Zondag 30 mei 2010
Herkingen – Rockanje
Vannacht heeft het behoorlijk geregend en gewaaid. Nu is het droog, dat scheelt. Om acht uur lopen we de camping af. Tja, dit is het Gorsingenpad. Het is 4.5 kilometer lang en buigt ietwat naar links. Om kwart voor negen begint het keihard te regenen. Snel trek ik mijn regenjack aan, met de regenbroek wacht ik nog even. Na een kwartiertje wordt het weer droog. De wind hebben we linksachter, dat is wel mooi. Ter hoogte van het dorpje Melissant loopt de route door de slikken. Gelukkig had ik van Reino gehoord dat het water daar kniehoog staat. Dat doen we maar niet en we nemen de alternatieve route over de grasdijk. Dat heeft wel wat, dat banjeren door het natte gras en tussen de schapen. Net voor Goedereede krijgen we weer een bui op ons pet, de plassen staan op straat. Het loopt tegen twaalven, een prima tijd om de KMA te nuttigen. Zou er iets open zijn?
We lopen het centrum in, maar worden door voorbijgangers naar links verwezen.
Via een poortje komen we bij het haventje uit. Tjonge, ‘s zomers zal het hier wel druk zijn, maar ik neem slechts twee fietsers waar. Gelukkig is Café Goeree open en ik bestel koffie met appeltaart. Helaas is de lens van mijn Nikon beslagen, dus foto’s maken lukt niet. Rond half een vertrekken we. Ik maak nog een foto van het totaal verlaten plein. Wat een verregende boel! Via de Noordhavendijk lopen we naar de Buitenhaven. Een stukje verder ligt uiteraard de Binnenhaven. Er liggen hier een aantal kotters, maar ook een aantal binnenvaartschepen. Veel activiteit neem ik niet waar, maar het is tenslotte zondag. Tegen tweeën besluiten we om nog wat te eten/drinken bij de Haringvliet Expo. Hier is het ook niet druk. Rond half drie lopen we de Haringvliet sluizen op. De zon komt door en de wind hebben we in de rug. Dat mag wel in de krant. De geschiedenis zal bekend zijn.Vanaf de opening in 1971 werd zoet water gespuid en zout water tegengehouden.
De Haringvliet werd dus zoet, zeer tegen de zin van de natuurbeheerders. OK, vanaf 2008 staan de sluizen altijd open en worden alleen gesloten bij stormvloed en lage waterstand van de rivieren. Zo te zien staan er nu een aantal sluizen open en een aantal dicht. Hier lopen we op het laatste stukje van de Haringvliet sluizen. Rechts ligt het strand. En inderdaad, dit is echt strand, alleen ontbreken de badgasten. Via een tunneltje lopen we onder de N57 door en ook daar strekt zich een strand voor ons uit. Hier moeten we een kilometer over het strand en bij paal 15 rechtsaf de duinen in. Ach, zo’n duinmeertje heeft wel wat. Bij het restaurant ‘Houten Paardjes’ slaan we linksaf en volgen de verharde weg.
Leuke huisjes staan er hier wel. Het is bij vieren. Cok wil morgen nog een stuk doorlopen en gaat een camping zoeken. Zelf ga ik op zoek naar de bushalte. We nemen afscheid en in versneld tempo loop ik door. Het word krap, want ik wil de bus halen van 16.23 uur. Prompt loop ik verkeerd.
Om tien over vier loop ik Rockanje in, maar hier zit ik duidelijk verkeerd. Ik moet naar bushalte ‘Strandweg’, maar uiteraard zie ik niemand om het even te vragen. Tot mijn verbazing loop ik Cok tegen het lijf, hij kan de camping niet vinden. Wat een gedoe. Die bus kan ik op mijn buik schrijven. Ik kan richting centrum Rockanje waar beslist nog een bushalte is. Alleen heb ik geen idee waar! Dus loop ik toch maar richting halte ‘Strandweg’. Verrek, wat komt daar aanrijden? Het is bus 103 en die moet ik hebben. Ik zwaai en gelukkig stopt de bus. Officieel mag een bus alleen bij een halte stoppen en deze mevrouw riskeert een boete. Ik bedank haar uitbundig en meteen begint het te regenen. De route die de bus rijdt is onnavolgbaar, in elk geval breekt in Den Briel noodweer uit. Het onweert ook nog behoorlijk. Ai, dit is geen wandelweer en in je tentje is het nu ook niet alles. Even na vijven bereik ik de metrohalte Spijkenisse. Ik ben hier nog nooit geweest. Tjonge, wat een modern station.
Ik moet lijn ‘D’ hebben en gelukkig verwijst iemand me naar de juiste roltrap. Uiteraard kun je hier alleen maar reizen met een OV-chipkaart, anders gaan de toegangspoortjes niet open. Ik moet 12 minuten wachten, maar dat is te overzien. In Rotterdam is het een paar minuutjes lopen vanaf het metrostation naar spoor 14b, waar ik precies de trein haal van 18.05 uur. Het zit vandaag allemaal mee en even na half acht zit ik bij Peacocks aan de rode wijn. Cok: bedankt!