaurant’.
Er lopen wat (vakantie)krachten rond en inderdaad, dit is een restaurant en tevens receptie. Het afrekenen gaat wat moeizaam, maar de prijs (€6,50 + €0,50 voor een douchemuntje) valt mee. We mogen op een grasstrookje staan tussen twee stacaravans. Er is een watertappunt aanwezig, dat is mooi. Het is zonnig en windstil, prima staan we hier. Tegen zevenen geniet ik mijn kerriesoepje en daarna een Knorr-maaltijd.
Het Australische wijntje smaakt er prima bij. Op naar de douche. Dat wordt een deceptie. Het douchegebouw verkeert in staat van afbraak. Ik heb niet vaak zoiets smerigs gezien. Het water is koud, douchen laat ik maar achterwege. Morgen maar mijn €0,50 terugvragen. Op weg naar mijn tent spreek ik iemand aan. Tja, dat douchegebouw zouden ze al een jaar of twee geleden vervangen, maar het is er niet van gekomen. Verder valt het me op dat er veel stacaravans te koop staan. Zou de camping zelf ook te koop staan?
Dat zie je wel vaker, de eigenaar wil ervan af en investeert niet meer. OK, ik bel nog even naar Orchideetje en luister nog een half uurtje naar mijn MP3-speler.