Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Almerepad van Almere Centrum naar Almere Muziekwijk
van zaterdag 29 januari t/m zondag 30 januari 2011
Zaterdag 29 januari 2011
Almere Centrum – Almere-Haven – Almere Centrum – Almere Oostvaarders – Oostvaardersplassen
Als ik naar het station wandel zie ik dat het 5 graadjes in de min is. Er staat geen wind, daardoor voelt het niet koud aan. Tja, geen sneeuw, die is al een week of twee geleden verdwenen. Uiteraard is het wel wit door de vorst, dat is tenminste nog ie

Zaterdag geen Metro, dat is wel een beetje jammer. Het enige nieuws dat het vermelden waard is, is dat het Galileo project €1,9 miljard duurder gaat uitpakken dan de begrote €4,5 miljard. Galileo is het koosnaampje voor het Europese satellietnavigatiesysteem.
Kijk, de Amerikanen hebben al tientallen jaren GPS (waar ik ook gebruik van maak), maar dat kan Europa niet goed hebben. Europa moet zo nodig een eigen systeem. Ai, het bericht is wat vaag. Binnenkort wordt gestart met het testen van de inmiddels gelanceerde 4 (vier) satellieten. Voor zover ik weet ‘hangen’ er nog maar 2 (twee). OK, ik kan iets gemist hebben, we zeuren niet over twee satellieten. Maar ja, er moeten er in totaal 30 (dertig) komen, dus er zijn er nogal wat te lanceren. Waar ook niet over gesproken wordt, in 2007 is het project begroot op €3,4 miljard. Er is dus al eens €1,1 miljard bijgekomen.
In 2014 moet Galileo operationeel zijn. Nou, dit is ook weer een typisch ‘2-2-0-project’. Oftewel, het wordt tweemaal zo duur, duurt tweemaal zolang en het rendement is 0 (nul).
De trein heeft 5 minuutjes vertraging. Ook dat nog. Straks heb ik 10 minuten om over te stappen, ik hoop dat we nog wat tijd wegrijden. Joke staat, zoals afgesproken, in het halletje op me te wachten. De overstap halen we en precies op tijd rijden we Almere Centrum binnen. Kijk, het zonnetje staat erop. Reino wacht al op ons in restaurant ’t Boemeltje. Na de koffie (ik heb dit keer geen trek in Appeltaart), gaan we op pad. Het eerste stukje is gelijk aan wandeling 11, maar snel pakken we wandeling 1 op. Dit is een lijnwandeling in zuidelijke richting naar Almere-Haven en gelukkig heb ik hem op GPS. Zoals gezegd, sneeuw (en ijs) is er niet, wel oogt het gras iets wit. De meerkoeten hebben het goed naar hun zin. Nee jongens, dit keer geen brood. Kijk, dit is toch leuk gedaan, zo’n muurschildering op een blinde muur heeft wel wat. Vanaf het Stedenwijkstrand, waar geen hond is te zien, een blik op markante bouw.
Het lijkt Manhattan wel! Almere is bekend om zijn ‘Groene Wiggen’, deze natuur brengt het buitengebied de stad in. Even verder lopen we onder de A6 door. Verdorie, hier staat een pracht van een McDonalds. Hier hadden we ook kunnen aanleggen in plaats van ’t Boemeltje.
Iets verder lopen we langs een grachtje de wijk ‘De Gouwen’ in. De foto is niet helemaal scherp (zeker bewogen), maar de eendjes zijn al aan het nestelen. Zoveel is zeker, de winter is voorbij! Hier zijn de muren langs het grachtje beschilderd. Leuk gedaan! Het loopt al weer tegen enen als we Almere-Haven binnenlopen (te voet). Het restaurant op het hoekje zit dicht, daarom lopen we iets terug naar ons bekende stekje
‘De Havenkom’. Deze bouwvakkers zitten, weliswaar beschut, buiten.
Tja, als je wilt roken, dan moet je naar buiten. Tegen half twee gaan we weer van start en pakken na een kilometertje wandeling 2 op. Deze lijnwandeling gaat in noordelijke richting naar… Almere Centrum. Toch is het een andere route dan wandeling 1, want nu lopen we oost van het ‘Weerwater’. Ook deze wandeling heb ik op GPS, alleen andersom. Het is voor mijn Garmin geen probleem, sowieso oriënteert hij de kaart in de looprichting.
Hier gaan we de ‘Hangbrug’ over. Het zou wel eens kunnen dat we hier nog op het laatste stukje van wandeling 1 zitten. Helaas, mijn camera heeft geen GPS. Het kan wel, maar die technologie is nog niet uitontwikkeld. Nog even afwachten dus. Water is er genoeg in Almere. Dit zou wel eens de Kromme Wetering kunnen zijn. Dit is vermoedelijk het fiasco van de eeuw, Kasteel Almere. Het moest een conferentiecentrum worden annex 4-sterren hotel met 200 kamers. In september 2000 ging de bouw van start en de bouwkosten werden op €60 miljoen geschat. Later werd dit bijgesteld naar €120 miljoen. In 2002 werd de bouw stilgelegd wegens financiële problemen. Onlangs (september 2010) is de complete inventaris geveild.
De oprijlaan is momenteel afgesloten met een groot hek en de ruwbouw oogt verpaupert. Ik zie nog mogelijkheden voor een functie als ‘spookkasteel’. Tja, het is jammer. Hier het Weerwater vanaf de oostkant. Dit is toch net Manhattan in de polder? En dan als contrast zo’n lieflijk watertje. Het heeft wel iets van een Zuiderzeestadje. Hier lopen we de Filmwijk in. Tja, dit zijn toch wel typische huizen, echt iets voor de liefhebber. Om kwart over drie zijn we weer bij ons startpunt, Almere Centrum. We checken in en pakken de trein van 15.20 uur naar Almere Oostvaarders, dat we na een minuutje of tien bereiken. Op dit station zijn we vorige maand gestopt en nu pakken we route 8 op. Het begin loopt gelijk op met wandeling 7. Vorige keer hebben we dit ‘aanloopstuk’ achterwege gelaten. Nu maken we het goed. Van het kaartje in het boekje klopt niet veel meer. Landelijk gebied heeft inmiddels plaatsgemaakt voor woonwijken. Trouwens, deze wandeling heb ik op GPS, dat maakt het gemakkelijk.
Oeps, deze ‘waterwoningen’ zien er prima uit. Wel moeten je kinderen meteen na hun geboorte op zwemles. Het schijnt dat baby’s de zwemkunst al snel meester zijn. Een handwijzer. We komen van Oostvaarders en lopen naar het Oostvaardersbos. Tja, al snel zien we rechts van ons de beroemde Oostvaardersplassen. Ik zie grote aantallen Konikpaarden en mogelijk ook Edelherten. Momenteel speelt de discussie weer of je deze dieren in strenge winters moet bijvoeren of de natuur haar gang moet laten gaan. In het laatste geval zullen zwakke en/of zieke dieren vermageren en uiteindelijk sterven. De kadavers zullen worden opgegeten door kraaien en arenden. Een alternatief is om op voorhand een aantal dieren af te schieten. De discussie loopt nog steeds en zal wel nooit stoppen.
We passeren een bordje met daarop de tekst dat het fietspad ’s morgens is afgesloten om de dieren meer rust te gunnen. Ze krijgen dan meer gelegenheid om te eten, zodat bijvoeren of afschieten mogelijk niet nodig is. Gelukkig is het al dik na vieren, dus kunnen we doorlopen. Het pad draait naar links en daarna slaan we linksaf. Tussen ons en de Oostvaardersplassen ligt nu een boscomplex. We moeten intussen eens uitkijken naar een wildkampeerplek, want straks wordt het donker. Oeps, we hebben nog geen water en huizen staan er hier niet. Voorlopig lopen we dus door. Ach, dat scheelt ons morgen aan aantal kilometers. Een huis, prima, hier vragen en krijgen we water. Helaas is de directe omgeving niet zo geschikt, dus verder maar weer.
Kijk, dat grote verlichte gebouw in de verte is de Penitentiaire Inrichting (PI).Prima, schuin tegenover de gevangenis is een pracht van een boscomplex. Hier lopen we honderd meter in en vinden goede plekjes voor onze tentjes. Precies om zes uur staat mijn tent en zit ik aan de wijn. Ik zie op mijn GPS dat we er bijna 25 kilometer hebben opzitten, niet slecht voor een middag wandelen. Nou ja, ik voel de kilometers wel, eerst maar eten. Ik heb een drukke week achter de rug, dus na de maaltijd kruip ik meteen in de slaapzak. In de loop van de middag maakte de zon al plaats voor wolken en na zonsondergang daalde de temperatuur al snel. Ik doe meteen de Omsak om de slaapzak, koud zal ik het vannacht niet hebben.